Έλα κι εσύ στην παρέα μας. Κάνε like για να μαθαίνεις πρώτος όλα τα νέα!

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα διαστημα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα διαστημα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

5 Μαρτίου 2014

Αστεροειδής πλησιάζει απόψε τη Γη σε απόσταση αναπνοής

Με την ταχύτητα των 53 χλμ την ώρα, και με μέγεθος 30 μέτρα ένας απρόσκλητος ογκώδης επισκέπτης από το διάστημα αποφάσισε να μας συστηθεί από σχεδόν επικίνδυνα κοντά

Πιο κοντά κι από την απόσταση που βρίσκεται η Σελήνη πρόκειται να πλησιάσει τη Γη σήμερα το βράδυ ένας αστεροειδής που οι επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα. Το όνομα του είναι 2014DX110 ανήκει στην κατηγορία των αστεροειδών Apollo και η ταχύτητα του είναι ίδια με αυτήν του μετεωρίτη που εισήλθε στη γήινη ατμόσφαιρα και εξερράγη πέρσι στο Τσέλιαμπινσκ της Ρωσίας. Τα καλά νέα είναι ότι αφ' ενός ο μετεωρίτης που προσγειώθηκε στη Ρωσία είχε βάρος 10 τόνων, αφ' ετέρου ότι ο αστεροειδής σύμφωνα με τους επιστήμονες δεν πρόκειται να συγκρουστεί με τη Γη.
iefimerida

13 Σεπτεμβρίου 2013

Το Voyager 1 έφυγε από τα όρια του Ηλιακού Συστήματος!

Αρκετοί θα θυμάστε την ανακοίνωση της NASA τον περασμένο Ιούλιο σχετικά με το αν το Voyager 1 έφυγε από τα όρια του Ηλιακού Συστήματος. Τότε δεν μπορούσε να μας πει με ακρίβεια αν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά μόλις πριν από λίγη ώρα επιβεβαίωσε ότι μετά από 36 χρόνια έχει εισέλθει στον διαστρικό χώρο από πέρυσι στις 25 Αυγούστου 2012!


Ο ισχυρισμός αυτός βασίζεται σε δημοσίευση του Πανεπιστημίου της Iowa στο περιοδικό Science, όπου οι ερευνητές επισημαίνουν πως η πυκνότητα πλάσματος γύρω από το Voyager 1 καταδεικνύει ότι έχει φύγει από την ηλιόσφαιρα (το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου), με βάση παρατηρήσεις που έγιναν κατά την τελευταία ηλιακή καταιγίδα.

Σκεφτείτε το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου σαν μια σφαίρα σχεδόν συγκεκριμένης ακτίνας, η οποία όμως διογκώνεται όταν συμβαίνουν ηλιακές καταιγίδες (εκρήξεις στον Ήλιο), με αποτέλεσμα τη διέγερση του πλάσματος. Παράλληλα, το Voyager 1 έστελνε πίσω ασθενή ραδιοφωνικά κύματα από τα οποία οι επιστήμονες μπορούσαν να υπολογίσουν την πυκνότητα του πλάσματος. Ωστόσο, μετά την τελευταία ηλιακή καταιγίδα έλαβαν πίσω πολύ ενισχυμένα ραδιοφωνικά κύματα λόγω της διέγερσης του πλάσματος (διόγκωση της σφαίρας).

Αρχικά υπήρχε η πεποίθηση ότι θα καταλάβουν αν έχει ξεφύγει από τα όρια του Ηλιακού Συστήματος από απότομη αλλαγή κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου, όμως, πλέον δέχονται το ενδεχόμενο το μαγνητικό πεδίο του διαστρικού χώρου να έχει την ίδια κατεύθυνση με αυτή του Ήλιου και βασίζονται σε αυτά τα ραδιοφωνικά κύματα. Βέβαια, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πιο απλά αν δεν είχε καταστραφεί ο αισθητήρας πλάσματος το 1980…

Η οριστική επιβεβαίωση μάλλον θα έρθει όταν φτάσει σε εκείνο το σημείο το Voyager 2 (βρίσκεται πίσω κατά 3 δισ. χιλιόμετρα…), αλλά για πρώτη φορά μπορούμε να πούμε με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι η Ανθρωπότητα έχει στείλει δικό της κατασκεύασμα στον διαστρικό χώρο!

