Οι Νεάντερταλ και τα... κουνέλια

Επιστήμονες από την Ισπανία και τη Βρετανία υποθέτουν ότι αιτία της εξαφάνισης των Νεάντερταλ μπορεί να είναι η αδυναμία τους να επιδοθούν στο κυνήγι των κουνελιών, το οποίο αφομοίωσαν οι πρόγονοι του ανθρώπου.
Τα συμπεράσματα των ανθρωπολόγων βασίζονται στην ανάλυση των οστών των ζώων, που βρέθηκαν σε σπηλιές στην Ισπανία και τη νότια Γαλλία. Όπως αποδεικνύεται, περίπου 30.000 χρόνια πριν, σημειώθηκε απότομη μείωση στον πληθυσμό των μεγάλων θηλαστικών. Βασικό είδος κρέατος στη διατροφή των ανθρώπων των σπηλαίων έγιναν τα κουνέλια.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι Νεάντερταλ δεν μπόρεσαν να αλλάξουν τις κυνηγετικές τους συνήθειες και να στραφούν σε μικρότερα, αλλά άφθονα θηράματα, αφού το κυνήγι των κουνελιών απαιτεί πιο ολοκληρωμένη επικοινωνία μέσα στην ομάδα, την οποία προφανώς δεν κατείχαν οι Νεάντερταλ. 

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Απίστευτα προηγμένη τεχνολογία στα Ομηρικά Έπη

Τα Ομηρικά έπη, πριν απ’ όλα, δίδαξαν την Ελληνική γλώσσα, σε τέτοιο μάλιστα σημείο εξοχότητας, ώστε να αποτελούν κορυφαία λογοτεχνικά αριστουργήματα. Υπήρξαν ένα ευαγγέλιο για τον ελληνικό λαό, ένα ευαγγέλιο απαλλαγμένο γενικά από στοιχεία μαγείας, μεταφυσικής ή δεισιδαιμονίας. Επιπλέον μέσα από αυτά οι Ελληνες διδάχθηκαν πρότυπα τιμής, ευγενούς ανατροφής και ορθής γλώσσας.
Τα Ομηρικά έπη δίδαξαν επίσης ιστορία -την ιστορία των αρχών της μινωικής και της μυκηναϊκής εποχής- ενώ αποτελούν τον προάγγελο μιας νέας εποχής, δίνοντας στον αναδυόμενο ελληνικό λαό το στέρεο εκείνο θεμέλιο, πάνω στο οποίο οικοδόμησε έναν καινούριο πολιτισμό, παρέχοντας του ταυτόχρονα πρότυπα ορθής συμπεριφοράς, περηφάνια κι αξιοπρέπεια.
ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
H παλαιά αντίληψη, ότι η αναζήτηση επιστημονικού γνωστικού περιεχομένου στα Ομηρικά έπη είναι άσκοπη, αποδεικνύεται από τα πράγματα ανυπόστατη. Είναι γεγονός ότι σε ένα επικό ποίημα υπάρχουν πολλά δυσεπίλυτα προβλήματα στη σωστή απόδοση εννοιών, πραγμάτων και γεγονότων, ενώ η ανάμιξη του παλαιού με το νέο είναι αναπόφευκτη. Όμως υπάρχουν περιγραφές, οι οποίες για ένα ειδικό επιστήμονα ή τεχνικό, είναι αναμφίβολα εξαιρετικά αποκαλυπτικές.
Το επιστημονικό περιεχόμενο των Ομηρικών επών καταγράφεται από τον Κ. Ζέγγελη ήδη το 1911. Σήμερα όμως, μετά από ένα αιώνα και με δεδομένη την πρόοδο των επιστημών που συντελέστηκε σ’ αυτό το διάστημα, είναι βέβαιο ότι τα επιστημονικά στοιχεία που περιέχονται στα έπη είναι πολύ περισσότερα από όσα αναφέρονται.
Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι τα πελώρια αυτά μνημεία της ανθρωπότητας πρέπει, τουλάχιστον κάθε εκατό χρόνια, να επανεξετάζονται από τους επί μέρους ειδικούς, με τη βεβαιότητα ότι θα ανακαλυφθεί καινούρια γνώση!

Όπως μάλιστα αποδεικνύεται στη συνέχεια, δεν πρόκειται για απλές καταγραφές που υπαινίσσονται την ύπαρξη επιστημονικής γνώσης, αλλά σχεδόν για ουσιαστική επιβεβαίωση ότι οι Έλληνες της ομηρικής εποχής ήταν κάτοχοι προηγμένης τεχνολογικής γνώσης. Οι υπάρχουσες περιγραφές επιτρέπουν όχι μόνο τη διαπίστωση αυτή, αλλά καθιστούν δυνατή την ανακατασκευή των εξεταζομένων στοιχείων, ώστε να μπορούν να μελετηθούν πειραματικά για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων σχετικά με την απόδοση και τις δυνατότητες τους.
Η παρούσα έρευνα ασχολείται με τα αμυντικά όπλα των Ελλήνων και συγκεκριμένα με δύο περιγραφές ασπίδων, οι οποίες εμφανίζουν στοιχεία μιας τεχνογνωσίας που αγγίζει τα επίπεδα της σύγχρονης τεχνολογικής γνώσης! Τα παραδείγματα αυτά βρίσκονται στο κατ’ εξοχήν πολεμικό έπος, την Ιλιάδα.
Ή Ιλιάδα, ως υπέροχο “λογοτεχνικό μνημείο, φαίνεται να έχει συσσωρεύσει τις πολιτιστικές προσπάθειες πολλών γενεών μέσα σε πολλούς αιώνες. Το αξιοσημείωτο είναι ότι δεν εμφανίστηκε κατά το τέλος ή το απόγειο του ελληνικού πολιτισμού, αλλά μάλλον κατά το ξεκίνημα του.
Ο Όμηρος εμφανίζεται ως κήρυκας ή προάγγελος του πνευματικού πολιτισμού της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Δύσης γενικότερα – ένας κήρυκας με ανάστημα τόσο γιγάντιο που ακόμα και σήμερα μας επισκιάζει. Η Ιλιάδα είναι ένα πολεμικό αφήγημα: οι συγκρούσεις ανάμεσα σε πρόσωπα και εμπολέμους είναι τρομακτικές.
Αντίστοιχα το τεχνολογικό περιεχόμενο της είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς τα επινοήματα, τα τεχνάσματα αλλά και η βαθιά γνώση τεχνικών μεθόδων, που σχεδόν ακουμπούν τα σύνορα της σύγχρονης τεχνολογίας, βρίσκονται εκεί σε αφθονία.
ΟΙ ΑΣΠΙΔΕΣ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΜΗΡΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ!
Τα εν λόγω παραδείγματα αφορούν στις ασπίδες του Αχιλλέα και του Αίαντα του Τελαμώνιου. Και οι δύο είναι κατασκευές πολύστρωτες (laminatedstructures), αποτελούνται δηλαδή από επάλληλα ελάσματα ή στρώσεις υλικών με διαφορετικές ιδιότητες, κατάλληλα συνδεδεμένες μεταξύ τους, με τρόπο που τελικά οι ιδιότητες της κατασκευής είναι εξαιρετικά αναβαθμισμένες έναντι μιας κατασκευής, φτιαγμένης από ένα και μοναδικό υλικό. Τέτοιες κατασκευές χρησιμοποιούνται σήμερα κατά κόρον στις σύγχρονες βιομηχανικές αλλά και αεροδιαστημικές κατασκευές.
Όμως η λειτουργία κάθε μιας από τις ασπίδες αυτές στηρίζεται σε διαφορετική αρχή της μηχανικής επιστήμης.
Για να μελετηθεί κάθε ασπίδα ως πολύστρωτη κατασκευή, απαιτήθηκε η ανάπτυξη ενός θεωρητικού μοντέλου. Ειδικά για την ασπίδα του Αίαντα, τα απαιτούμενα υλικά δεν ήταν απαγορευτικά από οικονομική άποψη, όπως για την ασπίδα του Αχιλλέα. Έτσι μπόρεσε να κατασκευαστεί και το φυσικό μοντέλο, δηλαδή μια πλήρης σειρά δοκιμίων, η συμπεριφορά των οποίων δοκιμάστηκε πειραματικά!
Η ανάπτυξη των μοντέλων βασίστηκε σε μια σειρά παραδοχών, οι οποίες όμως ήταν απόλυτα ρεαλιστικές. Π.χ., ότι οι επάλληλες στρώσεις ήταν ισοπαχείς, ότι το συνολικό βάρος της ασπίδας δεν ξεπερνούσε τις δυνατότητες του ανθρώπου που τη χρησιμοποιούσε, έστω κι αν ήταν ημίθεος, ότι η κινητική ενέργεια του δόρατος, τη στιγμή που κτυπούσε την ασπίδα, ήταν όση περίπου και του ακοντιστή που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στο αντίστοιχο άθλημα κ.λπ.
Τα κείμενα της Ιλιάδας είναι, όπως θα δούμε, εξαιρετικά διαφωτιστικά και παρέχουν επαρκή δεδομένα, ώστε να χρησιμοποιηθούν ως σημείο εκκίνησης για την αριθμητική προσομοίωση του κάθε όπλου και της συμπεριφοράς του: Ένα δόρυ με αιχμή από σκληρό μπρούντζο (ορείχαλκο του κασσιτέρου) έκρουσε την ασπίδα. Αν και η ακριβής γεωμετρία της ασπίδας και του δόρατος δεν είναι επακριβώς γνωστή, από τα αρχαιολογικά ευρήματα προκύπτουν σημαντικά στοιχεία, καθώς σχηματικές και ζωγραφικές αναπαραστάσεις μπορούν να είναι εξαιρετικά εύγλωττες.
Οι ακριβείς ιδιότητες των σχετικών υλικών προσδιορίστηκαν σχετικά εύκολα, είτε μέσα από την αντιστοιχία προς σύγχρονα υλικά με ανάλο γη σύνθεση και μεθόδους παραγωγής είτε μέσα από πειραματικό προσδιορισμό.
Τέλος, η διερεύνηση των ιδιοτήτων και της συμπεριφοράς των ασπίδων έγινε με την αριθμητική επίλυση του προβλήματος της δυναμικής επαφής ανάμεσα σ’ αυτές και το δόρυ. Το πρόβλημα αυτό συγκεντρώνει την προσοχή των ερευνητών κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, καθώς αφορά στην κρούση βλημάτων με μεγάλες ταχύτητες, τον σχεδιασμό και ανάλυση πυρηνικών όπλων, την ασφάλεια πυρηνικών αντιδραστήρων, την ταχεία διαμόρφωση μετάλλων και πολλά άλλα, οδήγησε δε στην ανάπτυξη νέων, προηγμένων αλγορίθμων και κωδίκων υπολογιστών.
Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

