Ανακοινώθηκε η πρώτη αποστολή στον κόσμο στο Νότιο Πόλο της Σελήνης

Η πρώτη αποστολή στον κόσμο στον Νότιο Πόλο της Σελήνης ανακοινώθηκε την Πέμπτη, ανοίγοντας το ενδεχόμενο να υπάρχει πρόσβαση για το κοινό  σε on line εικόνες από το φεγγάρι.

Η ιδιωτική αποστολή των επιχειρήσεων, η οποία ανακοινώθηκε από το International Lunar Observatory Association και την Moon Express, Inc., θα είναι τόσο επιστημονική όσο και εμπορική, και το Διεθνές Σεληνιακό Παρατηρητήριο Εργασίας σχεδιάζει να προσεληνώσει ένα ρομποτικό σκάφος της Moon Express. 


 Το Παρατηρητήριο έχει ως στόχο να δημιουργήσει μια μόνιμη βάση για αστροφυσικές παρατηρήσεις και ένα σεληνιακό σύστημα εμπορικών επικοινωνιών για την χρησιμοποίηση του από τους ερευνητές.

"Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι να ανακοινώσουμε ότι η δεύτερη Σεληνιακή αποστολή μας θα είναι στον σεληνιακό Νότιο Πόλο τόσο για την παράδοση του Διεθνούς σεληνιακού παρατηρητήριου όσο και για την εξεύρεση πόρων," δήλωσε  ο Διευθύνων Σύμβουλος Δρ Robert Richards της Moon Express. "Η αποστολή θα πραγματοποιήσει μια ιστορική προσγείωση σε μια ανεξερεύνητη περιοχή της Σελήνης που μπορεί να φιλοξενεί μερικά από τα μεγαλύτερα αποθέματα πόρων στο ηλιακό σύστημα."

Αν είναι επιτυχής, το Διεθνές Σεληνιακό Παρατηρητήριο θα είναι το πρώτο ιδιωτικό διαστημικό τηλεσκόπιο που θα λειτουργεί από τη σεληνιακή επιφάνεια και θα είναι διαθέσιμο για τους ερευνητές, τους εκπαιδευτικούς και το ευρύ κοινό μέσω του διαδικτύου.

 Αυτό θα επιτρέψει την πρόσβαση σε εικόνες από την επιφάνεια του φεγγαριού, και ελπίζεται ότι θα δημιουργήσει ένα νέο μοντέλο «επιστήμης των πολιτών"  με τη συμμετοχή του κοινού και διεθνή συνεργασία.
πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Πέντε χρόνια γύρω από τον Άρη σε 3 λεπτά (Βίντεο)

Δεκάδες χιλιάδες επισκέψεις μέσα σε λίγες ημέρες έχει προσελκύσει ένα βίντεο από φωτογραφίες από τον Πλανήτη Αρη που τράβηξε η μπροστινή κάμερα του Spirit.

Το Spirit ήταν το ένα από τα δύο τζιπάκια που η ΝΑΣΑ έστειλε στον Άρη τον Ιανουάριο του 2004, με προοπτική να δουλέψουν ως ιχνηλάτες της για τουλάχιστον τρεις μήνες.


Το τζιπάκι που κατέβηκε στον κόκκινο πλανήτη εξερεύνησε κομμάτια του και έστειλε πίσω δεδομένα και ενδείξεις για νερό και ζέστη στο παρελθόν του. Εργάστηκε φιλότιμα μέχρι τον Μάιο του 2009, όταν χάλασε ένας από τους έξι τροχούς του. Το ρομπότ παγιδεύτηκε τότε στην άμμο και απέτυχε να στρέψει τους συλλέκτες του προς τον ήλιο.

Χωρίς επαρκή ενέργεια για να συνεχίσει την λειτουργία του τέθηκε σε κατάσταση αναμονής μέχρι να επιστρέψει η λιακάδα.

Η μεγάλη περιπέτεια του τηλεκατευθυνόμενου Spirit έφτασε στο τέλος στις 25 Μαΐου 2011, όταν οι μηχανικοί της υπηρεσίας μελετώντας κάθε στοιχείο και πιθανότητα κατέληξαν πως το όχημα "χάθηκε εν υπηρεσία".

Βίντεο...

Curiosity's journey to Mars (animation) by AllThingsScience
πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

ΒΙΝΤΕΟ: Μετεωρίτης χτυπά τη γη - Έχει συμβεί δείτε τι έγινε

`Ενα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του σύγχρονου κόσμου συνέβη στις 30 Ιουνίου του 1908. Περισσότερα από 2.000 τετρ. χλμ δάσους κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα στη Σιβηρία κυριολεκτικώς ισοπεδώθηκαν. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι υπεύθυνο για την καταστροφή ήταν κάποιο μεγάλο διαστημικό αντικείμενο που εξερράγη στην ατμόσφαιρα πάνω από την περιοχή.

Σύμφωνα με τις περιγραφές των κατοίκων που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, αρχικά παρακολουθούσαν ένα κυκλικό αντικείμενο στον ουρανό που έλαμπε με λευκό φως και είχε ουρά. Και ενώ διέσχιζε τον ουρανό για περίπου 15’, ξαφνικά μετατράπηκε σε πύρινη σφαίρα που κατέπεσε σε ερειπωμένο δάσος καταστρέφοντας ακαριαία μία έκταση μεγαλύτερη των 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ η φωτιά που ξέσπασε διήρκεσε για εβδομάδες καίγοντας άλλα 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.


  Οι συντεταγμένες του επίκεντρου του φαινομένου είναι μήκος 101ο ανατολικά, και πλάτος 62ο βόρεια, 90 χλμ. βόρεια του οικισμού Βαναβάρα στο σημερινό κράτος του Ινσγκούσκ στη Ρωσία.  Πολλά γεωδυναμικά ινστιτούτα σε ολόκληρο τον κόσμο και την περιοχή, κατέγραψαν ισχυρές σεισμικές δονήσεις και το Αστεροσκοπείο του Ινσγκούσκ παρατήρησε μια διαταραχή στο μαγνητικό πεδίο της Γης.

Η έκρηξη ήτανε πολύ ισχυρή, περίπου 20 μεγατόνους ΤΝΤ, δηλαδή 2.000 φορές μεγαλύτερη από τις εκρήξεις που έγιναν στη τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι μετά τη ρίψη των πυρηνικών βομβών. Μάλιστα, μετά από σύγκριση των αεροφωτογραφιών της Τουνγκούσκα με της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, οι ομοιότητες που παρουσιάζουν ως προς την εικόνα και το μέγεθος της καταστροφής είναι εκπληκτικές!

  Η πρώτη έρευνα στην περιοχή για τη διερεύνηση του φαινομένου έγινε ένα χρόνο , χωρίς να φέρει κάποιο αποτέλεσμα. 
Το 1927, ακολούθησε δεύτερη έρευνα μία  ομάδα επιστημόνων της οποίας τα μέλη έμειναν έκπληκτα όταν διαπίστωσαν ότι παρά την τεράστια καταστροφή (σκεφτείτε ότι τεράστια δέντρα είχαν κοπεί σε μικρές λουρίδες και είχαν πέσει σχηματίζοντας κυκλικό σχήμα αντίστοιχο των ακτινών ενός τροχού ποδηλάτου), δεν υπήρχε πουθενά κρατήρας από την πρόσκρουση στη Γη!

  Ακόμη, βρήκαν κομμάτια από μεταλλικά συντρίμμια τα οποία και συνέλεξαν, ενώ δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το γεγονός ότι κοντά στο σημείο της έκρηξης στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το 1908 χιλιάδες άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους από μία άγνωστη ασθένεια που τα συμπτώματά της ποτέ στο παρελθόν δεν είχαν καταγραφεί στην Τουνγκούσκα.

 Η τρίτη μεγάλη οργανωμένη αποστολή έγινε το 1947 με εντολή του Στάλιν οπότε και επιβεβαιώθηκε ότι υπήρχαν πολλά ίχνη ραδιενέργειας στην περιοχή. 