Εκτός αν ζούμε σε μια προσομοίωση και τζάμπα χαιρόμαστε
πηγη

6 Σεπτεμβρίου 2013

Ο «κομήτης του αιώνα» έφθασε στον Αρη

Ο κομήτης ΙSON, μια αδέσποτη χιονόμπαλα που υπόσχεται φαντασμαγορικό θέαμα όταν πλησιάσει τον Ήλιο στα τέλη του έτους, δίνει μια πρώτη παράσταση για τους Αρειανούς. 

 «Ο κομήτης ISON επισκέπτεται τον Κόκκινο Πλανήτη» ανακοίνωσε ενθουσιασμένος ο Κάρι Λίσε του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς. «Την 1η Οκτωβρίου ο κομήτης θα περάσει σε απόσταση 0,07 Αστρονομικών Μονάδων από τον Άρη, περίπου έξι φορές πιο κοντά από ό,τι θα πλησιάσει τη Γη».   

Θα πλησιάσει τον Αρη σε απόσταση 10,4 εκ. χιλιομέτρων  Μία Αστρονομική Μονάδα (AU) ισούται με τη μέση απόσταση Γης-Ήλιου, περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι ο ISON θα πλησιάσει τον Άρη σε απόσταση μόλις 10,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.  

Ο κομήτης δεν αποκλείεται να είναι αρκετά φωτεινός ώστε να φωτογραφηθεί από το ρομπότ Curiosity στην επιφάνεια του Άρη. Σύμφωνα με τον δρα Λίσε, όμως, οι καλύτερες εικόνες θα μεταδοθούν πιθανότατα από τον Αναγνωριστικό Δορυφόρο του Άρη (MRO). 
Το τηλεσκόπιο του δορυφόρου, αναφέρει το Space.com, είναι σχεδιασμένο να παρακολουθεί την επιφάνεια του Άρη και η κάμερά του δεν προσφέρει αρκετά μεγάλους χρόνους έκθεσης. Πιθανότατα όμως θα μπορεί να δει την κόμη του ISON αν στραφεί προς το Διάστημα.   
Συνολικά 16 διαστημικά σκάφη της NASA και δεκάδες επίγεια τηλεσκόπια θα παρακολουθούν τον κομήτη καθώς πλησιάζει τη Γη και τον Ήλιο. 
H NASA έχει ξεκινήσει μάλιστα μια ασυνήθιστη εκστρατεία για να ενθαρρύνει τη συμμετοχή ερασιτεχνών αστρονόμων.  Τα μάτια στραμμένα στα «μάτια» του Hubble   
Οι καλύτερες παρατηρήσεις αναμένονται ωστόσο από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο ίσως διακρίνει καθαρά τον πυρήνα του κομήτη, μια μάζα από αρχέγονους πάγους και σκόνη.  

Ο ISON, ήδη γνωστός ως «κομήτης του αιώνα» θα αρχίσει να γίνεται ορατός με γυμνό μάτι τον Οκτώβριο του 2013, όταν θα φαίνεται να κινείται τις πρώτες πρωινές ώρες ανάμεσα στα άστρα του αστερισμού του Λέοντα.  
Το μεγάλο σόου θα αρχίσει όταν ο κομήτης πλησιάσει τον Ήλιο, οπότε οι πάγοι της επιφάνειάς του θα αρχίσουν να εξαερώνονται από την ακτινοβολία και πιθανώς θα σχηματίσουν μια ουρά που εκτείνεται για χιλιάδες ή και εκατομμύρια χιλιόμετρα στο Διάστημα.  Κορύφωση του φαινομένου στα τέλη Νοεμβρίου 2013  Το φαινόμενο θα κορυφωθεί όταν ο κομήτης φτάσει στο περιήλιο, δηλαδή στην ελάχιστη απόστασή του από τον Ήλιο, στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
Υπό την επίδραση της ακραίας βαρύτητας του Ήλιου, ο ISON θα πραγματοποιήσει μια κλειστή στροφή πίσω από το άστρο για να εμφανιστεί και πάλι στην άλλη πλευρά του.  Κανείς δεν γνωρίζει αν ο κομήτης θα επιζήσει αλώβητος ή αν θα σπάσει σε κομμάτια. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει επίσης πόσο μακριά και φωτεινή θα είναι η ουρά του -οι αστρονόμοι πάντως ελπίζουν να καταγράψουν τα πιο θεαματικά περάσματα των τελευταίων δεκαετιών.
  