Οι πληροφορίες που δίνονται στην Ιλιάδα για την ασπίδα του Αχιλλέα, εκτός από τη μακρά περιγραφή των εξωτερικών της παραστάσεων, είναι οι εξής:
α) Η πρώτη περιγραφή ρομπότ στην ιστορία (άποψη του Isaac Asimov για τα χρυσά κορίτσια που βοηθούσαν τον Ήφαιστο, 1412-422):
Και τες φυσούνες μάκρυνεν απ’ την φωτιά και όλα \ Εσύναξε τα σύνεργα σ’ εν’ αργυρό λαρνάκι, \ Και με σφουγγάρι εκάθαρε το πρόσωπο, τα χέρια,\ Τον τράχηλον τον δυνατόν, τα δασερά του στήθη. \ Χιτώνα ενδύθη, εφούχτωσε σκήπτρο παχύ κι εβγήκε \ χωλαίνοντας και ανάλαφρα τον κύριον εστηρίζαν \ θεράπαινες ολόχρυσες, σαν ζωντανά κοράσια. \ Δύναμιν έχουν και φωνήν, νουν έχουν εις τες φρένες, \και τεχνουργήματ’ έμαθαν από τους αθανάτους. \ Εκείνες τον επρόσεχαν. Κι εσυρθη αυτός πλησίον \ στη Θέτιδα κι εκάθησε σ’ ένα θρονί ωραίο.
β) Η πρώτη περιγραφή πλήρως αυτοματοποιημένου εργαστηρίου (Σ 468-473):
Είπε και αυτού την άφησε και πήγε στες φυσούνες, \ στο πυρ τες στρέφει και γοργά να εργάζονται προστάζει. \ Φυσούνες είκοσι φυσούν στες κάψες τους και βγάζουν \ ευκολοφύσητην πνοήν σφοδρήν ή μετρημένην, \ πότε με βία πότε σιγά να υπηρετούν, ως θέλει \ ο Ήφαιστος, ώστ’ εύκολα το έργο να τελειώσει.
γ) Οι κατασκευαστικές λεπτομέρειες της ασπίδας (1474-481):
Σκληρόνχαλκόν, κασσίτερον, πολύτιμο χρυ σάφι \ και ασήμι βάζει στη φωτιά, κατόπιν μέγ’ αμόνι \ εις τον κορμόν τοποθετεί και στο δεξί του χέρι \ σφύραν αδρανεί δυνατήνκαι το διλάβι στ’ άλλο. \ Κι έπλασε πρώτα δυνατήν ασπίδα και μεγάλην \ όληνμε τέχνηνκαι τριπλόν λαμπρόν τριγύρω κύκλον \ με πέντε διπλές έγινεν η ασπίδα και σ’ εκείνην \ λογιών εικόνες έπλαθε με την σοφήν του γνώσιν.
δ) Η συμπεριφορά της ασπίδας στη μονομαχία με τον Αινεία {Υ 261-272):
Κι από το σώμα του μακράν την κράτησε ο Πηλείδης \ Φοβούμενος μην εύκολα τη σπάσει πέρα ως πέρα \Του Αινείου τομακρόσκιον κοντάρι του ανδρειωμένουζ \ Και δεν εννόησε ο μωρός ότι τα δοξασμένα \ Των θεών δώρ’ από θνητούς ευκόλως δεν νικούνται, \ Μηδέ ποσώς υποχωρούν και τότε την ασπίδα \ Δεν έσπασε το δυνατό κοντάρι του ανδρειωμένου. \ Ότι την φύλαξε ο χρυσός, δώρο του Ηφαίστου θείον \ δύο δίπλες εδιαπέρασεν και τρεις ήσαν ακόμη, \ Τι πέντε δίπλες ο χωλός τεχνίτης είχε στρώσει, \ δύο χάλκινες και μέσαθε του κασσιτέρου δύο, \μιανχρυσήν, που κράτησε το φράξινο κοντάρι.
ε) Η συμπεριφορά της ασπίδας στη μονομαχία με τον Αστεροπαίο (Φ 161-164):
Εις τες φοβέρες σήκωσεν ο θείος Αχιλλέας \την λόγχην και τες δύο του ο Αστεροπαίος ήρως, \ Ότι του ερχόταν βολικά και με τα δύο του χέρια. \ Με τηνμιανλόγχη κτύπησε τον κύκλον της ασπίδος, \ αλλά την κράτησε ο χρυσός, το δώρημα το θείο.
Όπως λοιπόν προκύπτει, η ασπίδα αποτελείται από δύο εξωτερικά ελάσματα από σκληρό μπρούντζο (ορείχαλκο κασσίτερου), δύο ελάσματα κασσίτερου και ένα κεντρικό έλασμα από (μαλακό) χρυσό. Πρόκειται δηλαδή για υλικά με πολύ διαφορετικές -μηχανικές και άλλες- ιδιότητες, γεγονός που επιτρέπει την αναστολή διάδοσης της διάτρησης μέσα στα υλικά της ασπίδας. Αυτό το «εμπόδισμα» του τρυπήματος επι τυγχάνεται κατά κύριο λόγο μέσα από την απορ ρόφηση της κρουστικής ενέργειας του δόρατος, από την πλαστική παραμόρφωση του κεντρικού ελάσματος από χρυσό!
Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΙΑΝΤΑ
Στην Ιλιάδα υπάρχουν οι ακόλουθες περιγραφές για την ασπίδα του Αίαντα του Τελαμώνιου από τη μονομαχία του με τον Έκτορα (Η 219-232, 244-248, 258-267):
Και ο Αίας επροχώρησε μ’ ασπίδα ωσάν πύργον, \ χάλκινην μ’ επτά δέρματα, που του έκαμε ο Τυχίος \ των σκυτοτόμων έξοχος, εγκάτοικος στην Ύλην, \ λαμπρήν την ετεχνούργησεν εφτά-διπληνμε δέρμα \ δυνατών ταύρων, κι έβαλεν δίπλαν χαλκού ογδόην. \ Αυτήν στα στήθη επρόβαλεν ο Τελαμώνιος Αίας. \ Κι εστάθη εμπρός στον Έκτορα και τούπε με φοβέρες: \ «Ω Έκτωρ, θα γνωρίσεις συ, μόνος με μόνον τώρα, \ αν άλλοι εδώ των Δαναών ευρίσκονται ανδρει ωμένοι, \ έξω από τον λεοντόκαρδον Πηλείδην ανδροφόνον, \ Αλλ’ αυτός μένει στα κυρτά θαλασσοπόρο πλοία, \ Αφού στον πρώτον αρχηγόν Ατρείδην εχολώθη. \ Αλλ’ εμείς είμεθ’ αρκετοί με σε να μετρηθούμε \ Και πάμπολλοι, αλλ’ άρχισε πρώτος εσύ την μάχην».
[Ο Έκτορας]
είπε και το μακρόσκιον ετίναξε κοντάρι. \ Και την φρικτήν του Αίαντος εκτύπησεν ασπίδα \ Και τον χαλκόν που όγδοος επτά σκεπάζει δίπλες. \Τες έξι δίπλες έσχισε κι εστάθη στην εβδόμην \ Της λόγχης ο σκληρός χαλκός και ο Έκτωρ πρώτος έκρουσε στηνμέσην την ασπίδα, \ και η λόγχη δεν την έσπασε, ώστ’ εκυρτώθ’ η άκρη \ τότε πηδώντας έμπηξε την λόγχην στην ασπίδα \ του Έκτορος και απ’ την ορμήν τον έκοφεν ο Αίας, \ και τονλαιμόν του λάβωσε η λόγχη κι έσταξ’ αίμα. \ Και όμως ο Έκτωρ μ’ όλ’ αυτά την μάχην δεν αφήνει. \ Τραβιέται οπίσω κι απ’ την γην με το τρανό του χέρι \ Πέτραν σηκώνει ολόμαυρην, μεγάλην και τραχείαν \ Του Αίαντος την φοβερήν επτάδιπλην ασπίδα \ Μ’ αυτήν κτυπά στον ομφαλόν κι εβρόντησε ο χαλκός της.
Η ασπίδα του Αίαντα περιγράφεται ως αποτελούμενη από επτά επάλληλα στρώματα από βόειο δέρμα και ένα όγδοο εξωτερικό από σκληρό ορείχαλκο. Αναφέρεται και ο κατασκευαστής της, ο Τυχίος από την Ύλη, που ήταν ονομαστός τεχνίτης του δέρματος.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο μηχανισμός λειτουργίας της ασπίδας βασίζεται στην τριβή. Κατά την κρούση του δόρατος, η ασπίδα παρα μορφώνεται και η τριβή ανάμεσα στα στρώματα του δέρματος απορροφά την ενέργεια της κρούσης. Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη ικανού αριθμού στρώσεων και, όπως αποδείχθηκε, οι επτά στρώσεις αποτελούν τον ελάχιστο (και ιδανικό) αριθμό, που κάνει την ασπίδα άτρωτη κάτω από τις δοσμένες συνθήκες (Εικ. 4). Το γεγονός αυτό, που επίσης επιβεβαιώνει απόλυτα τις ομηρικές περιγραφές, επαληθεύεται με τα παρόντα αποτελέσματα τόσο αριθμητικά όσο και πειρα ματικά με βάση τα μοντέλα της προηγούμενης περίπτωσης.
Εκτός από την αριθμητική έγινε και πειραμα τική μελέτη, κατά την οποία τα μοντέλα της ασπίδας κατασκευάστηκαν και δοκιμάσθηκαν σε διάτρηση, με τη βοήθεια αεροβόλου όπλου (Εικ. 5), του οποίου το βλήμα περιείχε ενέργεια όση και το δόρυ, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Δοκιμάστηκαν διάφοροι συνδυασμοί αριθμού και πάχους στρώσεων, με ίο συνολικό πάχος της ασπίδας να παραμένει σταθερό.
Επιβεβαιώθηκε απόλυτα ότι ο αριθμός των επτά στρώσεων είναι αναγκαίος για τη μη διά τρηση της ασπίδας και επίσης η ακρίβεια της ομηρικής περιγραφής ότι η τελευταία (όγδοη) στρώση του δέρματος συγκράτησε το δόρυ».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η μέχρι κεραίας επαλήθευση των (εξαιρετικά λεπτομερειακών) περιγραφών της Ιλιάδας για την κατασκευή και τη συμπεριφορά στη μάχη των ασπίδων του Αχιλλέα και του Αίαντα του Τελαμώνιου αποτελεί εξαιρετικά σημαντικό γεγονός στην περιοχή της λεγόμενης πειραματι κής αρχαιολογίας. Αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες της εποχής εκείνης κατείχαν τεχνολογικές γνώσεις εξαιρετικά προηγμένες ακόμη και με σημε ρινά κριτήρια.
Ασφαλώς δεν υπάρχουν αποδείξεις επιστημονικής γνώσης που να στήριζε τις τεχνολογικές αυτές δυνατότητες και πάλι όμως εγείρονται ερωτηματικά που δύσκολα μπορούν να αγνοηθούν. Ιδιαίτερα εν όψει του τρόπου, με τον οποίο οι περιγραφές αυτές έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας, δηλαδή προφορικά (τουλάχιστο μέχρι να εφευρεθεί η γραφή) από γενεά σε γενεά, χωρίς όμως να χάσουν την ακρίβεια και την αξιοπιστία τους.
Έτσι η ύπαρξη ενός θαυμαστού κόσμου, όχι μόνο γεμάτου με αρμονία και κάλλος αλλά και τεχνολογικά προηγμένου σε εκπληκτικό βαθμό, δεν αποτελεί προϊόν φαντα σίας ή ποιητικής έμπνευσης, αλλά φαίνεται να ήταν απόλυτα χειροπιαστή πραγματικότητα.
Πηγές
1. Η επιστήμη της φύσεως παρ’ Ομήρω, Αθήνα 1891. Βλ. έκδοση 1977 από τις Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών με εκτενή εισαγωγή υπό Σ. Α. Παϊτιέτη και πρόλογο, μεταφράσεις χωρίων και παρατηρήσεις υπό Σ. Λ.Σκατσή
2. Τα κείμενα της Ιλιάδας που ακολουθούν είναι από τη μετάφραση του Ιακώβου Πολυλά. Η ιδέα πρωτοπα ρουσιάστηκε στο Πρώτο Συμπόσιο Ποίησης στο Πανεπιστήμιο Πατρών το 1980 (βλ. Πρακτικά, Σ. Α. Παϊπέτη, Ποίηση και τεχνολογία)
3. Οι αριθμητικοί κώδικες που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα μελέτη βασίζονται σε κώδικες που ανα πτύχθηκαν από το Methods Development Group στο Lawrence Livermore National Laboratory (LLNL) των ΗΠΑ, ίδρυμα που επί τριάντα σχεδόν χρόνια κατέχει τα αναμφισβήτητα πρωτεία στο πεδίο. (Βλ. Κ. Williams, Simulation of Damage Progression in Laminated Composite Plates, 5th International LSDYNA Users Conference. Ed. John Mc Kinney & Tony Taylor. September 21-22,1998. Southfield, Michigan)
4. S. A. Paipetis and V. Kostopoulos, Defensive Weapons in Homer’s Poetry, Part A: The Shield of Achilles, Proceedings, 1st International Symposium on Extraordinary Machines and Structures in Antiquity, International Olympic Academy, Ancient Olympia, 19-24 August 2001
5. S. A. Paipetis and V. Kostopoulos, Defensive Weapons in Homer’s Poetry, Part B: The Shield of Ajax Proceedings, 1st International Symposium on Extraordinary Machines and Structures in Antiquity, International Olympic Academy, Ancient Olympia, 19-24 August 2001.
Του Σ.Α Παϊπέτη
Kαθηγητή Μηχανικής του Πανεπιστημίου Πατρών

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Αποκρυπτογραφείται μυστηριώδες χειρόγραφο του Αρχιμήδη για το άπειρο!