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Το BBC στέλνει ανταποκριτές στον… Αρη

Το τηλεοπτικό δίκτυο συμμετέχει στον σχεδιασμό επανδρωμένης αποστολής.
Ενα νέο σχέδιο για μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη προστίθεται σε αυτά που έχουν εκπονήσει διαστημικές υπηρεσίες και ιδιωτικές εταιρείες. Το ενδιαφέρον αυτή τη φορά είναι ότι στον σχεδιασμό αυτής της αποστολής συνεργάζονται επιστήμονες του Imperial College London με το BBC. Πρόκειται μάλιστα για την πλέον σύνθετη και περίπλοκη αποστολή από όσες έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα.
Η πρώτη φάση

Η αποστολή έχει σχεδιαστεί να ολοκληρωθεί σε τρεις φάσεις. Αρχικώς θα σταλούν στην επιφάνεια του Αρη μια μονάδα διαβίωσης, οχήματα μετακίνησης, ρομποτικές συσκευές εργασιών καθώς και ένα διαστημόπλοιο. Η μονάδα διαβίωσης και τα οχήματα μετακίνησης θα προσεδαφιστούν σε μια περιοχή του ισημερινού του Αρη όπου οι συνθήκες διαβίωσης για τους αστροναύτες που θα καταφτάσουν αργότερα είναι πιο ευνοϊκές από άλλες περιοχές του Κόκκινου Πλανήτη. Το διαστημόπλοιο και τα οχήματα εργασιών θα προσεδαφιστούν σε κάποια περιοχή του Αρη όπου σε μικρή απόσταση κάτω από την επιφάνεια θα υπάρχει πάγος νερού.

Το ταξίδι

Επόμενη φάση είναι η αναχώρηση τριμελούς πληρώματος που θα ξεκινήσει για το ταξίδι σε ένα σκάφος το οποίο θα αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα μέρος θα είναι στην ουσία το σκάφος με το οποίο θα ταξιδέψει το πλήρωμα στον Αρη ενώ το δεύτερο θα είναι η κάψουλα στην οποία θα εισέλθουν οι αστροναύτες όταν φτάσουν στον πλανήτη για να προσεδαφιστούν σε αυτόν. Τα δύο μέρη θα είναι ανεξάρτητα και μάλιστα θα διαχωρίζονται με ένα ατσάλινο καλώδιο.

Οι δύο μονάδες θα είναι έτσι σχεδιασμένες ώστε, σε περίπτωση που απαιτείται, να μπορούν να περιστρέφονται για να δημιουργούν τεχνητή βαρύτητα. Επίσης θα διαθέτουν μια πολύ ισχυρή ασπίδα προστασίας από την ηλιακή θερμότητα και την κοσμική ακτινοβολία. Στη διάρκεια του ταξιδιού η υγεία, η πνευματική και ψυχολογική κατάσταση του πληρώματος θα παρακολουθούνται συνεχώς από το κέντρο ελέγχου της αποστολής.

Η αποστολή

Το πλήρωμα θα προσεδαφιστεί στο σημείο που θα βρίσκεται η μονάδα όπου θα ζήσει. Θα παραμείνουν στην περιοχή για μίνιμουμ διάστημα δύο μηνών με τους ειδικούς που σχεδιάζουν την αποστολή να αναφέρουν ότι είναι εφικτό οι αστροναύτες να παραμείνουν αν χρειαστεί στον Αρη για διάστημα 24 μηνών. Εκεί θα πραγματοποιήσουν σειρά μελετών, πειραμάτων και εξερευνήσεων. Φυσικά κάθε μέρα που θα περνά ακόμη και αν οι αστροναύτες δεν κάνουν κάτι και παραμένουν στη μονάδα διαβίωσης θα προσφέρει από μόνη της νέα στοιχεία για τις συνθήκες στον Κόκκινο Πλανήτη.

Οταν θα αποφασιστεί η αναχώρηση τους οι αστροναύτες θα μπουν στα οχήματα μετακίνησης και θα πάνε στο σημείο που βρίσκεται το διαστημόπλοιο με το οποίο θα επιστρέψουν.Το σκάφος αυτό θα είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να χρησιμοποιήσει ως καύσιμο τον πάγο νερού. Οι ρομποτικές συσκευές θα σκάψουν την επιφάνεια για να ανασύρουν τον πάγο νερού και στη συνέχεια μέσω ηλεκτρόλυσης αυτός θα διαχωριστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο. Τα δύο αέρια είτε μόνα τους είτε με πρόσμιξη άλλων αερίων που υπάρχουν στον Αρη (π.χ διοξείδιο του άνθρακα) θα αποτελέσουν τα καύσιμα του σκάφους επιστροφής.

Η αποστολή θα παρουσιαστεί τις επόμενες μέρες από το BBC με τη μορφή ντοκιμαντέρ που έχει τον τίτλο «Πώς να τοποθετήσεις ένα άνθρωπο στον Αρη».
πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Άποφις: Το 2029 η Ολική καταστροφή της Γης μετά τον πόλεμο

Ο 99942 Άποφις είναι ένας αστεροειδής της κοντινής γειτονιάς της Γης (NEO). Ανακαλύφθηκε τον Ιούνιο του 2004 και επιβεβαιώθηκε η ύπαρξή του το Δεκέμβριο του 2004. 

Οι πρώτες εκτιμήσεις από τη ΝΑΣΑ έδειχναν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα σύγκρουσης του αστεροειδούς αυτού με τη Γη (ή τη Σελήνη) το 2029, με αποτέλεσμα το θέμα να πάρει μεγάλη δημοσιότητα. 
Εκτενέστερες παρατηρήσεις έδειξαν ότι είναι απίθανο να γίνει μία τέτοια σύγκρουση το 2029. Παραμένει όμως μία ελάχιστη πιθανότητα σύγκρουσης του ουράνιου αυτού σώματος με τη Γη (ή τη Σελήνη) τον Απρίλιο του 2036, όταν ο Άποφις θα ξαναπεράσει κοντά από τη Γη.

Α Π Ο Φ Ι Σ

Ο Άποφις παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από το παρατηρητήριο Kitt Peak National Observatory της Αριζόνας [1] των Η.Π.Α. στις 19 Ιουνίου του 2004. Η αρχική ονομασία που του δόθηκε ήταν 2004 ΜΝ4, σύμφωνα με τους κανόνες ονομασίας των νεοπαρατηρηθέντων αστεροειδών, και σε πολλές περιπτώσεις ο αστεροειδής αναφέρεται με το όνομα αυτό. Από τη δεύτερη παρατήρησή του το Δεκέμβριο του 2004 ο αστεροειδής κινεί το ενδιαφέρον των αστρονόμων καθώς οι πρώτες ενδείξεις οδηγούν σε αυξημένη πιθανότητα σύγκρουσής του με τη Γη. Στις 24 Ιουνίου του 2005 του δίδεται ο μόνιμος αριθμός κατάταξης 99942 και στις 19 Ιουλίου 2005 το όνομα Άποφις από τους ανθρώπους που τον ανακάλυψαν. Άποφις είναι το ελληνικό όνομα μίας αρχαίας αιγυπτιακής θεότητας που προσπαθούσε να βυθίσει τον κόσμο στο σκότος καταστρέφοντας τον Ήλιο κατά την περίοδο της νύχτας. Με το όνομα Άποφις εμφανίζεται και ένας χαρακτήρας στην αμερικάνικη σειρά Stargate SG1 της οποίας φανατικοί θεατές δήλωσαν οι Tholen και Tucker που πρωτοανακάλυψαν τον αστεροειδή.