Δεδομένου ότι οι κομήτες θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,5 δισ. χρόνια, οι επιστήμονες θα παρακολουθούν τον ISON αναζητώντας στοιχεία για τη σύστασή του.  
Οι περισσότεροι κομήτες πιστεύεται ότι προέρχονται από το λεγόμενο Νέφος του Όορτ, ένα υποθετικό «σύννεφο» παγωμένων, αρχαίων σωμάτων που περιφέρονται αργά σε απόσταση περίπου ενός έτους φωτός από τον Ήλιο.

πηγη

5 Σεπτεμβρίου 2013

Φιλόδοξη αποστολή στην Σελήνη

H NASA ανακοίνωσε ότι όλες οι προετοιμασίες (τα δοκιμαστικά τεστ κλπ) για την εκτόξευση του ερευνητικού σκάφους LADEE έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία. Το LADEE που έχει ως βασική αποστολή την πραγματοποίηση ατμοσφαιρικών μελετών στη Σελήνη είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί στις 6 Σεπτεμβρίου.

Η αποστολή

Το LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer), συλλέξει στοιχεία για τη σύνθεση και τη δομή της αραιής  ατμόσφαιρας του φυσικού μας δορυφόρου. Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά και συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Γης όμως όπως φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες παρόμοιες με εκείνες της Σελήνης. Ετσι η μελέτη και ανάλυση της ατμόσφαιρας της Σελήνης θα επιτρέψει την καλύτερη μελέτη εξωπλανητών με παρόμοιες ατμόσφαιρες.

Το LADEE είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά και σύμφωνα με τους δημιουργούς του μπορεί να φέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες. Το σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία για τη μετάδοση πληροφοριών αντί ραδιοκύματα. Αυτό αναμένεται να επιτρέψει την αποστολή δεδομένων έξι φορές γρηγορότερα με εξοπλισμό που ζυγίζει 50% λιγότερο από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα και καταναλώνει 25% λιγότερη ισχύ. Αν είναι επιτυχές, το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο.

Δείτε ένα βίντεο για την αποστολή LADEE

πηγη

4 Σεπτεμβρίου 2013

Βρέχει καυτό γυαλί σε γαλάζιο εξωπλανήτη που μοιάζει (οπτικά) με τη Γη

Εξωτικό φαινόμενο σε εξωπλανήτη που μοιάζει (οπτικά) με τη Γη.
Μασαχουσέτη 
Πριν από λίγους μήνες το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εστίασε τα όργανα του στον εξωπλανήτη HD 189733b που βρίσκεται σε απόσταση 63 ετών φωτός από την Γη. Ο πλανήτης ανήκει σε μια κατηγορία σωμάτων που ονομάζονται «καυτοί Δίες» -γίγαντες από αέριο που κινούνται σε πολύ μικρή απόσταση από το μητρικό τους άστρο. Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν ότι ο HD 189733b έχει κοινά χρωματικά χαρακτηριστικά με τη Γη, είναι δηλαδή ένας «γαλάζιος βόλος».