Επρόκειτο για ένα μυστηριώδες χειρόγραφο του Αρχιμήδη, χαμένο για αιώνες. Ακόμα κι όταν βρέθηκε ήταν δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί! Τώρα όμως αποκάλυψε μυστικά που αλλάζουν την σύγχρονη ως τώρα άποψη για το βάθος της αρχαίας ελληνικής μαθηματικής σκέψης... Το χειρόγραφο, γνωστό με το όνομα "Archimedes Palimpsest", περιέχει μεταξύ άλλων το μοναδικό αντίγραφο των «Θεωρημάτων Μηχανικής» του Αρχιμήδη, στο οποίο ο αρχαίος 'Eλληνας μαθηματικός εξηγεί πώς χρησιμοποιούσε μηχανικά μέσα για να αποδείξει κάποια μαθηματικά του θεωρήματα.

Το χειρόγραφο αυτό, βρέθηκε τυχαία το 1906 σε μια βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης, από τον Δανό φιλόλογο Johan Ludvig Heiberg. Όμως συνάντησε ανυπέρβλητες δυσκολίες στην ανάγνωσή του. Πάνω στο αρχαίο κείμενο των μαθηματικών του Αρχιμήδη είχε γραφτεί ένας χριστιανικός ύμνος και αυτό έκανε πολύ δύσκολη την αποκατάσταση του αρχικού κειμένου.

Για πολλές δεκαετίες το χειρόγραφο θεωρήθηκε ξανά χαμένο ώσπου ξαφνικά ο Οίκος Δημοπρασιών Christie's το έβγαλε σε δημοπρασία το 1998. Τελικά κατέληξε στο Walters Art Museum της Βαλτιμόρης των Η.Π.Α.

Εκεί το είδαν και το μελέτησαν πιο συστηματικά οι καθηγητές Netz και Saito το 2001. Η έρευνα, τους έφερε μπροστά σε μια απρόσμενη αλλά σημαντική διαπίστωση...

Ο Αρχιμήδης προσπαθούσε να θεμελιώσει την Μαθηματική Ανάλυση, κάτι που θεωρείται κατόρθωμα του καιρού μας και προϊόν της μαθηματικής επανάστασης που ξεκίνησε απ' το 16ο αιώνα. Κάτι που προϋποθέτει την έννοια του μαθηματικού απείρου.

Η μέχρι τώρα εντύπωση που είχαμε για τα μαθηματικά στην αρχαία Ελλάδα, ήταν ότι οι 'Eλληνες απέφευγαν να καταπιαστούν με την έννοια του «απείρου» και να χειριστούν άπειρα μεγάλα σύνολα. Αυτό θεωρούνταν κατόρθωμα της εποχής μας (από τον 17ο αιώνα και μετά)! Φαίνεται όμως ότι το αρχαίο χειρόγραφο περιέχει και άλλα μυστήρια, επειδή ο Netz και οι συνεργάτες συνεχίζουν τη μελέτη του, όχι μόνο υπό κοινό φωτισμό αλλά και με τη χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας.

πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Η αρμονία των σφαιρών του Πυθαγόρα και το Σύμπαν

Η Αστρονομία συναντά τη μουσική
Στον ρυθμό της κοσμικής μουσικής που πρώτοι «άκουσαν» οι μυστικιστές μαθηματικοί του 6ου π.Χ. αιώνα εξακολουθεί να χορεύει η σύγχρονη Κοσμολογία.
Ενας Έλληνας καθηγητής Μουσικής και Πληροφορικής, με πανεπιστημιακές σπουδές στη Φυσική και ερευνητικό έργο στα Πυθαγόρεια Μαθηματικά απέδειξε ότι η «αρμονία των σφαιρών», η περίφημη πυθαγόρεια θεωρία, έχει ακριβή εφαρμογή σε όλους τους γνωστούς μας σήμερα πλανήτες.
Ο πρώην πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Φυσικών, διευθυντής του Τομέα Τεχνολογίας Ηχου, Μουσικοπαιδαγωγικής και Βυζαντινής Μουσικολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χαράλαμπος Σπυρίδης ανακοινώνει στο επιστημονικό συμπόσιο «Φιλοσοφία και Κοσμολογία» τους αριθμούς που εκφράζουν σε αστρονομικές μονάδες τις αποστάσεις των πλανητών από τον Ηλιο πιάνοντας το νήμα από τους Πυθαγορείους.
Ο κ. Σπυρίδης διατυπώνει «μια καθολική, εξαιρετικά απλή και κομψή σχέση» που εμπεριέχει μόνον τους αριθμούς 1, 2, 3, 4 της «ιερής τετρακτύος» των Πυθαγορείων και το άθροισμά τους, τον «τέλειο» αριθμό 10.
Η «τετρακτύς» ήταν η βάση της πυθαγόρειας διδασκαλίας που πρέσβευε ότι οι ήχοι των ουράνιων σωμάτων συνθέτουν μία κοσμική μουσική, γιατί οι αποστάσεις και οι ταχύτητες των πλανητών και των απλανών αστέρων διέπονται από τους ίδιους αριθμητικούς λόγους που παράγουν και τη συμφωνία των ήχων.

Οι συμφωνίες των ήχων που παράγουν αρμονικό αποτέλεσμα έχουν μορφή απλών αριθμητικών σχέσεων: 2/1 (οκτάβα), 3/2 (πέμπτη), 4/3 (τετάρτη). Επομένως κατά τους Πυθαγορείους το μυστικό της μουσικής και της κοσμικής αρμονίας κρύβεται στις σχέσεις των τεσσάρων πρώτων φυσικών αριθμών (1, 2, 3, 4).
Ο Πυθαγόρας είναι ο πρώτος φιλόσοφος που συνδέει την Αστρονομία με τη Μουσική, υποστηρίζοντας ότι στο αρμονικό και σφαιρικό σύμπαν τα πάντα διέπονται από απλούς νόμους, που μπορούν να εκφρασθούν με τους αριθμούς της «ιερής τετρακτύος».
Με τη θεωρία της αρμονίας των σφαιρών, που συνδυάζει την κοσμική αρμονία με τη μουσική αρμονία, ο μεγάλος φιλόσοφος επιχείρησε να εξηγήσει τη θέση και την κίνηση των πλανητών στον ουράνιο θόλο. Χρησιμοποιώντας μουσικούς όρους, δηλαδή εύφωνα μουσικά διαστήματα, καθόρισε υπό μορφήν κλίμακας τις μεσοπλανητικές αποστάσεις.

Ακολούθως, αντιστοιχίζοντας τα μουσικά διαστήματα σε μετρικές αποστάσεις, κατόρθωσε πρώτος να υπολογίσει σε Δελφικά στάδια τις μεσοπλανητικές αποστάσεις των «ουρανίων γεννητών», όπως ονόμασε τα ουράνια σώματα ο Πλάτωνας παίρνοντας το νήμα από τον Πυθαγόρα.
Ο Πυθαγόρας τον 6ο π.Χ. αιώνα δέχθηκε ότι η μουσική απόσταση μεταξύ Γης και Σελήνης είναι ένας τόνος και η μετρική απόσταση μεταξύ τους είναι 126.000 Δελφικά στάδια, δηλαδή 22.371.300 μέτρα.
Σχεδόν 24 αιώνες μετά δύο Γερμανοί αστρονόμοι, ο Γιόχαν Μπόντε και ο Τίτιους, προσδιορίζουν τις θέσεις των γνωστών τότε πλανητών του ηλιακού μας συστήματος με ικανοποιητική ακρίβεια. Η εμπειρική ανακάλυψή τους, ανερμήνευτη μέχρι σήμερα, έμεινε γνωστή ως κανόνας των Μπόντε-Τίτιους.
Μέχρι τον Κρόνο ο κανόνας όχι μόνο δούλευε ικανοποιητικά αλλά και έμμεσα συνέβαλε στην ανακάλυψη της ζώνης των αστεροειδών ανάμεσα στον Αρη και τον Δία και του πλανήτη Ουρανού στα τέλη του 18ου αιώνα.
Ο κανόνας των Γερμανών αστρονόμων έπαψε να δίνει αξιόπιστα αποτελέσματα όταν επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί στους «νεότερους» πλανήτες και στη ζώνη πέρα από τον Πλούτωνα, μία από τις συναρπαστικότερες περιοχές του ηλιακού συστήματος, γεμάτη αντικείμενα από βράχο και πάγο που περιστρέφονται γύρω από τον Ηλιο σε τεράστιες αποστάσεις.
Ο καθηγητής Σπυρίδης, μελετώντας επί σειρά ετών τις πλατωνικές απόψεις «περί των θείων γεννητών», τις οποίες συγκέρασε με την «αρμονία των σφαιρών» του Πυθαγόρα, ανακάλυψε ότι ο κανόνας των δύο Γερμανών αστρονόμων του 18ου αιώνα αποτελεί μία μαθηματική έκφραση της πυθαγόρειας μουσικής των σφαιρών.
Στο συμπόσιο του Πανεπιστημίου Αθηνών θα αποδείξει ότι κατάφερε να επεκτείνει την ακριβή εφαρμογή της πυθαγόρειας θεωρίας σε όλους τους γνωστούς πλανήτες, ενώ θα υποδείξει συγκεκριμένες θέσεις «πλανητικών» αντικειμένων μετά τον Πλούτωνα.
Όπως δήλωσε στον «Ε.Τ.», «η γέφυρα που κατασκευάσθηκε και συνδέει τον κόσμο των αστρονόμων με τον κόσμο των μουσικών διασφαλίζει την αιωνιότητα μιας συμπαντικής αρμονίας σε πλήρη εξέλιξη, η οποία θα προσδιορίσει το χωροχρόνο μέσω των γνώσεων της Αστρονομίας και της Μουσικής στην εκάστοτε εποχή».
πηγή

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Φαντάσματα: Ένας Κόσμος Μέσα στο Δικό μας

Πιστεύετε στα φαντάσματα; Αν όχι, για ξανασκεφτείτε το.