Φυσικά χαρακτηριστικά 

Ο Άποφις είναι ένας αστεροειδής που ανήκει στην ομάδα των αστεροειδών Άτεν με ακτίνα περιφοράς γύρω από τον Ήλιο συγκρίσιμη της μίας αστρονομικής μονάδας (1 AU = η μέση απόσταση Γης-Ηλίου). Ο μεγάλος ημιάξονας της περιφοράς του είναι 0,922 AU ή 92,2% της μέσης απόστασης Γης-Ηλίου. Η περίοδος περιφοράς του γύρω από τον Ήλιο είναι περίπου 324 ημέρες, πολύ κοντά δηλαδή στην αντίστοιχη περίοδο της Γης η οποία είναι περίπου 365 ημέρες. Αυτό έχει σαν συνέπεια ο αστεροειδής αυτός να διέρχεται σε μικρή απόσταση από την τροχιά της Γης δύο φορές περίπου το χρόνο. Μέχρι το Ιανουάριο του 2006 οι υπολογισμοί έδειξαν ότι η διάμετρός του είναι 320 m και η μάζα του 4,6Χ1010 kg (46.000.000 τόνοι). Οι υπολογισμοί αυτοί βασίστηκαν σε 964 παρατηρήσεις με οπτικά τηλεσκόπια και 6 με ραδιοτηλεσκόπια εκ των οποίων οι 4 με τη μέθοδο Doppler. Παρόλα αυτά το σφάλμα στους υπολογισμούς αυτούς θεωρείται σημαντικό.

Προσεγγίσεις στη Γη

Στις 21 Δεκεμβρίου 2004 ο Άποφις βρέθηκε πολύ κοντά στη Γη και για το λόγο αυτό στάθηκε δυνατή η ανακάλυψη και η παρατήρησή του. Η επόμενη φορά που ο αστεροειδής αυτός θα διέλθει σε κοντινή απόσταση από τη Γη θα είναι στις 9 Ιανουαρίου 2013 και η μεθεπόμενη στις 6 Μαρτίου 2021. Στις δύο αυτές προσεγγίσεις ο Άποφις θα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 0,1 αστρονομικές μονάδες (0,1 AU, δηλαδή περίπου 14 εκατομμύρια χιλιόμετρα). Αν και στην απόσταση αυτή δεν θα είναι αόρατος με γυμνό μάτι, η παρατήρηση με ραδιοτηλεσκόπια «θα μας επιτρέψει να υπολογίσουμε με ακρίβεια την τροχιά του μέχρι τουλάχιστον το 2070» όπως δήλωσε ο Jon Giorgini του JPL [2].
Ο αστεροειδής θα βρεθεί σε πολύ κοντινή απόσταση στη Γη στις 13 Απριλίου 2029 (ημέρα Παρασκευή). Οι πρώτες παρατηρήσεις που έγιναν το Δεκέμβριο του 2004 έδιναν μια εξαιρετικά υψηλή πιθανότητα σύγκρουσης του αστεροειδούς με τη Γη στην ημερομηνία αυτή. Η μέγιστη πιθανότητα που δόθηκε ήταν 1 προς 37 ή 2,7% ανεβάζοντας έτσι την επικινδυνότητα στο 4 της δεκάβαθμης κλίμακας του Τορίνο. Οι παρατηρήσεις με το ραδιοτηλεσκόπιο του Arecibo Observatory [3] στο Πουέρτο Ρίκο στις 27, 29 και 30 Ιανουαρίου 2005 βοήθησαν να καθοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η τροχιά και τα φυσικά χαρακτηριστικά του. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις αυτές ο Άποφις θα διέλθει σε απόσταση 36.350 χιλιομέτρων από το κέντρο της Γης δηλαδή, περίπου στην απόσταση στην οποία περιστρέφονται οι γεωσύγχρονοι δορυφόροι που είναι 35,786 km. Η απόσταση αυτή ισοδυναμεί με 5,7 περίπου φορές την ακτίνα της Γης που είναι περίπου 6.378 Km (η απόσταση Γης – Σελήνης είναι περίπου 90 φορές την ακτίνα της Γης). Έτσι στις 13 Απριλίου 2029 ο Άποφις θα είναι ορατός από τη Γη με φαινόμενο μέγεθος 3,3 (όσο ένας μεσαίου μεγέθους αστέρας) από τη δυτική Ασία, την ανατολική Ευρώπη και τη βόρεια Αφρική. Θα διατρέχει τον ουρανό ταχύτατα, διαγράφοντας τόξο 42 μοιρών ανά ώρα. Ο Άποφις θα διέλθει ανάμεσα από τη Γη και τη Σελήνη με μηδενική πιθανότητα σύγκρουσης είτε με τη Γη είτε με τη Σελήνη. Μία τέτοια προσέγγιση ουράνιου σώματος του μεγέθους του αστεροειδούς αυτού αναμένεται να συμβαίνει κάθε 1300 περίπου χρόνια.

Το 2029 ο Άποφις θα διέλθει σε πολύ μικρή απόσταση από τη Γη, όχι πιο κοντά από 18.300 μίλια από την επιφάνεια της. Η βαρυτική έλξη της Γης αναμένεται να κάμψει την τροχιά του αστεροειδούς με αποτέλεσμα να επανέλθει σε κοντινή απόσταση με τη Γη στις 13 Απριλίου 2036 όπου η πιθανότητα σύγκρουσης με τη Γη υπολογιζόταν τον Ιανουάριο του 2006 σε 1 προς 5.880 ή 0,017%. Η πιθανότητα αυτή έχει δείκτη επικινδυνότητας 1 στην κλίμακα του Τορίνο καθώς ο Άποφις αναμένεται να προσεγγίσει τη Γη σε απόσταση πολύ κοντινότερη από αυτή του 2029. Τον Οκτώβριο του 2009, με βάση νεότερες μετρήσεις, η πιθανότητα έπεσε σε περίπου 4 προς 1.000.000, ενώ στο μεσοδιάστημα υπολογιζόταν σε 1 προς 45.000 . Επίσης μια περίπτωση σύγκρουσης το 2068 υπολογίζεται σε 1 προς 1.000.000[1]
Οι συχνές προσεγγίσεις του αστεροειδούς με τη Γη μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα το συγχρονισμό της τροχιάς του με την τροχιά της Γης αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα μελλοντικής σύγκρουσής του με τη Γη. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει ο αστεροειδής να διέλθει από μία στενή περιοχή κοντά στη Γη που ονομάζεται «βαρυτική κλειδαρότρυπα» και είναι μια μικρή περιοχή του διαστήματος εύρους 600 m. Προβληματισμός επίσης υπάρχει κατά πόσο το φαινόμενο Yarkovsky θα επηρεάσει την τροχιά του αστεροειδούς. Σήμερα γνωρίζουμε ότι το φαινόμενο αυτό μπορεί μακροχρόνια να μεταβάλει σημαντικά την τροχιά ενός αστεροειδούς.
Ο Άποφις είναι ο πρώτος ιστορικά αστεροειδής που προκάλεσε ανησυχία για το μέλλον της Γης.
Προβληματισμοί για τις συγκρούσεις 

Προσέγγιση του 99942 στη Γη στις 13 Απριλίου, 2029

H τροχιά του 99942 Άποφις.
Σύμφωνα με τη Μόνικα Γκρέιντι (The Guardian [4] / Η Καθημερινή): «Το ερώτημα είναι πότε και όχι εάν, ένα ουράνιο σώμα της γειτονιάς της Γης θα συγκρουστεί με τη Γη … ένα ουράνιο σώμα εύρους ενός χιλιομέτρου αναμένεται να συγκρούεται με τη Γη κάθε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, ενώ ένα ουράνιο σώμα εύρους 6 χιλιομέτρων (με πιθανή ολική καταστροφή της Γης) αναμένεται να συγκρούεται με τη Γη κάθε εκατό εκατομμύρια χρόνια».
Τα ουράνια σώματα της γειτονιάς της Γης (NEOs) έχουν τραβήξει την προσοχή αστρονόμων και κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια. Η διαστημική υπηρεσία ΝΑΣΑ των Η.Π.Α. έχει πρόσφατα καταρτίσει το σχέδιο Spaceguard Survey με το οποίο προσδοκά να καταγράψει όλους τους επικίνδυνους αστεροειδείς και κομήτες. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ESA (της οποίας μέλος έγινε και η Ελλάδα το 2005) ετοιμάζει το πρόγραμμα Δον Κιχώτης με το οποίο θα σταλούν δύο διαστημόπλοια σε έναν αστεροειδή, το ένα θα συγκρουστεί με τον αστεροειδή και το άλλο θα παρατηρήσει την αλλαγή στην τροχιά του. Αν και πολλά σχέδια τέθηκαν στο τραπέζι των συζητήσεων για το πώς είναι δυνατόν να αποτραπεί μια πιθανή σύγκρουση με τη Γη, η παγκόσμια κοινότητα φαίνεται ακόμη ανέτοιμη να αποτρέψει με σιγουριά πιθανές συγκρούσεις. Εάν ο Άποφις συγκρουστεί με τη Γη το 2035 θα προσεγγίσει την ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα 12,59 Km/s και κινητική ενέργεια 870 μεγατόνων TNT. Η σύγκρουση θα ήταν 65.000 φορές ισχυρότερη από αυτή της βόμβας της Χιροσίμα και θα μπορούσε να καταστρέψει μία περιοχή σαν το Τέξας των Η.Π.Α.

πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

«Θύμα» τρομερής σύγκρουσης η ατμόσφαιρα του Αρη

Εξαφανίστηκε μετά από την πτώση στον πλανήτη ενός σώματος με μέγεθος σαν του Πλούτωνα.

Οι επιστήμονες προσπαθούσαν επί χρόνια να βρουν στοιχεία που να εξηγούν την απουσία ατμόσφαιρας στον Αρη. Πριν από λίγους μήνες, με βάση τα στοιχεία που έχει συλλέξει το Curiosity, ο τελευταίος ρομποτικός εξερευνητής στον Κόκκινο Πλανήτη, οι επιστήμονες έκαναν σημαντικές διαπιστώσεις. Σημαντικότερη ήταν η ανακάλυψη ότι ο Αρης διέθετε κάποτε μια πυκνή ατμόσφαιρα το 90% της οποίας διέρρευσε κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν στο Διάστημα. Τα ευρήματα δύο νέων μελετών υποδεικνύουν ως υπεύθυνη μια κατακλυσμιαία σύγκρουση.
Οι δυσκολίες

Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων για το ατμοσφαιρικό ιστορικό του Αρη βασίζονταν μέχρι πρόσφατα στα δεδομένα που είχαν στείλει η αποστολή Viking τη δεκαετία του 1970 και ο ρομποτικός εξερευνητής Phoenix που προσεδαφίστηκε στον Κόκκινο Πλανήτη το 2008. Ομως τα ατμοσφαιρικά δεδομένα που κατέγραψαν οι δύο αποστολές ήταν αλληλοσυγκρουόμενα και μεγάλο μέρος τους κρίθηκε ως μη αξιόπιστο από τους ειδικούς. Ετσι η επιστημονική κοινότητα ανέμενε με ανυπομονησία τα δεδομένα που θα κατέγραφε το προηγμένο Curiosity.

Τα ευρήματα

Δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες της NASA μελέτησαν τα δεδομένα που συνέλεξε το Curiosity και κατάφεραν να εξακριβώσουν από τι αποτελείται το λεπτό στρώμα ατμόσφαιρας που υπάρχει στον Αρη. Αργόν, οξυγόνο, άζωτο, μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα είναι τα αέρια που υπάρχουν σε αυτό το λεπτό στρώμα όπως διαπίστωσαν και οι δύο ερευνητικές ομάδες. «Είναι σπουδαίο ότι δύο ανεξάρτητες μελέτες μελετώντας δεδομένα από διαφορετικά όργανα και χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους κατέληξαν στα ίδια συμπεράσματα για τη σύνθεση της ατμόσφαιρας του Αρη. Αυτά τα συμπεράσματα ξεκαθαρίζουν το τοπίο και τις αμφιβολίες που υπήρχαν από τις αναλύσεις των δεδομένων των προηγούμενων αποστολών» αναφέρει η Μόνικα Γκράντι, καθηγήτρια πλανητικών επιστημών στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Βρετανίας που δεν πήρε μέρος σε κάποια από τις δύο έρευνες.

Η σύγκρουση

Με βάση τα νέα ευρήματα η θεωρία που αναπτύσσεται από τους ερευνητές είναι ότι λίγο μετά τον σχηματισμό του, όπως συνέβη και με τη Γη, ο Αρης έγινε ένα πεδίο συνεχούς πτώσης αστεροειδών, κομητών και διαφόρων διαστημικών σωμάτων. Οι ερευνητές εικάζουν ότι πριν από περίπου 4 δισ. έτη ένα σώμα με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο του Πλούτωνα έπεσε πάνω στον Αρη. Η τρομερή σύγκρουση είχε ως αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα του Αρη να καταστραφεί ολοσχερώς.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, εκτός από τη σύγκρουση κάποιο ρόλο στην καταστροφή της ατμόσφαιρας του Κόκκινου Πλανήτη μπορεί να έπαιξαν και οι ηλιακοί άνεμοι. «Το λεπτό στρώμα ατμόσφαιρας που υπάρχει τώρα στον Αρη είναι ένα μείγμα υπολειμμάτων της παλιάς ατμόσφαιρας και της ηφαιστειακής δραστηριότητας του πλανήτη μετά τη σύγκρουση» αναφέρει ο Κρις Γουέμπστερ του Εργαστηρίου Αεροπροώθησης της NASA (JPL) που ήταν επικεφαλής της μιας ερευνητικής ομάδας.

Η ζωή

Τα νέα ευρήματα θα επιτρέψουν στους ειδικούς να δημιουργήσουν νέα μοντέλα της κλιματικής εξέλιξης του Αρη και να εξαχθούν πιο ασφαλή συμπεράσματα για το αν ο πλανήτης είχε κάποια στιγμή στην ιστορία του συνθήκες ευνοϊκές για την παρουσία της ζωής (θερμοκρασία, νερό σε υγρή μορφή κ.α). «Ένα θεμελιώδες ερώτημα σχετικά με την πιθανότητα ο Αρης να ήταν κατοικήσιμος κάποτε είναι το χρονικό διάστημα στο οποίο υπήρχε νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του» τονίζει ο Πολ Μαχάφι, του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard που ήταν επικεφαλής της δεύτερης ερευνητικής ομάδας.

Ένα ακόμη κέρδος από τις δύο νέες μελέτες είναι ότι τα ευρήματά τους θα βοηθήσουν στην ταυτοποίηση μετεωριτών που έχουν πέσει στη Γη και πιστεύεται ότι προέρχονται από τον Αρη. Η ανάλυση των αερίων που είναι παγιδευμένα σε αυτούς τους μετεωρίτες θα δείξει αν πράγματι προέρχονται από τον Κόκκινο Πλανήτη ή έφτασαν εδώ από κάπου αλλού. Οι δύο μελέτες δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science».
πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Εξωγήινος πολιτισμός ανάγκασε τους Αμερικάνους να εγκαταλείψουν την Σελήνη;

Αν ρίξουμε μια ματιά στον Πλανήτη μας από την εξωτερική πλευρά, οι αλλαγές στην γήινη ατμόσφαιρα χαρακτηρίζουν την ανθρωπότητα ως ένα πολιτισμό που έχει βγει εκτός ελέγχου. Οι εξωγήινοι, αν υπάρχουν, λένε οι επιστήμονες, είναι λογικό να πιστεύουν ότι, ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι επικίνδυνος για τους άλλους.