Οι ειδικοί έκαναν τότε την εκτίμηση ότι το χρώμα του HD 189733b οφείλεται σε μια βροχή καυτού λιωμένου γυαλιού που πέφτει μόνιμα στον πλανήτη. Μια νέα μελέτη επιβεβαιώνει αυτή την εκτίμηση. Την νέα μελέτη έκαναν επιστήμονες του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian οι οποίοι πιστεύουν ότι στον πλανήτη δημιουργείται σέλας και μάλιστα το φαινόμενο είναι πιθανό να έχει μεγάλο εύρος, πολύ μεγαλύτερο από εκείνο του σέλαος στη Γη. Η νέα μελέτη θα δημοσιευθεί σε προσεχές τεύχος της επιθεώρησης «Astrophysical Journal».


to vima

3 Σεπτεμβρίου 2013

Νέα μελέτη: Η Γη πάγωσε από αστεροειδή 13.000 χρόνια πριν

Η δραματική αλλαγή του παγκόσμιου κλίματος πριν από 13.000 χρόνια προκλήθηκε από την πρόσκρουση ενός μεγάλου αστεροειδή στην περιοχή του σημερινού Κεμπέκ, υποστηρίζουν εκ νέου ερευνητές στις ΗΠΑ.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS, αφορά την περίοδο της λεγόμενης «Νεότερης Δρυάδος», μιας περιόδου χαμηλών θερμοκρασιών που άρχισε πριν από 12.900 χρόνια και διήρκεσε 1.300 χρόνια (παίρνει το όνομά της από το αλπικό λουλούδι Dryas octopetala).

Ήταν μια περίοδος δραστικών μεταβολών για ολόκληρο τον πλανήτη και ειδικά για τη Βόρεια Αμερική, όπου εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς όλα τα γιγαντόσωμα ζώα που ζούσαν εκεί την τελευταία περίοδο των παγετώνων, από τα τριχωτά μαμούθ μέχρι τα σπαθόδοντα αιλουροειδή και τους γιγάντιους βραδύποδες.

Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, η θερμοκρασία έπεσε όταν κατέρρευσε ένα γιγάντιο τείχος από πάγο στη Βόρεια Αμερική, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στον ωκεανό τεράστιες ποσότητες γλυκού, ψυχρού νερού. Αυτό διατάραξε τα ωκεάνια ρεύματα που μεταφέρουν θερμό νερό από τους τροπικούς προς τον βορρά και βύθισε έτσι τον πλανήτη στο ψύχος.

Πολλοί όμως πιστεύουν ότι η πραγματική αιτία ήταν η πρόσκρουση ενός αστεροειδή, η οποία προκάλεσε εκτεταμένες πυρκαγιές και γέμισε την ατμόσφαιρα με τέφρα. Η ιδέα είναι αμφιλεγόμενη, υποστηρίζεται όμως από τουλάχιστον 11 μελέτες τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα αυτή.

Στη νέα έρευνα, ο Μούκουλ Σάρμα και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Ντάρτμαθ του Νιου Χάμπσαϊρ αναφέρουν ότι βρήκαν πιο πειστικές ενδείξεις: σφαιρίδια λιωμένων πετρωμάτων που εκτοξεύτηκαν από το Κεμπέκ του Καναδά και έφτασαν μέχρι την Πενσιλβάνια και το Νιου Τζέρσι. Τα σφαιρίδια ανακτήθηκαν από ιζήματα που χρονολογούνται στην εποχή της Νεότερης Δρυάδος. Τα γεωχημικά και ορυκτολογικά προφίλ τους είναι πανομοιότυπα με τα χαρακτηριστικά του νότιου Κεμπέκ, διαβεβαιώνουν οι ερευνητές.

Ενισχύεται η θεωρία της κοσμικής πρόσκρουσης

Τα νέα στοιχεία πιθανώς ενισχύουν τη θεωρία της κοσμικής πρόσκρουσης, ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί οριστικό μέχρι να βρεθεί ο κρατήρας μιας τέτοιας πρόσκρουσης και να χρονολογηθεί στην εποχή της Νεότερης Δρυάδας.

Υπάρχει ωστόσο το ενδεχόμενο η κατάσταση να είναι πιο περίπλοκη. Όπως δηλώνει ο δρ Σάρμα, «δεν αποκλείεται να υπήρξαν πολλές ταυτόχρονες προσκρούσεις για να φέρουν τις εκτεταμένες περιβαλλοντικές μεταβολές της Νεότερης Δρυάδος. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί κρατήρες πρόσκρουσης, ωστόσο η μελέτη μας θα μας βοηθήσουμε να εντοπίσουμε έναν από αυτούς».
tovima.