Αυτό το άρθρο θα σας αλλάξει σίγουρα γνώμη. Πρόκειται για μια ιστορική αναδρομή με βίντεο-ντοκουμέντα τα οποία αποδεικνύουν τα αναπόδεικτα! Όταν ήμουν μικρός, δεν μπορούσα να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι με ψυχή και νοημοσύνη όπως εγώ. Έβλεπα γύρω μου τους άλλους να μου μιλάνε να γελάνε να κάνουν τη ζωή τους, και σκεφτόμουν: «εγώ δεν είμαι αυτός, είμαι κάποιος άλλος.


Πως μπορεί εγώ και αυτός να βρισκόμαστε στο ίδιο μέρος και να νιώθουμε τα ίδια πράγματα; Και όταν αυτός θα φύγει γιατί εγώ δεν θα μπορώ να δω τι θα κάνει εκεί που είναι;» Η ερώτηση αυτή με βασάνιζε για καιρό μέχρι που διαπίστωσα πως είμαι και εγώ ένας μέσα στους πολλούς που έζησαν, ζουν και θα ζουν μετά από εμένα. Είμαι κάτι το διαφορετικό, γιατί μπορώ να είμαι πάντα εκεί που είναι και το σώμα μου. Ακόμα.

Μετά όμως τι συμβαίνει; Που πάμε; Και γιατί δεν είμαστε εδώ; Ή μήπως είμαστε;

Πολλοί πιστεύουν πως υπάρχουν κατηγορίες και υποκατηγορίες ανθρώπων που ακολουθούν κάποιο δρόμο μετά το θάνατο. Αρχικά όμως, ας χωρίσουμε αυτές τις κατηγορίες σε δυο. Αυτούς που πεθαίνουν έχοντας εκπληρώσει κάθε στόχο για τον οποίο ήρθαν σε αυτή τη ζωή, και σε αυτούς που έφυγαν μη έχοντας εκπληρώσει αυτόν τους το στόχο. Ή αλλιώς έχουν φύγει «άδικα». Από την κατηγορία αυτών που έχουν φύγει άδικα, υπάρχουν δύο μεγάλες υποκατηγορίες. Αυτούς που πέθαναν βίαια και τους υπόλοιπους που απλά όσο ζούσαν βαριόντουσαν να πραγματοποιήσουν το στόχο τους, ή λόγω κακών συνθηκών δεν το έκαναν.

Όταν λοιπόν μια ψυχή ανήκει σε αυτές τις δυο μεγάλες υποκατηγορίες έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Ειδικά στην κατηγορία του βίαια θανάτου, διότι μένουν προσκολλημένοι στην Γη και συγκεκριμένα στην ύλη. Την κατηγορία λοιπόν των βίαιων θανάτων σας την παρουσιάζω παρακάτω με ιστορικές αναδρομές στο πρόσκαιρο και στο μακρινό παρελθόν.

Αυτή εδώ είναι η φωτογραφία μιας ομάδας αεροπόρων την εποχή του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Είναι η ομάδα του Captain Victor Goddard. Η φωτογραφία τραβήχτηκε μετά την τελευταία αποστολή της ομάδας. Στην φωτογραφία εμφανίζεται ένα πρόσωπο ενός αεροπόρου, ο οποίος είχε σκοτωθεί μερικές μέρες πριν όταν πέρασε μέσα από τον έλικα ενός αεροπλάνου(χωρίς να το προσέξει προφανώς). Όπως φαίνεται δεν ήθελε να χάσει την φωτογραφία με την υπόλοιπη μοίρα του.

Νοέμβριος 1995. Μεγάλη φωτιά έπιασε το δημαρχείο του Wem, από άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Tony O’Rahilly ένας φωτογράφος που κλήθηκε την ώρα της φωτιάς για ρεπορτάζ τοπικής εφημερίδας, πήρε την ακόλουθη φωτογραφία. Ακόμα και σήμερα είναι πεπεισμένος ότι την ώρα που τράβηξε την φωτογραφία το κοριτσάκι που βλέπετε δεν είναι εκεί. Η συγκεκριμένη κοπέλα αναγνωρίστηκε ύστερα από την αστυνομία ως η υπαίτια για μία φωτιά που είχε ξεκινήσει η ίδια η κοπέλα το 1977 στο ίδιο κτήριο και στην οποία είχε αποτεφρωθεί εντελώς.

Μοιάζει τόσο πολύ με μία φυσιολογική οικογενειακή φωτογραφία. Kαι όμως, ποιος είναι ο κύριος που παρακολουθεί στο βάθος;

Άλλη μια τυπική φωτογραφία, λίγο πιο παλιά. Τον 19 αιώνα μια οικογένεια τράβηξε την αναμνηστική της φωτογραφία μόλις δυο μήνες μετά το θάνατο του νέου μέλους της οικογένειας. Ένα κοριτσάκι που πέθανε στα 6 του χρόνια δεν θα ήθελε να αφήσει τόσο γρήγορα την οικογένεια που θα το μεγάλωνε, χωρίς να αφήσει έτσι, κάτι αναμνηστικό για να το θυμούνται.

Μιλώντας για κοριτσάκια, αυτό εδώ γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1975 και για να είμαστε πιο ακριβείς, η συγκεκριμένη ημερομηνία πέφτει ημέρα Π-Α-Ρ-Α-Σ-Κ-ΕΥ-Η. Το συγκεκριμένο κοριτσάκι έπαθε μυνιγκίτιδα και χάρη στην γρήγορη αναγνώριση της αρρώστιας και στην αγωγή κατάφερε να επιζήσει. Η φωτογραφία που τραβήχτηκε το 1979, 9 μήνες μετά το περιστατικό με την αρρώστια και αφού μεσολάβησαν δυο μέρες από ένα άλλο περιστατικό που συνέβη ξανά στην ίδια κοπέλα και της αφαίρεσε αυτή τη φορά τη ζωή. Μπορείτε να δείτε το «πρόσωπο» που είναι δίπλα στην Tracy; Αυτό το «πρόσωπο» δείχνει να την κρατάει από το χέρι. Μερικοί υποστήριξαν πως είναι ανάκλαση από το τζάμι. 23 χρόνια τώρα οι γονείς της πιστεύουν πως το «πρόσωπο» που εμφανίζεται πίσω από την Tracy ήταν ο φύλακας άγγελός της.

Η παραπάνω φωτογραφία δείχνει ένα μικρό κοριτσάκι. Την ημέρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία, στις 5 Μαΐου του 2001 με την καινούρια ψηφιακή κάμερα της οικογένειας, δεν υπήρχε ΚΑΝΕΙΣ άλλος στο σπίτι εκτός από τη μαμά και το κοριτσάκι. Και όμως, κάποιος είναι εκεί στη φωτογραφία και παρακολουθεί αυτές τις δυο.

Όπως και με όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις, έτσι και αυτή η κοπέλα όταν έβγαλε την φωτογραφία πίστευε πως ήταν αυτή και το αγόρι της μόνο και φυσικά πως κανείς δεν τους παρακολουθούσε. Πόσο λάθος έκανε!

Μια οικογένεια με τρία μέλη, τον μπαμπά (ο εικονιζόμενος) τη μαμά (αυτή που έβγαλε τη φωτογραφία) και το νεογέννητο κοριτσάκι τους (αυτό που κρατάει στην αγκαλιά του ο μπαμπάς). Μα το κοριτσάκι στο βάθος ποιο είναι; Από αναφορές σχετικά που έγιναν στην αστυνομία, το συγκεκριμένο κοριτσάκι που φαίνεται πίσω από το τραπέζι, είχε πεθάνει στο σπίτι αυτό, βίαια, πριν από πάρα πάρα πολλά χρόνια. Η κατηγορίες σύμφωνα με όσα έχουμε καταλάβει από παρατηρήσεις μέχρι σήμερα των φαντασμάτων που βλέπουμε και έχουν πεθάνει βίαια είναι οι εξής: Παρασιτική Οντότητα. Αυτό το όνομα είναι αρκετά καινούριο και ίσως και στους πιο πολλούς που ασχολούνται με το θέμα το οποίο αναπτύσουμε να μην την γνωρίζουν. Τα παράσιτα αν κοιτάξει κανείς στο λεξικό θα βρει πως είναι οτιδήποτε που τρέφεται από άλλες μορφές ζωής, π.χ. ένα τσιμπούρι.

Στη φαντασμολογία όμως αν και δεν απέχει και πολύ από την πραγματική έννοια, είναι τύπος φαντάσματος. Γενικά αυτοί που έχουν προσβληθεί από παρασιτική οντότητα περνάνε κάποια τραυματική εμπειρία ή κάποιο άγχος, στρες. Αυτοί οι άνθρωποι επηρεάζονται περισσότερο από τους άλλους διότι μπορούμε να πούμε πως είναι πιο αρνητικοί.

Οι παρασιτικές οντότητες προσκολλούνται σε αυτούς κατά το σαββατοκύριακο ή γενικά στις μέρες που είναι πιο ήρεμοι και άρα πιο προσβάσιμοι. Ο συγκεκριμένος τύπος φαντάσματος για να βγει χρησιμοποιείται η μέθοδος που ονομάζουν οι κοινοί άνθρωποι «εξορκισμός» Poltergeist Τα Poltergeist είναι οι βασιλιάδες των παρασιτικών οντοτήτων. Λειτουργούν πιο πολύ όπως αναφέρθηκε παραπάνω αλλά στο έπακρο. Αξιοποιούν και αποροφούν τις πηγές ενέργειας μέσα από το σπίτι.. Για αυτό επηρρεάζουν τις υλεκτρικές εγκαταστάσεις και τις ηλεκτρικές συσκευές και δυστυχώς τους λογαριασμούς του ρεύματος. Έχουν την κακιά συνήθεια να προσπαθούν να κάνουν όσο το δυνατόν πιο πολύ φαντασία.

Αυτό άλλωστε σημαίνει και το όνομά τους. Βαράνε πόρτες περπατάνε, γρυλίζουν και κάνουν ότι άλλη φασαρία φανταστείτε για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Όταν ξεκινάνε τα περπατήματα είναι όταν ξεκινά η δραστηριότητά τους ή όταν πάει να τελειώσει. Αυτό είναι αποτέλεσμα έντονου ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που εμφανίζεται και εξαφανίζεται ακαριαία. Αυτά και πολλά άλλα γεγονότα συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν έως ότου κατανοήσουμε πλήρως ότι δεν είμαστε μόνοι. Υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα που θα πρέπει να κατανοήσουμε.

Και ίσως, ποιος ξέρει; Μπορεί πάνω στη Γη που ζουμε να μην υπάρχει μόνο ένας κόσμος. Πίσω από τα όμορφα λουλούδια και τα τεράστια δάση, Ίσως πίσω από τα ανθρώπινα μάτια, τα μάτια της υλης ποιος ξέρει τι βρίσκεται. Ίσως ένας άλλος κόσμος. Ίσως ένας καλύτερος κόσμος. Μπορεί όμως να βρίσκεται και ένας εφιαλτικός κόσμος. Ποιος ξέρει;

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Η Σημασία των ονομάτων των Ημίθεων!

