Είχαν χρησιμοποιηθεί ως τάφοι ως χώροι τελετουργικων ή σαν κρυψώνες για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους από τα αρπακτικά ζώα; Οι αρχαιολόγοι έχουν αρχίσει να διερευνούν τα υπόγεια κελάρια για να ξετυλίξουν τα μυστικά της αινιγματικής σήραγγας.
Ο Γερμανός επιστήμονας Heinrich Kusch υποστηρίζει ότι το τεράστιο δίκτυο των σηράγγων σκαμμένο από τους άνδρες της πέτρας συνδέει τις εκατοντάδες σήραγγες των νεολιθικών οικισμών σε όλη την Ευρώπη και το γεγονός ότι τόσες πολλές έχουν διασωθεί 12.000 χρόνια, δείχνει ότι το αρχικό δίκτυο πρέπει να ήταν τεράστιο.
«Στη Γερμανία μόνο έχουμε βρει σήραγγες απόστασης 700 μέτρων από αυτό το δίκτυο των υπόγειων σηράγγων»λέει ο Kusch. «Στην Αυστρία έχουμε βρει άλλα 350 μέτρα. Οι σήραγγες σε όλη την Ευρώπη θα μπορούσε να είναι χιλιάδες. Είναι κοιλότητεςμε 70 εκατοστά πλάτος επαρκής μόλις για να επιτρέπει τη διέλευση ενός προσώπου και με διάσπαρτες μικρές αίθουσες αποθήκευσης και καθίσματα. "
Η ανακάλυψη του λαβύρινθου πραγματοποιήθηκε χάρη σε μια αγελάδα του Beate Greithanner ενός παραγωγού γάλακτος μια μικρής πόλης κοντά στο Μονακό οταν εβόσκε τα ζώα του στο καταπράσινο γρασίδι ξαφνικά, ένας κρατήρας άνοιξε καταπίνοντας το ζώο μέχρι τους γοφούς.
Ήταν παράξενη έβαλα το κεφάλι μου μέσα για να ελέγξει το εσωτερικό,ο άνθρωπος νόμιζε ότι είχε βρει το κρησφύγετο για κάποιο είδος θησαυρού όμως κατάλαβε ότι ήταν σε ένα στενό και υγρό τούνελ που κατέβαινε προς τα κάτω.
Από εκείνη τη στιγμή οι Greithanner συνειδητοποίησαν ότι η περιουσία τους είναι πάνω σε ένα λαβύρινθο από σήραγγες που είναι γνωστή ως «Erdstall» ένας όρος που στη λαϊκή παράδοση αναφέρε ται ως η κατοικία του «δαιμόνιου».
πηγη mwlonlave