Αυτός είναι και ο λόγος που κάνει πολύ πιθανόν οι εξωγήινοι να προκαλέσουν ένα προληπτικό χτύπημα στον πλανήτη μας μήπως και μας αφυπνίσουν. Αυτή είναι μόνο μια θεωρία για το μέλλον του ανθρώπινου πολιτισμού, που έχουν ερευνητές της NASA και που, ίσως, δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. 
Ο Shawn Domagal-Goldman και μια ομάδα επιστημόνων έκανε μια λίστα με θεωρητικά πιθανές καταστάσεις που θα μας βοηθήσουν να επιλέξουμε την τακτική επικοινωνίας με τους επισκέπτες από εξωγήινους πολιτισμούς που πιθανόν να μας επισκεφθούν. 
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι εξωγήινοι θα θελήσουν να μοιραστούν τις γνώσεις τους με τους ανθρώπους ώστε να μπορέσουμε να λύσουμε τα σοβαρά προβλήματα μας όπως η πείνα, η φτώχεια και οι ασθένειες. Ωστόσο, αυτό το σενάριο είναι το πιο καλό που μπορεί να συμβεί. Το πρώτο πλήγμα κατά των εξωγήινων πολιτισμών έγινε από τους ανθρώπους, μετά τις αποστολές Apollo όταν και οι στρατηγοί των ΗΠΑ βομβάρδισαν με τακτικά πυρηνικά, κτιριακές εγκαταστάσεις στην Σελήνη που περιγράφει και ο ίδιος ο Armstrong μετά την προσελήνωση του. 
Ένα από τα κεντρικά τηλεοπτικά κανάλια της Ρωσίας, το RTR πρόβαλε πρόσφατα ένα ντοκιμαντέρ για Αμερικάνους αστροναύτες οι οποίοι φέρεται να ήρθαν σε επαφή με εξωγήινους πολιτισμούς. 
Το ντοκιμαντέρ είχε ως αναλυτές, τον Vladimir Azhazha και τον αστρονόμο Yevgehy Arsyukhin. Είναι κοινό μυστικό από τον τρόπο που οι ταινίες καταδεικνύουν την προσγείωση της Αμερικανικής αποστολής και τον Neil Armstrong να περπατά στην επιφάνεια της Σελήνης, ότι κάτι θέλουν να κρύψουν. 
Επιπλέον, τα αρχεία που λένε για την υγεία των αστροναυτών κατά την διάρκεια της πτήσης και του περιπάτου στην Σελήνη όπως και 700 περίπου μηνύματα που στάλθηκαν, εξαφανίστηκαν ! 
Οι Ρώσοι αναλυτές αναφέρουν ότι κατά την τελική φάση της προσελήνωσης το Αμερικανικό διαστημόπλοιο παρακολουθούνταν στενά από άλλα ιπτάμενα αντικείμενα. 

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

«Τσουνάμι» με ταχύτητα 400 χλμ. το δευτερόλεπτο σάρωσε την επιφάνεια του ήλιου

Ενα «τσουνάμι» που διέτρεξε την επιφάνεια του ήλιου με ταχύτητα 400 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, κατέγραψαν δύο διαστημοσυσκευές που παρατηρούν σε μόνιμη βάση το μητρικό μας άστρο.

Το «τσουνάμι» που ήταν καυτό ιονισμένο αέριο, προκλήθηκε μετά την εκτόξευση στεμματικού υλικού από τον ήλιο. Το στεμματικό υλικό αποτελείται από πρωτόνια, νετρόνια αλλά και χηµικά στοιχεία όπως το ήλιο, ο σίδηρος, το άζωτο – έχει µάλιστα και ψήγµατα χρυσού – είναι πλήρως ιονισµένο και για τον λόγο αυτόν ανάλογα µε τις… διαθέσεις του επηρεάζονται τα δορυφορικά δίκτυα τηλεπικοινωνιών ή οι σταθµοί ενέργειας ανά τον κόσµο.

Το στεμματικό υλικό εξαπλώνεται σε μεγάλη έκταση στο ηλιακό μας σύστημα. Αν στην πορεία του βρεθούν κάποια διαστημόπλοια τότε οι υπεύθυνοι για την λειτουργία τους «απενεργοποιούν» ορισμένα κρίσιμα επιστημονικά τους όργανα για να μην υποστούν βλάβες.

Το τσουνάμι, αποτελεί ωστικό κύμα που ακολουθεί την εκτόξευση στεμματικού υλικού. Αυτά τα κύματα, ωστόσο, είναι δύσκολο να παρατηρηθούν καθώς θα πρέπει οι διαστημοσυσκευές που παρακολουθούν τον ήλιο να βρίσκονται στη σωστή θέση την ώρα που πρέπει.

Τα κύματα παρέχουν πληροφορίες για το στεμματικό υλικό το οποίο επηρεάζει άμεσα τη Γη ανάλογα με την κατεύθυνση που έχει. Γι αυτό και η μελέτη τους είναι σημαντική, ιδίως όταν πρόκειται το στεμματικό υλικό να πλήξει τη Γη. Το ηλιακό τσουνάμι κατέγραψαν το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA, Solar Dynamics Observatory και ο ιαπωνικός δορυφόρος Hinode.

πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

NASA: βρέθηκε ο δεύτερος γαλάζιος πλανήτης μετά τη Γη (video)

Αστρονόμοι κατάφεραν για πρώτη φορά να παρατηρήσουν το χρώμα ενός άλλου πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από το άστρο του, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Hubble της NASA και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA).

Πρόκειται για τον εξωπλανήτη HD 189733b, ο οποίος είναι ένας από τους πιο κοντινούς πλανήτες που έχουν εντοπίσει οι αστρονόμοι έξω από το ηλιακό μας σύστημα, αφού απέχει μόλις 63 έτη φωτός από τη Γη.

Ο πλανήτης ανακαλύφθηκε το 2005 από Γάλλους αστρονόμους που τον είδαν να κινείται μπροστά από το άστρο του, ωστόσο το γαλάζιο χρώμα του αποκαλύφθηκε μόλις σήμερα, στο πλαίσιο παρατηρήσεων με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Ο πλανήτης δεν είναι γαλάζιος επειδή έχει νερό. Ο HD 189733b είναι μεγαλύτερος από τον Δία και βρίσκεται πάρα πολύ κοντά στο άστρο του (απόσταση 3,2 εκατ. χλμ), οπότε το έτος του διαρκεί μόνο 2,2 ημέρες.

πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Η «χαμένη» αδελφή της Σελήνης

Επανέρχεται η θεωρία ότι κάποτε η Γη είχε 2 φεγγάρια

Καλιφόρνια 

Πριν από δύο χρόνια ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης διατύπωσαν τη θεωρία η Γη διέθετε όχι ένα αλλά δύο φυσικούς δορυφόρους.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία κάποια στιγμή οι δύο δορυφόροι συγκρούστηκαν δημιουργώντας τη Σελήνη. Μια νέα μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές στις ΗΠΑ στηρίζει τη θεωρία για την ύπαρξη (κάποτε) δύο δορυφόρων γύρω από τη Γη.

Η σύγκρουση-συγχώνευση

Τη νέα θεωρία ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας οι οποίοι πιστεύουν ότι αμέσως μετά τη δημιουργία της Γης (λίγες δεκάδες εκατομμύρια έτη μετά) γύρω από τον πλανήτη μας εμφανίσθηκαν δύο δορυφόροι το μέγεθος των οποίων (του καθενός ξεχωριστά) ήταν μικρότερο από εκείνο της Σελήνης. Κάποια στιγμή ο μικρότερος εκ των δύο δορυφόρων προσέγγισε τον μεγαλύτερο, συγκρούστηκε και τελικά συγχωνεύθηκε με αυτόν δημιουργώντας τη Σελήνη όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα βουνά και άλλα γεωλογικά χαρακτηριστικά της επιφάνεια της Σελήνης είναι τα υπολείμματα του μικρότερου δορυφόρου. Αναμένεται να αναπτύξουν τη θεωρία τους σε συνέδριο της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου που θα διεξαχθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Λονδίνο 

Μια νέα και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θεωρία για τη διαστημική μας γειτονιά ανέπτυξαν ερευνητές στην Ελβετία. Όπως υποστηρίζουν, κάποτε η Γη διέθετε όχι έναν αλλά δύο δορυφόρους - τη Σελήνη και έναν μικρότερο. Κάποια στιγμή η «μικρή» Σελήνη προσέκρουσε στη μεγαλύτερη «αδελφή» της δημιουργώντας τον φυσικό μας δορυφόρο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.