ΗΡΑΚΛΗΣ, ΘΗΣΕΥΣ, ΙΑΣΩΝ, ΠΕΡΣΕΥΣ
Τέσσερις Κορυφαίοι Έλληνες Ήρωες. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ...
Ηρακλής:
Το όνομα τού Ημίθεου Ηρακλή, γιού τού Δία και τής Αλκμήνης, προέρχεται από το κύριο όνομα «Ήρα» και το ουσιαστικό «κλέος» (δόξα), και σημαίνει «δόξα τής Ήρας». Στην ίδια οικογένεια ανήκουν και τα ονόματα Ηρακλείδης (ο γιός, ο απόγονος τού Ηρακλή), Ηράκλειος (εκείνος που ανήκει στον Ηρακλή, που είναι τού Ηρακλή) και Ηράκλειτος (ο φημισμένος, ο ένδοξος όσο και η Ήρα).
Θησεύς:
Από τον μέλλοντα «θήσω» (θα θέσω) τού ρήματος «τίθημι» (θέτω) προέρχεται το όνομα Θησεύς, που σημαίνει «αυτός που θα θέσει, που θα ιδρύσει». Ο Ήρωας Θησεύς (Θησέας), γιός τού Αιγέα και τής Αίθρας, είναι ο θεμελιωτής τής πόλης των Αθηνών και εμπνευστής τής γιορτής των Παναθηναίων.
Ιάσων:
Από το ρήμα «ιάομαι ιώμαι», που σημαίνει «γιατρεύω, θεραπεύω», και συγκεκριμένα από τον μέλλοντα «ιάσομαι» (θα γιατρεύσω, θα θεραπεύσω) προέρχεται το όνομα τού Ήρωα Ιάσονα, γιού τού Αίσονα και τής Πολυμήδης και αρχηγού τής Αργοναυτικής Εκστρατείας. Ιάσων (Ιάσονας), λοιπόν, σημαίνει «αυτός που θα γιατρεύσει, που θα θεραπεύσει».
Περσεύς:
Το όνομα προέρχεται από τον μέλλοντα «πέρσω» (θα εκπορθήσω) τού ρήματος «πέρθω» (εκπορθώ) και σημαίνει «αυτός που θα εκπορθήσει». Ο Ήρωας Περσεύς (Περσέας) είναι γιός τού Δία και τής Δανάης. Παρατηρούμε ότι τα ονόματα Θησεύς, Ιάσων και Περσεύς προέρχονται από τον μέλλοντα χρόνο των ρημάτων που τα παράγουν, γεγονός που υποδεικνύει ότι η ονοματοθεσία των τριών Ηρώων, κατά την παιδική τους ηλικία, επείχε θέση προφητικής αποκάλυψης ή, έστω, σαφούς προτροπής σχετικά με το μέλλον τους.

πηγή 

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Βρήκαν ...τον Έρωτα στη Τουρκία! Σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα

Στην περιοχή Γιουμουρταλίκ των Αδάνων βρέθηκε μωσαϊκό στο οποίο υπάρχει φιγούρα του Έρωτα ο οποίος βρίσκεται πάνω σε ένα άλογο του το οποίο στο πίσω μέρος έχει ουρά ψαριού.


Σύμφωνα με τα tourkikanea.gr στην συνοικία Ορέν της κωμόπολης, η αρχαιολόγος Ογιά Αρσλάν και η ομάδα της εντόπισαν σε σημείο δίπλα στην θάλασσα την ύπαρξη μιας βίλλας.

Στο σπίτι που πιστεύεται πως ανήκε σε ανώτατο κρατικό αξιωματούχο της εποχής, μόλις ανοίχθηκε ένα τμήμα του, αποκαλύφθηκε μωσαϊκό με φιγούρα του Έρωτα που είναι πάνω σε ένα άλογο με ουρά ψαριού και κυνηγάει ψάρια. Το μωσαϊκό είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο, τζάμι και πέτρα και ενδεχομένως ανήκει στην ύστερη ρωμαϊκή εποχή ή στην πρώιμη βυζαντινή περίοδο.

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Το ναυάγιο των Αντικυθήρων μπορεί να κρύβει και άλλα μυστικά

Το περίφημο ναυάγιο στα Αντικύθηρα, στο οποίο ανακαλύφθηκε ο διάσημος πλέον υπολογιστής των Αντικυθήρων, μπορεί να κρύβει και άλλους μηχανισμούς παρόμοιους με τον περίτεχνο αστρικό υπολογιστή. Ομάδα αρχαιολόγων δήλωσε ότι το καράβι είναι διπλάσιο σε μέγεθος απ' ότι υπολογιζόταν και ότι περιέχει πολλά άλλα αντικείμενα τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε νέες ανακαλύψεις

Ο αρχαιολόγος Brendan Foley του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole θα αναφέρει τα ευρήματα της μέχρι τώρα έρευνας στη συνάντηση του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Αμερικής την Παρασκευή.

"Το πλοίο ήταν τεράστιο για τα δεδομένα της εποχής", λέει ο Foley. "Οι δύτες του προηγούμενου αιώνα δεν είχαν τα μέσα για να διεξάγουν τόσο λεπτομερής έρευνα όπως εμείς τώρα. Σοκαριστήκαμε όταν καταλάβαμε πόσο μεγάλο είναι το ναυάγιο".

Η αρχαιολογική έρευνα που ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο, δείχνει ότι το καράβι ήταν μεγαλύτερο από 49 μέτρα, διπλάσιο από όσο είχε παλαιότερα υπολογισθεί. Αυτό συνέβει γιατί η πρύμνη του ήταν πολύ βαθιά στο έδαφος για να μπορέσουν οι πρώτοι δύτες να υπολογίσουν με ακρίβεια το μήκος του καραβιού

"Η νέα έρευνα δείχνει ότι το καράβι βυθίστηκε απρόσμενα, πιθανότατα όταν, εξαιτίας μιας καταιγίδας, προσέκρουσε σε ύφαλο", δήλωσε ο Έλληνας αρχαιολόγος και έφορος εναλίων αρχαιοτήτων, Θεοτόκης Θεοδούλου.


Όσον αφορά το σκοπό του ταξιδιού του καραβιού, υπάρχουν διάφορες θεωρίες, όπως ότι πρόκειται για καράβι με λάφυρα από στρατιωτικές επιχειρήσεις Ρωμαίων στρατηγών ή απλά μετέφερε πολυτελή αντικείμενα για τις νεόχτιστες βίλλες της Ρωμαϊκής ελίτ.

Η τελευταία αρχαιολογική έρευνα είχε διεξαχθεί το 1976 από τον διάσημο εξερευνητή Jacque Cousteau. "Δεν είχαν την τεχνολογία που σήμερα έχουμε εμείς για την πραγματοποίηση μιας λεπτομερής έρευνας", είπε ο κ. Θεοδούλου.

Πέρα από αμφορείς, κομμάτια από αγγεία και πλακίδια, o Foley υποστηρίζει ότι φαίνεται πως στο ναυάγιο υπάρχουν δεκάδες απολιθωμένα αντικείμενα που μοιάζουν με μεγάλες πέτρες πάνω στους αμφορείς και που θυμίζουν πολύ τον Υπολογιστή των Αντικυθήρων πριν την αποκατάστασή του και όπως είχε αρχικά ανακαλυφθεί. " Είναι πιθανό τα αντικείμενα αυτά να είναι απλά συλλογή από χάλκινα καρφιά, αλλά δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι μέχρι να τα συλλέξουμε και να τα μελετήσουμε", δήλωσε ο Foley.

H έρευνα, της οποίας ηγείται η Προϊσταμένη της Εφορείας Ενάλιων Αρχαιοτήτων κα Αγγελική Σίμωση, θα συνεχιστεί για ακόμα δύο χρόνια. Η διεθνής ομάδα θα ερευνήσει και άλλες δύο τοποθεσίες ενδιαφέροντος.

πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ:Βρήκαν τα σαγόνια και τον σκελετό του...Λοχ Νες της Σιβηρίας

Για περισσότερα από 100 χρόνια άνθρωποι που ζουν στον οικισμό στα παράλια της λίμνης Labynkyr στην ανατολική Σιβηρία έκαναν λόγο για το “Διάβολο” και το “τέρας της λίμνης”. 
Με τα χρόνια...    η φαντασία έπλεξε το θρύλο αυτού του τέρατος του Λοχ Νες της Σιβηρίας.   
Πρόσφατα, μια ομάδα από τη Ρωσική Ένωση Γεωγραφίας ανακάλυψε στο βυθό της λίμνης τα απομεινάρια του σκελετού και των σαγονιών ενός πλάσματος που ταιριάζει πολύ με τις περιγραφές και τους θρύλους.   

Βέβαια, όπως μεταδίδουν οι Siberian Times, αυτή η ανακάλυψη δεν αρκεί για να πειστούν οι πιο σκεπτικιστές που ζητούν ο σκελετός να εξεταστεί από ειδικούς. 

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα μεγαλόσωμο ψάρι άλλοι για αμφίβιο.   Η λίμνη πάντως κρύβει και άλλα μυστικά εκτός από το... τέρας της. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.020 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.    

Το μέσο βάθος των νερών της είναι 52 μέτρα όμως υπάρχει ένα φρέαρ στο βυθό της που φτάνει τα 80 μέτρα βάθος. Το πλέον μυστήριο φαινόμενο είναι ότι ακόμη και σε θερμοκρασίες -60° Κελσίου, τα νερά της δεν παγώνουν. Κανένας επιστήμονας δεν έχει καταφέρει ακόμη να δώσει μια πειστική εξήγηση για το φαινόμενο αυτό.
πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Η μυστηριώδης φυλή με τα επιμήκη κρανία.

Mια σειρά κρανίων που βρέθηκαν στο Παράκας του Περού εξετάζονται από τον ανεξάρτητο ερευνητή Brian Foerster.Τα κρανία αυτά είναι επιμήκη με μεγάλη χωρητικότητα στο άνω μέρος  και δεν ανήκουν σε καμία γνωστή φυλή του είδους homo sapiens sapiens  στο οποίο ανήκουμε εμείς.
Μετά τους Χόμπιτ της Ινδονησίας η ανακάλυψη αυτή θέτει   μία ακόμα αμφισβήτηση στην γνωστή θεωρία ότι ο άνθρωπος πρωτοεμφανίστηκε στην Αφρική, προήλθε  από τυχαία  μετάλλαξη κάποιου πιθήκου  και  στην συνέχεια εξαπλώθηκε σε όλη τη Γη  μεταλλασσόμενος ακόμα μια φορά  στις γνωστές τρεις κύριες φυλές που γνωρίζουμε.
 Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η θεωρία της συμβατικής επιστήμης που δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα ,διδάσκεται όμως ως μοναδική επιστημονική εξήγηση ενώ εξαφανίζονται όλα τα ευρήματα που θα μπορούσαν να την αμφισβητήσουν (π.χ γιγαντιαίοι σκελετοί ) και καταδικάζονται στην φτώχεια όσοι επιστήμονες έχουν αντίθετες ιδέες.

Ποιοί ήταν όμως οι κάτοχοι των μυστηριωδών κρανίων; Πρόκειται για φυλή που ζούσε στο Παράκας του Περού το διάστημα  μέχρι το  2.000 ΠΧ και μεταγενέστερα.Τα σημαντικά αυτά ευρήματα έχουν αποσιωποιηθεί και κανένα επίσημο ερευνητικό κέντρο ή Πανεπιστήμιο δεν ασχολείται με αυτά επειδή η συμβατική  θεωρία  ισχυρίζεται ότι τα κρανία έχουν αυτό το σχήμα επειδή οι κάτοικοι του Παράκας για κάποιον περίεργο λόγο φάσκιωναν τα κεφάλια των μωρών τους με σκοπό να αποκτήσουν αυτό το σχήμα. Πράγμα αδύνατον όμως όχι μόνο γιατί δεν γίνεται  αλλά διότι  η μη φυσιολογική εξέλιξη της κρανιακής κοιλότητας θα οδηγούσε σε σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες ή ακόμα και θάνατο. Σοβαρό στοιχείο είναι η εύρεση μωρού με επίμηκες κρανίο ,πράγμα που σημαίνει ότι δεν ηταν δυνατόν να γίνει εκεί κρανιακή διαμόρφωση  τόσο νωρίς.Η   συμβατική επιστήμη  έσπρωξε όμως για μια ακόμα φορά  την σκόνη κάτω απ’ το χαλί και ξεμπέρδεψε με αυτό το θέμα ,φροντίζοντας επιπλέον να δημιουργήσει και σελίδες που προσπαθούν να αποδομήσουν το όλο ζήτημα ,εις μάτην όμως την εποχή της ροής της πληροφορίας που διανύουμε ήδη.

