Δύο Αφγανοί που είχαν χαθεί για πολύ καιρό μετά από το "πέρασμά" τους από τον Έβρο, συναντιούνται τυχαία σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας.
Ο πρώτος ντυμένος σαν πρίγκιπας, κατεβαίνει από μια Μερσεντάρα τελευταίο μοντέλο.
Ο δεύτερος, κακομοίρης, κρατώντας στα χέρια ένα πακέτο κάλτσες που προσπαθούσε να πουλήσει, λέει στον φίλο του:
- Βλέπω, καλοπερνάς! Τί δουλειά κάνεις και τα κονομάς;
- Ζητιανεύω στο μετρό.
- Μη μου λες. Και βγάζεις τόσα πολλά;
- Σίγουρα. Δοκίμασε το και συ! Κάθισε κοντά στα εκδοτήρια εισιτηρίων με μια πινακίδα, και θα δεις!
Μετά από κάνα δυο μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του.
- Έ, Ahmed, με δούλεψες, του λέει. Σε δυο μέρες όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ. Αν και στην πινακίδα είχα γράψει:
- Είμαι χωρίς δουλεία, η γυναίκα μου είναι άρρωστη και τα τρία παιδιά μου πεινάνε!
Δεν αξίζει να ζητιανεύω στο μετρό!
- Μην λες βλακείες - του απαντά ο Ahmed - κοίταξε τί μάζεψα εγώ σε δύο ημέρες, και του ανοίγει μια μεγάλη τσάντα γεμάτη με δεκάευρα.
- Δεν είναι δυνατόν λέει ο άλλος απορημένος. Τί έγραφες στην πινακίδα;
- Έγραφα: Μου λείπουν μόνο 10€ για το εισιτήριο να γυρίσω στο Αφγανιστάν!