Σιγά και «μαλακά»

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης αναφέρουν ότι αυτός ο μικρότερος δορυφόρος έπεσε επάνω στη Σελήνη σιγά και «μαλακά» και έτσι δεν προκάλεσε κάποιο κατακλυσμιαίο κοσμικό γεγονός, όπως για παράδειγμα τη μεταβολή της τροχιάς της. Εκτιμούν για την ακρίβεια ότι ο μικρός δορυφόρος συγκρούστηκε με τη Σελήνη με χαμηλή ταχύτητα (2,4 χλμ/δευτερόλεπτο). Το πιθανότερο είναι ότι η πρόσκρουση είχε ως αποτέλεσμα να μεταβληθεί η σύνθεση του φλοιού της Σελήνης.

Η εξήγηση της «διχοτόμησης»

Η νέα θεωρία έρχεται να δώσει απάντηση σε ένα ζήτημα που απασχολεί εδώ και χρόνια την επιστημονική κοινότητα. Η ορατή πλευρά της Σελήνης είναι επίπεδη και γεμάτη κρατήρες ενώ η αθέατη διαθέτει ορεινούς όγκους ορισμένοι εκ των οποίων έχουν ύψος τριών χιλιομέτρων. Κατά καιρούς είχαν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες που όλες έκαναν λόγο για σύνθετες γεωλογικές διεργασίες οι οποίες «διχοτόμησαν» γεωλογικά την Σελήνη. Η νέα θεωρία του δεύτερου δορυφόρου της Γης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature» δίνει νέα τροπή στην υπόθεση.
tovima

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Οι εξωγιηνοι θα μοιαζουν με ιπταμενες μεδουσες

Ξερουμε οτι ειναι εκει εξω αλλα με τι μοιαζουν;;;

Το ερώτημα που βασανιζει  πολλούς επιστήμονες κατά τη διάρκεια πολλων ετών και υπάρχουν και εκείνοι που πιστεύουν ότι οι εξωγήινοι δεν θα είναι ανθρωποειδή σε όλα!

Ανάμεσά τους είναι ο Δρ Alderin-Pocock, ενας κορυφαιος εμπειρογνωμόνων και σύμβουλος της κυβέρνησης στο ευρωπαϊκό Astrium  που νομίζει ότι η ζωή είναι πιθανό να έχει εξελιχθεί πολύ διαφορετικά σε άλλους πλανήτες.

Με βάση τις πρόσφατες αστρονομικές ανακαλύψεις ο Δρ Alderin-Pocock εικάζει ότι τέσσερεις ευφυείς εξωγήινοι πολιτισμοί μπορεί να υπάρχουν στο Γαλαξία μας. Αλλά είναι τόσο μακριά και  είναι απίθανο αν θα τους συναντήσουμε ποτέ.

«Το διαστημόπλοιο Voyager 1, το οποίο μεταφέρει μια καταγραφή των χαιρετισμών από τη Γη σε διάφορες γλώσσες  έχει ταξιδέψει μέσα από το ηλιακό σύστημα από το 1970 και δεν εχει εντοπισει τιποτα στο βαθύ διάστημα», είπε.

"Για να φτάσουμε  στο πλησιέστερο γειτονικο μας άστρο Proxima Centauri θα πάρει 76.000 χρόνια."

Με μέδουσες θα μοιαζουν αυτα τα παραξενα όντα οπως τα ονειρεύτηκε ο  Βρετανός επιστήμονας Dr Maggie Alderin-Pocock .

 "Η φαντασία μας φυσιολογικά περιορίζεται από αυτό που βλέπουμε γύρω μας και η συμβατική σοφία ειναι ότι η ζωή χρειάζεται νερό και  βάση τον άνθρακα.
Ωστόσο, ορισμένοι ερευνητές έχουν κάνει συναρπαστικό έργο παίζοντας με τις ιδέες όπως το πυρίτιο που βασίζεται μορφές ζωής.
Το πυρίτιο είναι ακριβώς κάτω από άνθρακα στον περιοδικό πίνακα, έχει κάποιες ομοιότητες χημικά και είναι ευρέως διαθέσιμα στο σύμπαν,ετσι ίσως θα μπορούσαμε να φανταστούμε παρόμοιες οδηγίες στο DNA, αλλά με το πυρίτιο.

Ίσως η ζωή δεν πρέπει να μοιάζει με κάτι σαν DNA σε όλα είπε ο Δρ Alderin-Pocock.

Ποιος ξέρει τι είναι πραγματικά εκεί έξω ...
mwlonlave

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

NASA: Ο Ήλιος θα παραλύσει τη Γη το 2013!

Αφού επιβιώσαμε από το τέλος του κόσμου έρχεται νέο σενάριο καταστροφής!

Όπως αποκάλυψε ο Υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Λίαμ Φοξ, επικαλούμενος στοιχεία της NASA, μέσα στο 2013 αναμένεται μία ηλιακή καταιγίδα τόσο ισχυρή ώστε θα «παραλύσει» τον πλανήτη Γη.

Τα τελευταία χρόνια η ηλιακή δραστηριότητα βρίσκεται σε ύφεση, όμως με το νέο έτος θα ξεκινήσει ένας καινούριος κύκλος δραστηριότητας που θα πριλαμβάνει έντονες ηλιακές εκρήξεις, εκτοξεύοντας στο Διάστημα γιγαντιαίες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων και ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.

Αυτές οι επονομαζόμενες «ηλιακές καταιγίδες» θα χτυπήσουν με πρωτοφανή σφοδρότητα τη Γη σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι οποίοι σημειώνουν ότι θα είναι η πλέον σφοδρή ηλιακή καταιγίδα που έχει βιώσει ο πλανήτης μας τα τελευταία 145 χρόνια.


Το αποτέλεσμα θα είναι να τεθούν εκτός λειτουργίας όλοι οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη και να «πέσουν» τα παγκόσμια ηλεκτρικά δίκτυα.

Με απλά λόγια ο πλανήτης θα υποστεί ένα τηλεπικοινωνιακό και ενεργειακό μπλακάουτ για πολλές ώρες, ενώ οι συνέπειές του θα είναι ορατές για πολλές ημέρες ή ακόμη και μήνες μετά το συμβάν. Σοβαρά προβλήματα θα υπάρξουν επίσης στις αερομεταφορές, στα νοσοκομεία αλλά και στα τραπεζικά συστήματα.

Όπως εξηγεί η NASA, μια ισχυρή ηλιακή καταιγίδα έχει ισχύ ανάλογη με 100 βόμβες υδρογόνου και απελευθερώνει ενέργεια 1 εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από έναν σεισμό 9-10 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.

πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Τρεις εξωπλανήτες στην κατοικήσιμη ζώνη ενός κοντινού άστρου

O Γκλιέζε 667C αποτελεί μέρος ενός τριπλού αστρικού συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι οι εν λόγω εξωπλανήτες έχουν τρεις «ήλιους», έναν κοντινό και δύο πιο μακρινούς.

Τρεις δυνητικά κατοικήσιμους εξωπλανήτες σε τροχιά γύρω από το κοντινό άστρο Γκλιέζε 667C, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 22 ετών φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Σκορπιού, ανακάλυψε διεθνής ομάδα αστρονόμων.

Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτονται τόσοι πολλοί εξωπλανήτες στην κατοικήσιμη ζώνη ενός άστρου, όπου θα μπορούσε να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή, δηλαδή η βάση για ανάπτυξης ζωής.

O Γκλιέζε 667C αποτελεί μέρος ενός τριπλού αστρικού συστήματος.