Η εργασία του Brian Foerster  έχει  φέρει πολλά στοιχεία στο φως σχετικά με τα κρανία που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.Σύμφωνα με όσα ο ίδιος απεκάλυψε πρόσφατα  στην δίωρη συνέντευξή του σε γνωστή εκπομπή των ΗΠΑ ,το Kevin Smith Show, τα κρανία αυτά παρουσιάζουν διαφορές με τα δικά μας ως προς το ότι  δεν έχουν τις γνωστές τρεις κρανιακές πλάκες που έχουμε εμείς αλλά  δύο.Υπάρχουν δε και μερικά με τέσσερις πλάκες . Τα σημεία επαφής των πλακών δεν φαίνεται να έχουν υποστεί ουδεμία αλλοίωση ή στρέβλωση και ταιριάζουν   φυσιολογικά  μεταξύ τους στα σημεία επαφής . Υπάρχουν  επισης διαφορές στην γνάθο και λείπουν οι γομφίοι ή και οι κυνόδοντες λόγω γενετικής διαφοράς και όχι από ατύχημα ,διότι λείπουν οι αντίστοιχες υποδοχές  στα ούλα . Ο Foerster  θα μελετήσει στην συνέχεια σκελετούς των ανθρώπων αυτών που έχουν βρεθεί  σε  κτήμα κατοίκου της περιοχής και έχει βρει χρηματοδότη για να κάνει εξετάσεις DNA που θα δείξουν πολλά . Ελπίζει να εξετάσει και τους σκελετούς των ανθρώπων αυτών με σκοπό να διαπιστώσει τυχόν διαφορές. Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί ή ανήκουν σε μια άγνωστη ανθρώπινη φυλή ή είναι υβρίδια ανθρώπου του είδους sapiens και άλλου ανθρώπινου είδους γήϊνου ή και εξωγήϊνου. Υπενθυμίζεται εδώ ότι η εξέταση DNA   του περίφημου starchild , ενός κρανίου με τουλάχιστον περίεργο αλλά όχι επίμηκες σχήμα  απέδειξε ότι είναι υβρίδιο, άνθρωπος  δηλ. του είδους  sapiens από την μητέρα του αλλά αγνωστου είδους από πλευράς πατέρα. Οι εξετάσεις DNA  των κρανίων του Παράκας έχουν ν’αποκαλύψουν πολλά γι’αυτό το θέμα . Επίσης από εξέταση της κοιλότητας σπασμένων κρανίων φαίνεται ότι όλη η κοιλότητα περιείχε εγκεφαλική ουσία ,πράγμα που σημαίνει 20% τουλάχιστον περισσότερη φαιά ουσία από τα δικά μας κρανία .

 Ενα ακόμα πιο ενδιαφέρον ζήτημα είναι οι δύο μικρές τρύπες που υπάρχουν στο πίσω και πάνω μέρος των κρανίων αυτών. Η διατροφή τους  φαίνεται αρκετά ισορροπημένη ,βασιζόταν κυρίως σε θαλασσινά ,όσπρια αλλά και λαχανικά . Τελευταίο ,προς το παρόν ,ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο . Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν υπόγεια . Ο καταυλισμός τους αποτελούνταν από ένα υπόγειο  βασικό χώρο ,με διακλαδώσεις ,όπου ζούσαν περί τα 1000 έως 2000 άτομα  ,που επικοινωνούσε με τον επάνω κόσμο μέσω ενός  είδους κατακόρυφου πηγαδιού με σκάλα την οποία σκαρφάλωναν για ν’ανέβουν επάνω.  Αυτό παραπέμπει ευθέως σε επιζήσαντες καταστροφής.Πράγματι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες στοιχείων που παραπέμπουν στην ύπαρξη μεγάλου αρχαίου τεχνολογικού πολιτισμού στην Γη  ο οποίος καταστράφηκε είτε λόγω πολεμικών αναμετρήσεων είτε λόγω κοσμικής καταστροφής που τοποθετείται με γεωλογικά στοιχεία  γύρω στο 12-10.000 προ σύγχρονης χρονολόγησης.
Ποιοί ήταν ;  Oι τοπικές παραδόσεις του Περού τους περιγράφουν ως ψηλά όντα ,2 μέτρα τουλάχιστον ,με ανοιχτή επιδερμίδα,γενειάδα , κοκκινομάλληδες με συχνά πράσινα ή γαλάζια μάτια. Η περιγραφή αυτή τους διαφοροποιεί από τους ιθαγενείς κατοίκους της περιοχής. Υπήρξαν ,κατά την παράδοση πάντα ,δάσκαλοι που έμαθαν πολλά στους κατοίκους ,η προσφορά τους όμως δεν εκτιμήθηκε  και ενίοτε γελοιοποιήθηκαν με αποτέλεσμα να φύγουν από την περιοχή ,άγνωστο για που . Διάσημοι λευκοί  δάσκαλοι με γενειάδες υπήρξαν ο Βιρακότσα , ο Κοελτζοκοάτλ και ο Κουκουλκάν  στις περιοχές των Ινκα,  Αζτέκων και των Μάγια .Στις  περιοχες όπου βρίσκονται τέτοια περίεργα κρανία ,υπάρχουν μεγαλιθικές  προ-Ινκα  μυστηριώδεις κατασκευές όπως το Τιαχουανάκο για παράδειγμα.  Ανάμνηση  κρανίων με αυτό το σχήμα συνιστούν τα γνωστά  επιμήκη κλειστά  καπέλα  των φαραώ της Αιγύπτου όπως αυτό της Νεφερτίτης ,αν και οι φαραώ δεν είχαν τέτοια κρανία με εξαίρεση την περίεργη φάτσα του Ακενατόν και παρά το ότι ,σε αντίθεση με ό,τι συνήθως νομίζεται , αρκετοί από αυτούς ήταν λευκοί ,ξανθοί ή κοκκινομάλληδες .Τελευταία έρευνα στην σωρό του Τουταγχαμών απεκάλυψε ότι το DNA του είναι  απολύτως όμοιο με το 50% του DNA  των δυτικοευρωπαίων .Το βέβαιο είναι ότι η ανθρώπινη προϊστορία είναι τελείως διαφορετική απ’αυτά που μας διδάξανε και θέλουν να πιστεύουμε .
πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Σημαντική ανακάλυψη: Αρχαία εβραϊκά χειρόγραφα βρέθηκαν σε σπηλιές των Ταλιμπάν

Ένας θησαυρός αρχαίων εβραϊκών χειρογράφων, που διασώθηκε σε σπηλιές, κοντά σε οχυρό των Ταλιμπάν στο βόρειο Αφγανιστάν, αποτελεί την πρώτη φυσική απόδειξη της ύπαρξης εβραϊκής κοινότητας, που άνθισε στην περιοχή πριν από 1.000 χρόνια.

Οπως ειχαμε αναφερει σε παλαιοτερη αναρτηση Αμερικανοί ψάχνουν για τεχνολογία "Vimana" στο Αφγανιστάν http://mwlonlave.blogspot.gr/2012/10/vimana.html 

Πρόσφατα η Εθνική Βιβλιοθήκη του Ισραήλ, αποκάλυψε πως αγόρασε σημαντικό τμήμα των χειρογράφων. Η συλλογή των χειρογράφων καλύπτει μια μεγάλη κλίμακα ιστορικών τεκμηρίων γύρω από τη μεσαιωνική εβραϊκή κοινότητα. Βιβλικά σχόλια, προσωπικές επιστολές και οικονομικά στοιχεία μας δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για την άγνωστη θρησκευτική ομάδα.

Η «Genizah» του Αφγανιστάν, που στα εβραϊκά σημαίνει αρχειοθήκη, αποτελεί το σημαντικότερο εύρημα μετά τη «Genizah» του Καϊρου, που ανακαλύφθηκε πριν από 100 περίπου χρόνια, σε συναγωγή του Καϊρου.


Σύμφωνα με τον Εβραϊκό νόμο απαγορεύεται να πετάγονται ή να καταστρέφονται κείμενα, χειρόγραφα και βιβλία, στα οποία αναφέρεται το όνομα του Θεού. Έτσι τα «ιερά» αρχεία αποθηκεύονταν ή θάβονταν σε απομονωμένους χώρους.

Η συλλογή χειρογράφων του Αφγανιστάν μας επιτρέπει να εξετάσουμε και να ανακαλύψουμε τη ζωή των Εβραίων στην Περσία του 11ου αιώνα. Τα χειρόγραφα, προφυλαγμένα από την υγρασία και τον ήλιο, μέσα στις σπηλιές, περιλαμβάνουν κείμενα γραμμένα σε Αραμαϊκή, Ιουδαιοαραβική και Ιουδαιοπερσική γλώσσα, μας δίνουν πολλές πληροφορίες σχετικά με τις εμπορικές δραστηριότητες που είχαν αναπτύξει οι Εβραίοι της Περσίας, κατά μήκος του «δρόμου του μεταξιού», που συνέδεε την Ευρώπη με την Ασία.

“Είναι η πρώτη φορά που έχουμε στα χέρια μας μια τόσο αξιόπιστη πηγή χειρογράφων, που αναβιώνουν τον πολιτισμό των Εβραίων που έζησαν και έδρασαν στην περιοχή”, τονίζει ο Haggai Ben-Shammai, ακαδημαϊκός διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Ισραήλ.

Είναι άγνωστο ακόμη το πώς αποκτήθηκε η πολύτιμη συλλογή. O Ben-Shammai υποστηρίζει πως η συλλογή έφτασε στο Ισραήλ, μέσω «εμπόρων αρχαιοτήτων», οι οποίοι είχαν στην κατοχή τους τμήματα της. Τον περασμένο μήνα η βιβλιοθήκη αγόρασε 29 χειρόγραφα της συλλογής, μετά από διαπραγματεύσεις με «εμπόρους αρχαιοτήτων», από όλο τον κόσμο. Τα ποσά που δαπανήθηκαν για την αγορά, δεν δημοσιοποιήθηκαν, καθώς κάτι τέτοιο θα εκτίνασσε τις τιμές των χειρογράφων που δεν έχουν ακόμη αποκτηθεί από τη βιβλιοθήκη.

Η κοινότητα των Εβραίων του Αφγανιστάν αριθμούσε περίπου 40.000 άτομα μέχρι τον βίαιο εξισλαμισμό της, στα τέλη του 19ου αιώνα. Σήμερα περίπου 25.000 Εβραίοι ζουν στο Ιράν, το θανάσιμο εχθρό του Ισραήλ.

Η βιβλιοθήκη υπόσχεται να ψηφιοποιήσει τη συλλογή και να την αναρτήσει στον ιστότοπο της, ώστε να μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτή, ο οποιοσδήποτε.
                                                                                                        πηγη

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Αγωνία για τον πάπυρο που αποδεικνύει ότι ο Ιησούς ήταν παντρεμένος

Ο Ιησούς είχε σύζυγο; Η ανακάλυψη ενός πάπυρου που χρονολογείται πριν από 2000 χρόνια έχει την απάντηση. Η καθηγήτρια του Χάρβαρντ Κάρεν Κίνγκ που μελετά τον πάπυρο-απόσπασμα ενός ευαγγελίου του 4ου αιώνα δίνει νέες εξηγήσεις.

Σε αυτό τον αρχαίο πάπυρο μεγέθους πιστωτικής κάρτας (διαστάσεις 3,8χ7,6) είναι γραμμένη η φράση «Και ο Ιησούς τους είπε, αυτή είναι η σύζυγός μου». Η καθηγήτρια του Χάρβαρντ Κάρεν Κίνγκ, η οποία αποκάλυψε την ύπαρξή του στο 10ο Διεθνές Συνέδριο Μελετών που γίνεται ετησίως στη Ρώμη έδωσε όλες τις απαραίτητες διευκρινίσεις. Τον Σεπτέμβριο του 2012 το πρακτορείο Reuters είχε αποκαλύψει ότι ο πάπυρος ανήκε σε ιδιώτη συλλέκτη ο οποίος είχε επικοινωνήσει με την Κινγκ και της ζήτησε τη βοήθειά της για να το μεταφράσει και να το αναλύσει. Ο πάπυρος είχε ευρεθεί στην Αίγυπτο, ίσως και στη Συρία.

Η αυθεντικότητα του παπύρου είχε επιβεβαιωθεί από πολλούς καθηγητές του Χάρβαρντ αλλά έπρεπε να γίνουν ειδικές αναλύσεις «για την ποιότητα της μελάνης» όπως είχε διευκρινίσει η Κάρεν Κίνγκ. Το νέο στοιχείο είναι ότι απαιτείται ακόμη αρκετός χρόνος για να γίνει γνωστό αν ο πάπυρος είναι αυθεντικός, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του περιοδικού Harvard Theological Review. Το περιοδικό ανέμενε για το τεύχος του Ιανουαρίου σχετικό άρθρο της Κάρεν Κίνγκ αλλά τελευταία στιγμή ανακοίνωσε ότι αναβλήθηκε: νέα ερωτήματα για τη φύση του πάπυρου ανέκυψαν.

Η Κάρεν Κίνγκ βγήκε στο CNN και δήλωσε ότι τα τεστ για τον πάπυρο δεν έχουν ακόμη τελειώσει. Η εκπρόσωπος του Harvard Divinity School Κάθριν Ντόγκσον ανέφερε ότι ο ιδιοκτήτης του παπύρου έδωσε την άδεια για να γίνουν οι επιπλέον έλεγχοι οι οποίοι θα διενεργηθούν σε ανεξάρτητα εργαστήρια προκειμένοι τα αποτελέσματα να είναι αδιαμφισβήτητα. Ακόμη λίγη υπομονή, λοιπόν.                                                                       iefimerida.gr

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Βρήκαν το αίμα του Λουδοβίκου του 16ου, 220 χρόνια μετά την γκιλοτίνα

Μια ομάδα Ισπανών και Γάλλων επιστημόνων δήλωσαν ότι κατόρθωσαν να εντοπίσουν ίχνη αίματος του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου του 16ου, ο οποίος αποκεφαλίστηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση, καταφέρνοντας έτσι να τον ταυτοποιήσουν γενετικά με τον προκάτοχό του Ερρίκο τον 4ο. Το αίμα βρέθηκε σε ένα μαντήλι που διαφυλάχτηκε ως κειμήλιο σε μια περίτεχνα διακοσμημένη νεροκολοκύθα.

Επάνω της είχαν ζωγραφιστεί διάφορες επικές μορφές της επανάστασης, μαζί με τα λόγια: «Στις 21 Ιανουαρίου ο Μαξιμιλιέν Μπουρνταλού βούτηξε το μαντήλι του στο αίμα του Λουδοβίκου του 16ου μετά τον αποκεφαλισμό του». Μέσα, βρισκόταν ένα κομμάτι ύφασμα γεμάτο υπολείματα αίματος.

Για τους ειδικούς της σήμανσης που εντόπισαν το σπάνιο αντικείμενο, η πρόκληση ήταν προφανής και την αντιμετώπισαν με επιτυχία: χρησιμοποιώντας για σύγκριση το DNA ενός άλλου γάλλου γαλαζοαίματου, του Ερρίκου του 4ου, από το μουμιοποιημένο σώμα του, απέδειξαν ότι υπήρχε πολύ μεγάλη ταύτιση με το DNA από το αίμα του μαντηλιού: ουσιαστικά, απέδειξαν ότι το αίμα ανήκε σε γάλλο γαλαζοαίματο.

Στη συνέχεια, εντόπισαν ένα σπάνιο γονίδιο που περνάει μόνο από πατέρα σε γιο, επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχει γραμμική σύνδεση μεταξύ των δύο δειγμάτων μέσω των προγόνων τους από την πλευρά του πατέρα, δηλαδή όπως γινόταν η διαδοχή στο θρόνο.

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Αρχαία Ελληνική τριήρης του 5 π.Χ αιώνα,βρέθηκε στην Ουκρανία!

Ελληνικό πολεμικό αρχαίο πλοίο εντοπίστηκε στο βυθό των ακτών της Μαύρης Θάλασσας, στα παράλια της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, είναι το αρχαιότερο από τα ναυάγια που εντοπίστηκαν στην περιοχή. Το εύρημα ανήκει στον 5ο αιώνα π.Χ. σύμφωνα με τους ειδικούς οι οποίοι εντόπισαν πολλούς αμφορείς που ανάγονται στην εποχή εκείνη, όπως αναφέρει το ουκρανικό πρακτορείο ειδήσεων. «Η χρονολογία του σκάφους σχετίστηκε με τα κεραμικά και από τους αμφορείς που βρέθηκαν σε πολύ καλή κατάσταση», δήλωσε ο διευθυντής του κέντρου Υποβρύχιας Εξερεύνησης της Μαύρης Θάλασσας, Σεργκέι Βορόνοφ, επικεφαλής της αρχαιολογικής αποστολής «Ακτή των Θεών»/ ‘Берег Богов’, ο οποίος πρόσθεσε ότι οι αμφορείς είναι τύπου του νησιού της Χίου. 
 Οι Ουκρανοί αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει μερικές δεκάδες ναυάγια αρχαίων πλοίων, πολλά από τα οποία έχουν λεηλατηθεί. Η θέση της τριήρους δεν έχει καθοριστεί. Έγινε γνωστό μόνο ότι ανακαλύφθηκε στα ανοικτά των ακτών της βόρειας Μαύρης Θάλασσας. Σύμφωνα με τους ειδικούς του κέντρου, σήμερα στη Μαύρη Θάλασσα και στη λεκάνη της Αζοφικής Θάλασσας, βρίσκονται 2500 ναυάγια και 24 πόλεις υπό των υδάτων. Τα ναυάγια αυτά έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τους αρχαιολόγους αλλά και για τους…αρχαιοκάπηλους, γράφει το ρωσικό δημοσίευμα.

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Στα ίχνη ενός πανάρχαιου πολιτισμού

Ένα πέπλο μυστηρίου σκεπάζει μέχρι σήμερα τα βάθη της ιστορίας, προκαλώντας την φαντασία, την περιέργεια και το επιστημονικό ενδιαφέρον.

Αρχαίοι μύθοι, πανάρχαιες βραχογραφίες, περίεργες αναφορές των ιστορικών και των χρονογράφων εκείνων των εποχών, αλλά και οι σύγχρονες επιστημονικές αποδείξεις που έρχονται να προσδώσουν ένα άλλο νόημα, ή και να επιβεβαιώσουν μερικές φορές τις αρχαίες δοξασίες, δημιουργούν ένα πολύμορφο σύνολο που μεταφέρει αχνά από τα βάθη των αιώνων τον δυνατό παλμό ενός πανάρχαιου πολιτισμού, ο οποίος στην μεγαλύτερη του έκταση παραμένει ακόμα και σήμερα ανεξερεύνητος και άγνωστος.

Ίσως δεν θα ήταν ουτοπικό να προσπαθήσουμε να βρούμε πίσω από την αλληγορία των μύθων, την άκρη του νήματος που οδηγεί σε μία άγνωστη αλήθεια. Αλλωστε η ίδια αυτή "ουτοπία" οδήγησε τον Σλίμαν στην ανακάλυψη των Μυκηνών και της Τροίας, τον Έβανς στην ανακάλυψη των ανακτόρων της Κνωσού κ.λ.π. Οι αρχαίοι λοιπόν μύθοι, είτε Ελληνικοί είναι αυτοί, είτε Περσικοί, Ινδικοί, Αιγυπτιακοί, Ινδιάνικοι κ.λ.π., σύμφωνα με αρκετούς μελετητές μεταφέρουν μία αντίληψη που σε εμάς φαντάζει παράλογη:

ότι η ανθρώπινη ιστορία δεν ακολούθησε μία γραμμική πορεία από έναν πρωτόγονο πολιτισμό σε έναν πιο εξελιγμένο, αλλά αντίστροφα μία σπειροειδή πορεία από έναν πανάρχαιο εξελιγμένο πολιτισμό σε μία συνεχόμενη παρακμή έως την εποχή που υπήρξε η μυθολογική εκείνη καταγραφή, και μετά πάλι άρχισε η άνοδος κ.ο.κ. ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.

Είναι χαρακτηριστική η καταγραφή του Ησιόδου στο "Έργα και ημέραι", όπου αναφέρει ότι οι θεοί δημιούργησαν πρώτα το Χρυσό Γένος των ανθρώπων που έζησε την εποχή που ο Κρόνος βασίλευε στο κράτος του Ουρανού. Τούτο το γένος ήταν το πιο σοφό και προηγμένο απ' όλα, ενώ εν συνεχεία ακολούθησαν - σε μία συνεχή παρακμή - τα επόμενα γένη φτάνοντας στο κατώτερο: το Σιδηρούν.

Εδώ έχουμε την αντίληψη της αντίστροφης πορείας του ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά και μια αναφορά σε κάποιον πανάρχαιο εξελιγμένο πολιτισμό: Στο κράτος του Ουρανού. Ο Ουρανός σύμφωνα με την αρχαιοελληνική παράδοση ήταν ο πρώτος βασιλέας ο οποίος και δημιούργησε ένα παγκόσμιο κράτος. Ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος αναφέρει ότι ο Ουρανός φέρεται ως ο πρώτος των βασιλέων, ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει ότι ήταν ο πρώτος που κατέκτησε τον κόσμο.

Ανάλογη καταγραφή έχουμε από την αρχαία κινεζική παράδοση, οπού κατά το πανάρχαιο κείμενο " I Τσίνκ" ο πρώτος βασιλέας ήταν ο 'Τσανγκ - Τι", που μεταφράζεται ως "Ό Βασιλιάς Ουρανός". Σύμφωνα λοιπόν με το "Ι Τσινκ", κατά την εποχή της βασιλείας του "εθεσπίσθησαν νόμοι χρηστότητος και δικαιοσύνης. Δεν υπήρχε τότε τόπος στη Γη που να μην ανήκε στον βασιλέα Ουρανό...".

Παρόμοιες αναφορές υπάρχουν και στα αρχαία Ινδικά κείμενα "Ραγγού Βάνσα" και "Ραμαγιάνα", όπου γίνεται λόγος για ένα πανάρχαιο βασίλειο που ίδρυσε ο "Μανού", ο "πρώτος των βασιλέων" και στο οποίο ίσως είχε αναπτυχθεί ένας εξελιγμένος πολιτισμός.Το αρχαίο Ινδιάνικο κείμενο "Popol Vux" αναφέρει την ύπαρξη κατά τα πανάρχαια χρόνια ενός παγκόσμιου πολιτισμού, ενώ μιλάει και για τον εποικισμό της Αμερικής από τους λευκούς στρατιώτες του βασιλιά "'Ηλα Τάκι".