Αυτό σημαίνει ότι οι εν λόγω εξωπλανήτες έχουν τρεις «ήλιους», έναν κοντινό και δύο πιο μακρινούς. Κάθε ένας από αυτούς τους τρεις εξωπλανήτες θεωρείται μια «σούπερ-Γη», επειδή έχει μάζα μεγαλύτερη από της Γης, αλλά μικρότερη από εκείνη του Ουρανού ή του Ποσειδώνα.

Το σύστημα αυτό είχε ήδη ανακαλυφθεί, αλλά οι αστρονόμοι νόμιζαν αρχικά ότι διαθέτει μόνο ένα κατοικήσιμο πλανήτη. Μετά, ωστόσο, από προσεκτικότερη επανεξέταση -με τη βοήθεια του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή και του τηλεσκοπίου Κεκ στη Χαβάη- διαπιστώθηκε ότι οι εξωπλανήτες που βρίσκονται στην κατάλληλη απόσταση από το άστρο τους για να φιλοξενούν ζωή, είναι τελικά τρεις.

Συνολικά γύρω από το άστρο Γκλιέζε 667C (που έχει το ένα τρίτο της μάζας του Ήλιου μας) φαίνεται να περιφέρονται έως επτά πλανήτες, οι υπόλοιποι τέσσερις εκτός της κατοικήσιμης ζώνης, είναι δηλαδή είτε υπερβολικά κοντά, είτε υπερβολικά μακριά από το άστρο τους.

Η μεγάλη πρόκληση των επιστημόνων είναι πλέον να βρουν μια αξιόπιστη μέθοδο για την ανίχνευση μορφών ζωής σε κάποιον εξωπλανήτη.

Η κατοικήσιμη ζώνη ενός ηλιακού (αστρικού) συστήματος ποικίλει και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η μάζα και συνεπώς η λαμπρότητα του μητρικού άστρου.

Στη δική μας περίπτωση, η κατοικήσιμη ζώνη, που περιλαμβάνει τη Γη, εκτείνεται χονδρικά από την Αφροδίτη έως τον Άρη.

πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Ποιος είναι ο πύραυλος "Σατανάς"

Ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος, για παράδειγμα, όπως ο «Βοεβόντα» (σύμφωνα με την ταξινόμηση του ΝΑΤΟ «Σατανάς»), μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή μικρών διαστημικών σωμάτων μεγέθους μέχρι 100 μ, που απειλούν τη Γη, αν σε αυτόν τον πύραυλο προστεθεί ένα επιπλέον τμήμα επιτάχυνσης, δήλωσε ο Ρώσος επιστήμονας Σαμπίτ Σαϊτγκαράεφ.
Οι πύραυλοι αυτού του τύπου μπορούν να βρίσκονται για περισσότερα από 10 χρόνια σε κατάσταση ετοιμότητας για εκτόξευση. Αυτοί οι πύραυλοι δε χρειάζεται να γεμίζουν με καύσιμα πριν την εκτόξευση, και με τη βοήθειά τους μπορούν να καταστραφούν αντικείμενα, τα οποία έχουν εντοπιστεί 5-6 ώρες πριν από την αναμενόμενη σύγκρουση με τη Γη.
 (ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ)

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Οξυγόνο στον Άρη πριν εμφανιστεί στη Γη

Στον πλανήτη Άρη υπήρχε οξυγόνο 1,5 δισ. χρόνια προτού το στοιχείο εμφανιστεί στην ατμόσφαιρα της Γης σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες.

Συγκεκριμένα, ερευνητές του Τμήματος Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπέρναρντ Γουντ εκτιμούν ότι υπήρχε άφθονο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα του Άρη πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, έναντι 2,5 δισ. χρόνια που υπολογίζεται η ύπαρξή του στη γήινη ατμόσφαιρα.

Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι ερευνητές ανέλυσαν και συνέκριναν μετεωρίτες από τον Άρη που εντοπίστηκαν στη Γη με τη σύσταση αρειανών βράχων που εξέτασε επί τόπου το ρομποτικό όχημα «Spirit» της NASA.

Η επιστήμονες εικάζουν ότι η ύπαρξη οξυγόνου στον Άρη συνάδει με την εικόνα ενός πλανήτη ικανού να φιλοξενήσει ζωή, που σκιαγραφούν άλλες μελέτες.

Στον πλανήτη μας, η δραστική αύξηση του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, το επονομαζόμενο «Συμβάν της Μεγάλης Οξείδωσης», σηματοδότησε την ανάδυση πολυπλοκότερων μορφών ζωής, των φωτοσυνθετικών βακτηρίων.

Αντίθετα, στον Άρη το οξυγόνο εκτιμάται ότι προήλθε από τη χημική διάσπαση του νερού (φωτόλυση), καθώς οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα του Άρη διασπάστηκαν σε υδρογόνο και οξυγόνο χάρη στην ηλιακή ακτινοβολία. Δεν αποκλείεται ωστόσο το σενάριο παραγωγής του οξυγόνου από ορισμένες μικροβιακές μορφές ζωής όπως συνέβη στη Γη.

Η οξείδωση των πετρωμάτων του Άρη θεωρείται ότι έλαβε χώρα πριν εκατομμύρια χρόνια όταν βρίσκονταν στην επιφάνεια και ήρθαν σε επαφή με το οξυγόνο.

Στη συνέχεια οι γεωμορφολογικές διαδικασίες τα μετατόπισαν στο υπέδαφος προτού επανέλθουν στην επιφάνεια μέσω ηφαιστειακών εκρήξεων.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature.
econews

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Lone Signal: Φιλόδοξο πρόγραμμα επικοινωνίας με... εξωγήινους

Eνα νέο πρόγραμμα φιλοδοξεί να αποτελέσει την γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους και τους… εξωγήινους. Το πρόγραμμα ονομάζεται Lone Signal και στην ιστοσελίδα του μπορεί όποιος το επιθυμεί να καταγράψει το μήνυμά του και οι υπεύθυνοι του προγράμματος θα φροντίσουν το μήνυμα να ταξιδέψει στο Διάστημα.
Το πρώτο μήνυμα
Ο διάσημος συγγραφέας και μελλοντολόγος Ρέι Κουρτσβάιλ ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να στείλουν μήνυμα και μάλιστα το μήνυμά του κατευθύνεται στο άστρο Gliese 526. Πρόκειται για έναν κόκκινο νάνο που βρίσκεται σε απόσταση 17.6 ετών φωτός από τη Γη. «Χαιρετισμούς στο Gliese 526 από το Πανεπιστήμιο Singularity. Λαμβάνοντας αυτό το μήνυμα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι υπολογιστές που διαθέτουμε μας έχουν κάνει πιο έξυπνους ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα εσάς αλλά και τη σοφία του Σύμπαντος» αναφέρει στο μήνυμά του ο Κουρτσβάιλ.
Το μήνυμα υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί 18 χρόνια για να φτάσει στον προορισμό του και σε περίπτωση που υπάρξει… απάντηση θα τη γνωρίζουμε κάπου στο 2050. Η επιστημονική κοινότητα πάντως είναι επιφυλακτική για το αν ήταν ορθή η επιλογή του συγκεκριμένου άστρου αφού μέχρι σήμερα δεν έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη πλανητών εκεί. Ομως τα στελέχη του Lone Signal πιστεύουν ότι το Gliese 526 όχι μόνο διαθέτει πλανήτες αλλά σε κάποιους από αυτούς υπάρχει ζωή. 
(vima)

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Η ΝASA έβαλε «αγγελία» για κυνηγούς αστεροειδών