Οι παρόμοιες έως ταυτόσημες αυτές αρχαίες καταγραφές, που έρχονται από λαούς που ζουν σε φοβερά απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, δεν μπορούν παρά να μας κινήσουν τουλάχιστον την υποψία, ότι τότε υπήρχε ένα κράτος που είχε κατακτήσει όλον, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη δημιουργώντας έναν προηγμένο πολιτισμό.

Αυτός ο πολιτισμός παρέμεινε στην μνήμη των ανθρώπων και μετά την καταστροφή του (πιθανόν από κάποιον παγκόσμιο πόλεμο και από έναν μεγάλο κατακλυσμό, γεγονότα που καταγράφονται και πάλι στα κεί μενα των αρχαίων λαών), η δε αίγλη του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι πρω ταγωνιστές του να πάρουν - με την πάροδο των αιώνων - διαστάσεις θεών και τα γεγονότα που τον σημάδεψαν να πάρουν από στόμα σε στόμα τις διαστάσεις μύθου.

Η αιτία της θεοποίησης αυτών των προσώπων μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτή από έναν αναγνώστη των αρχαίων κειμένων, αφού πάρα πολλοί χρονογράφοι, ιστορικοί και συγγραφείς εκεί νης της εποχής μιλούν για τους θεούς και περιγράφουν τα περιστατικά της ζωής τους σαν να πρόκειται για ιστορικά πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα.

Δυστυχώς δεν έχει φτάσει στα χέρια μας λεπτομερής καταγραφή της ιστορίας εκείνου του πανάρχαιου πολιτισμού. Ένας από τους λόγους είναι η εξαφάνιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των αρχαίων καταγραφών με την πυρπόληση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας, της Κωνσταντινούπολης κλπ., που μας στέρησε από έναν πολύτιμο θησαυρό γνώσεων. Αξίζει να θυμηθούμε ότι η βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης καιγόταν επί μία ολόκληρη εβδομάδα.

Και μόνο αυτή η πληροφορία μας προκαλεί ρίγος, όταν αναλογιζόμαστε το πλήθος και την έκταση των γραπτών μνημείων που εξαφανίστηκαν. Παρ' όλα αυτά, έφτασαν μέχρι σήμερα κάποιες σποραδικές αναφορές, οι οποίες σε συνδυασμό με διάφορα παράδοξα αρχαιολογικά ευρήματα και διάφορα πορίσματα επιστημονικών ερευνών, μπορούν να μας μεταφέρουν αχνά τον παλμό εκείνου του πολιτισμού.
                                                                                                  prison planet

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Το ισχυρότερο δάγκωμα στην ιστορία του ζωικού βασιλείου!

Μια εντυπωσιακή διαπίστωση έκαναν ερευνητές στις ΗΠΑ. Οπως υποστηρίζουν, ένας μακρινός πρόγονος των πιράνχας διέθετε το ισχυρότερο δάγκωμα στην ιστορία του ζωικού βασιλείου στη Γη. Το Megapiranha paranensis ζούσε πριν από δέκα εκατομμύρια έτη και το δάγκωμά του είχε ισχύ 30 φορές μεγαλύτερη από το βάρος του σώματός του - η αναλογία αυτή είναι η μεγαλύτερη που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στη φύση.

Mega-δάγκωμα

Ειδικοί του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον μελέτησαν ευρήματα του M.paranensis - αυτός ο πρόγονος των πιράνχας είχε κοινά χαρακτηριστικά με τα σημερινά πιράνχας αλλά ήταν πιο μεγάλος σε μέγεθος. Οι ερευνητές συνέκριναν την ισχύ του δαγκώματος του M.paranensis με εκείνη διάφορων αρχαίων αλλά και σύγχρονων θηρευτών της θάλασσας και της στεριάς.

Διαπίστωσαν ότι το δάγκωμα ενός M.paranensis βάρους 2 περίπου κιλών είχε ισχύ 60 κιλών. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα μεγαλύτερα σε μέγεθος M.paranensis μπορούσαν να δαγκώσουν με ισχύ από 150-550 κιλά, ίσως και με ακόμη μεγαλύτερη ισχύ.

Ο T.rex μπορούσε να δαγκώσει με ισχύ που έφτανε τα 1500 κιλά αλλά σε καμία περίπτωση το δάγκωμά του δεν πλησίαζε τη σχέση ισχύος-βάρους του M.paranensis. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα σαγόνια του M.paranensis ήταν πιο ισχυρά από εκείνα των μεγάλων καρχαριών που μπορούν να εξοντώνουν φάλαινες.

«Οταν αρχίσαμε να βλέπουμε τα δεδομένα της έρευνας μείναμε έκπληκτοι από το πόσο ισχυρό ήταν το δάγκωμα αυτού του σχετικά μικρού ψαριού» αναφέρει ο Τζάστιν Γκρούμπιχ, του Αμερικανικού Πανεπιστημίου του Καΐρου, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η έρευνα δημοσιεύεται on line στην επιθεώρηση «Scientific Reports».
                                                                                                                                                                                               defencenet.gr

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---

Ο κατακλυσμός του Νώε συνέβη πραγματικά εδώ είναι η απόδειξη του Robert Ballard

Η ιστορία της κιβωτού του Νώε θα μπορούσε να είναι αλήθεια; Ο Robert Ballard, διευθυντής και καθηγητής Ωκεανογραφίας στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Ωκεανογραφικού « Πανεπιστήμιο του Rhode Island , καλύτερα γνωστός για το ερευνητικό έργο του στην υποβρύχια αρχαιολογία, η οποία έχει γίνει διάσημος σε όλο τον κόσμο για τις ανακαλύψεις και τις θέσεις των ναυαγίων του Τιτανικού, ισχυρίζεται ότι έχει βρει αποδείξεις για μια μεγάλη πλημμύρα που έγινε γύρω στο 5600 π.Χ. στην περιοχή της Νεκράς Θάλασσας.

Ένας κατακλυσμός με αποκαλυπτικές διαστάσεις, ακριβώς όπως αυτό που διηγείται η βιβλική παράδοση της κιβωτού του Νώε, ίσως πραγματικά συνέβη. Έτσι δήλωσε ο Robert Ballard σε μια συνέντευξη στο ABC News , ο οποίος με την ομάδα του βρήκαν στοιχεία που δείχνουν ότι η μεγάλη πλημμύρα που περιγράφεται στη Βίβλο θα μπορούσε να βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.

Ο Μπάλαρντ ξεκίνησε με την αμφιλεγόμενη θεωρία των δύο ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Columbia, υπό την έννοια ότι η Μαύρη Θάλασσα είναι η πιο εμφανής απόδειξη του κατακλυσμού, αφηγήσεις από την Παλαιά Διαθήκη, και με πολλά άλλα ιερά κείμενα αρχαίων πολιτισμών.

Ο Μπάλαρντ εξηγεί, περίπου 12.000 χρόνια πριν, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου ήταν καλυμμένο με πάγο και η Μαύρη Θάλασσα ήταν μια μεγάλη λίμνη γλυκού νερού που περιβάλλονταν από γεωργικές εκτάσεις. Περίπου το 5600 π.Χ., όταν οι παγετώνες άρχισαν να λιώνουν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου υπερθέρμανσης του πλανήτη, μια τεράστια ποσότητα νερού άρχισε να πέφτει στους ωκεανούς, προκαλώντας τεράστιες πλημμύρες σε όλο τον κόσμο. "Ήταν η μητέρα όλων των πλημμυρών."

Την έρευνα του διάσημου ωκεανογράφου ακολουθεί μια μελέτη του 1997 από τον Ryan και Walter Pitman οι οποίοι, με βάση τα αρχαιολογικά και ανθρωπολογικά ευρήματα, εκτιμούν ότι διεύφευγαν καθημερινά "δεκαέξι κυβικά χιλιόμετρα του νερού" ενώ η πλημμύρα συνεχίστηκε για τουλάχιστον 300 ημέρες. Πλημμύρισαν περισσότερα από 60.000 χιλιόμετρα Γης και η στάθμη της λίμνης ανέβηκε εκατοντάδες μέτρα, προκαλώντας τη μαζική μετανάστευση πολλών ειδών σε όλη την Ευρώπη.

Σύμφωνα με τη μελέτη των δύο ερευνητών, η δύναμη του νερού ήταν 200 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Νιαγάρα, παρασύροντας τα πάντα στο πέρασμά του. Τα αποτελέσματα υποστηρίζονται από χρονολόγηση άνθρακα και εικόνες που λαμβάνονται με υποβρύχιο σόναρ. Το συμπέρασμα είναι ότι η ιστορία της πλημμύρας του Νώε θα μπορούσε να βασίζεται σε αυτό το ιστορικό γεγονός.

Πήγαμε στο μέρος για να ψάξουμε για στοιχεία της πλημμύρας, τα εδάφη ακόμα βυθίζονται εκεί, λέει ο Μπάλαρντ για το ABC News . Στην πραγματικότητα, η ομάδα βρήκε μια αρχαία βυθισμένη παραλία (περίπου 122 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Μαύρης Θάλασσας), η οποία είναι απόδειξη της αρχαίας πλημμύρας. Αναλύοντας τα όστρακα που βρέθηκαν υποβρύχια κατά μήκος της ακτής με την μέθοδο της χρονολόγησης του άνθρακα, ο Μπάλαρντ πιστεύει ότι η πλημμύρα μπορεί να έγινε γύρω από 5600 π.Χ.

Ήταν ίσως ένα φοβερό γεγονός, λέει ο Μπάλαρντ. Σε μια στιγμή, σχεδόν 150 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα Γης βρίσκονται βυθισμένα, ακυρώνοντας χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, ζώα και φυτά. Πιθανόν αυτό το γεγονός ήταν η βιβλική ιστορία του Νώε.

Στο βιβλίο της Γένεσης, ο Θεός θρηνεί για την ανθρώπινη διαφθορά και αποφάσισε να κατακλύσει τη Γη για να την ανανεώσει. Ο Θεός δίνει τις οδηγίες στον Νώε για να χτίσει τη θρυλική κιβωτό που θα διασώσει την οικογένειά του και αρκετά είδη ζώων. Στη Βίβλο, η Κιβωτός περιγράφεται ως μια μεγάλη δεξαμενή 300 πήχεις μήκος (περίπου 140 μέτρα).

Εκτός από την ομάδα του Μπάλαρντ, μία άλλη ομάδα έχει βρει τα ερείπια ενός αρχαίου ναυαγίου. Είναι απίθανο να είναι η Κιβωτός του Νώε. Κατά τα τελευταία 200 χρόνια, φήμες και ισχυρισμοί παρατηρήσεων και ανακαλύψεων έχουν γίνει πολλές, αλλά δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία για να αποδείξουν την ύπαρξή της.

Το ναυάγιο που ανακαλύφθηκε χρονολογείται από το 500 π.Χ., στην καρδιά της κλασικής εποχής, λέει ο Μπάλαρντ. Αλλά δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια.

Ελπίζει επίσης να βρεί στοιχεία ανθρώπων της εποχής που είχαν παρασυρθεί από την πλημμύρα. Είναι ανόητο να σκεφτούμε ότι μπορούμε να βρούμε την κιβωτό, λέει ο Μπάλαρντ. Μπορούμε ίσως να βρούμε στοιχεία για τους ανθρώπους που έζησαν σε αυτόν τον τομέα, και τα χωριά τους που βρίσκονται τώρα κάτω από το νερό.

Διαβάστε όλο το άρθρο... »

---