Βοήθεια για τον εντοπισμό αστεροειδών που «απειλούν» τη Γη ζητά η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος 
Η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος NASA ζητά τη βοήθεια ιδιωτών επιστημόνων, διεθνών οργανισμών, αλλά και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, προκειμένου να εντοπιστούν έγκαιρα αστεροειδείς που θα μπορούσαν ενδεχομένως να «απειλήσουν» τον πλανήτη Γη.
Όπως ανακοίνωσε η NASA, η ίδια έχει τη δυνατότητα εντοπισμού περίπου του 95% των πιθανών «επικίνδυνων» ιπτάμενων αντικειμένων (με διάμετρο ίση ή μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου). Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ένας αστεροειδής αντίστοιχου μεγέθους είναι «υπεύθυνος» για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων από τον πλανήτη, πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια.
Στόχος της NASA είναι να συνεργαστεί με ιδιώτες αλλά και με κυβερνητικές οργανώσεις, διεθνείς οργανισμούς και την παγκόσμια ακαδημαϊκή κοινότητα ώστε να αποκτηθεί περισσότερη γνώση γύρω από ενδεχόμενους διαστημικούς κινδύνους για το μέλλον της ανθρωπότητας.
«Θα χρειαστούμε σίγουρα βοήθεια, καθώς ο ρυθμός εμφάνισης πιθανών επικίνδυνων ιπτάμενων αντικειμένων σε κοντινή απόσταση από τη Γη αυξάνεται διαρκώς» αναφέρει ο Τζέισον Κέσλερ, εκτελεστικός διευθυντής του προγράμματος Asteroid Grand Challenge (Η μεγάλη πρόκληση των αστεροειδών) της NASA. (protothema)

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Την Κυριακή θα δούμε τη μεγαλύτερη πανσέληνο του 2013

Δύο εντυπωσιακά φαινόμενα που σηματοδοτούν επίσημα την έλευση του καλοκαιριού αναμένονται αυτή την εβδομάδα.

Συγκεκριμένα, η Παρασκευή θα είναι ή μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, ενώ την Κυριακή θα δούμε τη μεγαλύτερη πανσέληνο του 2013.

Την Παρασκευή είναι το λεγόμενο θερινό ηλιοστάσιο, αφού στο βόρειο ημισφαίριο της Γης το καλοκαίρι (και στο νότιο ημισφαίριο ο χειμώνας) ξεκινά επίσημα στις 1:04 π.μ. την Παρασκευή, 21 Ιουνίου.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο βόρειος άξονας της Γης είναι ελαφρά στραμμένος προς τον ήλιο, έτσι ώστε το βόρειο ημισφαίριο να εκτίθεται πιο άμεσα στο ηλιακό φως και να βιώνει υψηλότερες θερμοκρασίες. Αντίθετα, οι περιοχές νότια του ισημερινού βρίσκονται μακριά από τον ήλιο, το φως του οποίου χάνεται, δημιουργώντας ψυχρότερες θερμοκρασίες.

Μάλιστα λόγω της έντονης έκθεσης του βορείου ημισφαιρίου στο Ήλιο, η πρώτη μέρα του καλοκαιριού, δηλαδή η 21η Ιουνίου, είναι η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, αφού το ηλιακό φως διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλη μέρα.

Παράλληλα, δύο μέρες μετά το θερινό ηλιοστάσιο, τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής, 23 Ιουνίου, η Σελήνη θα φτάσει επισήμως στην πλήρη φάση της και ταυτόχρονα στο πιο κοντινό της σημείο στη Γη (μόλις 356.990 χιλιόμετρα) δημιουργώντας τη μεγαλύτερη πανσέληνο του χρόνου.

Η τροχιά του φεγγαριού είναι σε σχήμα αυγού, και υπάρχουν φορές που είναι στο περίγειο, δηλαδή στη μικρότερη απόσταση της από τη Γη, ή στο απόγειο, δηλαδή στην πιο μακρινή απόσταση της από τη Γη. Εάν ωστόσο το περίγειο συμβαίνει ταυτόχρονα με την πανσέληνο, τότε στη Γη έχουμε την ευκαιρία να δούμε τη μεγαλύτερη πανσέληνο της χρονιάς.

Η επόμενη φορά που το φεγγάρι θα φτάσει σε παρόμοιο «μέγεθος» θα είναι σε περισσότερο από ένα χρόνο, 10 Αυγούστου του 2014, και θα είναι 5 χιλιόμετρα πιο κοντά στη Γη από την τελευταία φορά.
πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Ρώσοι επιστήμονες προτείνουν να «σπάσουν» τον αστεροειδή 1999 RQ36 που θεωρείται επικίνδυνος για τη Γη

Ρώσοι επιστήμονες προτείνουν να «σπάσουν» τον αστεροειδή 1999 RQ36, δεδομένου ότι σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο επικίνδυνα διαστημικά αντικείμενα.

Η Ρωσίδα δημοσιογράφος Έλενα Kovačič, γράφει σε άρθρο της ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς ορισμένων εμπειρογνωμόνων, αυτός ο αστεροειδής, λόγω της υπερθέρμανσης του από τον Ήλιο, θα μπορούσε να αλλάξει την τροχιά του και να πέσει στη Γη το 2182.

Οι ειδικοί του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας (ΙΚΙ) της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών έχουν προτείνει να εκτρέψουν αυτόν τον αστεροειδή από την πορεία του. Σε γενικές γραμμές πάντως είναι δυνατόν να αποκλίνουν από τις τροχιές τους, τους αστεροειδείς που αποτελούν κίνδυνο για τον πλανήτη μας.

Στη Ρωσία γίνονται έρευνες και μελετούν αρκετά τους αστεροειδείς ώστε όταν χρειαστεί να είμαστε έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε, ενώ οι μέθοδοι που μελετούν σύμφωνα με τα λόγια ειδικών, μπορούν να υλοποιηθούν και με το τεχνικό επίπεδο που υπάρχει σήμερα, διότι δεν απαιτεί καμία τεχνική ή νέα επαναστατική επιστημονική ανακάλυψη.

Ο αστεροειδής 1999 RQ36 είναι μέρος της ομάδας των αστεροειδών «Απόλλων». Η μέση διάμετρος του είναι 510 μέτρα, και η πτώση ενός τέτοιου αστεροειδούς στη Γη θα ισοδυναμούσε με έκρηξη 2.700 μεγατόνων TNT.
apocalypsejohn

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Βότσαλα στον Άρη αποδεικνύουν την ύπαρξη νερού

Στρογγυλά, λεία βότσαλα εντόπισε στον Άρη το όχημα «Curiosity» της NASA, που εξερευνά τον Κόκκινο Πλανήτη. Το Curiosity τράβηξε φωτογραφίες από διάφορες περιοχές με βότσαλα στον Άρη.

Αναλύοντας τις εικόνες οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως τα βότσαλα αυτά είχαν διανύσει μεγάλες αποστάσεις στο νερό, κάτι που προκύπτει από το σχήμα και το μέγεθός τους.

Τα βότσαλα, με μήκος από 2 χιλιοστά ως 41 χιλιοστά,  εντοπίστηκαν ανάμεσα στον κρατήρα Gale και τη βάση προσεδάφισης του Curiosity.
Οι επιστήμονες εξέτασαν 515 πέτρες και παρατήρησαν ότι η επιφάνειά τους ήταν στρογγυλή και λεία.

Οι πέτρες που εκτίθενται στους ανέμους συνήθως έχουν τραχεία επιφάνεια με πολλές γωνίες, ενώ αντίθετα οι πέτρες που βρίσκονται στο νερό σταδιακά γίνονται λείες, καθώς τρίβονται πάνω στους κόκκους άμμου.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι για να πάρουν το σχήμα τους, τα βότσαλα πρέπει να έρρεαν στο νερό, πιθανότατα αρχαίου ποταμού, σε βάθος 10 εκατοστών και ενός μέτρου και με ταχύτητα ροής ενός μέτρου ανά δευτερόλεπτο (3,6 χλμ/ ώρα), ελαφρώς ταχύτερα από ένα τυπικό ποτάμι.
Τα βότσαλα χρονολογούνται περί τα 2 δισεκατομμύρια χρόνια.

Οι επιστήμονες αναζητούν εδώ και χρόνια πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη νερού στον Άρη, στην προσπάθεια να μάθουν αν ο Κόκκινος Πλανήτης μπορούσε να φιλοξενήσει μικροβιακή ζωή.

Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε τον Μάιο στο επιστημονικό περιοδικό Science.

econews

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---