1 Σεπτεμβρίου 2013

Δίδυμος αδελφός του Ήλιου, 4 δις. έτη γηραιότερος

Χρησιμοποιώντας το ευρωπαϊκό «Εξαιρετικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο» που λειτουργεί στην έρημο της Χιλής, διεθνής ομάδα αστρονόμων μελέτησε ένα άστρο που θεωρείται σχεδόν πανομοιότυπο με τον Ήλιο, είναι όμως σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια γηραιότερο. Οι παρατηρήσεις δίνουν μια εικόνα για το πώς θα μοιάζει το μητρικό μας άστρο όταν φτάσει αυτή την προχωρημένη ηλικία.

Ο Ήλιος έχει αλλάξει δραστικά στα 4,6 δισ. χρόνια της ζωής του. Προκειμένου να κατανοήσουν τα στάδια της εξέλιξής του, οι αστρονόμοι μελετούν άστρα με το ίδιο μέγεθος, την ίδια θερμοκρασία και την ίδια σύσταση, τα οποία όμως βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της ζωής του.


Ο πρώτος «ηλιακός δίδυμος», όπως αποκαλούνται αυτά τα άστρα, ανακαλύφθηκε το 1997, και η αναζήτηση συνεχίζεται.


Η τελευταία μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Astrophysical Journal Letters», εξετάζει το άστρο HIP 102152, τον αρχαιότερο ηλιακό δίδυμο που έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα - σχηματίστηκε πριν από 8,2 δισ. χρόνια, έχει δηλαδή σχεδόν διπλάσια ηλικία.


Ο «παππούς» του Ήλιου


Η μελέτη του άστρου, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 250 ετών φωτός, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Αιγόκερω, ίσως επιτρέπει στους ερευνητές να προβλέψουν τι θα συμβεί στον Ήλιο στα τελικά στάδια της ζωής του.


Ήδη φαίνεται ότι υπάρχει μια σημαντική ανακάλυψη: «Ένα από τα θέματα που θέλαμε να εξετάσουμε είναι το εάν ο Ήλιος είναι ένα τυπικό άστρο όσον αφορά τη σύστασή του» σχολιάζει ο Χορχέ Μαλέντεζ του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο, μέλος της ομάδας. «Το κυριότερο ερώτημα είναι: γιατί ο Ήλιος έχει τόσο μικρή περιεκτικότητα σε λίθιο;»


Το λίθιο, τρίτο ελαφρύτερο στοιχείο στον Περιοδικό Πίνακα, σχηματίστηκε σε μεγάλες ποσότητες μετά τη Μεγάλη Έκρηξη μαζί με το υδρογόνο και το ήλιο. Οι αστρονόμοι αναρωτιούνται εδώ και χρόνια γιατί ορισμένα άστρα είναι πλουσιότερα σε λίθιο από ό,τι άλλα, και η νέα μελέτη προσφέρει μια πιθανή απάντηση.


Ο Ήλιος εκτιμάται ότι είναι 99% φτωχότερος σε λίθιο από ό,τι το νέφος αερίων και σκόνης από το οποίο σχηματίστηκε. Το HIP 102152, όμως, αποδεικνύεται ακόμα φτωχότερο στο σημαντικό αυτό στοιχείο.


Η διαπίστωση αυτή έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες μελέτες που προέβλεπαν ότι η περιεκτικότητα σε λίθιο μειώνεται καθώς τα άστρα γερνούν. Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι το λίθιο των άστρων σαν τον Ήλιο πρέπει σταδιακά να καταστρέφεται, πιθανότατα σε πυρηνικές αντιδράσεις που συμβαίνουν βαθιά μέσα στο άστρο.


Η νέα μελέτη αποκαλύπτει παράλληλα ότι το HIP 102152 μοιάζει με τον Ήλιο και σε ένα άλλο χαρακτηριστικό: είναι ιδιαίτερα φτωχό σε μια σειρά στοιχείων που υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες στη Γη αλλά απουσιάζουν σχεδόν τελείως από τον Ήλιο.


Αυτό υποδηλώνει ότι, όπως και ο Ήλιος, το HIP 102152 είναι πιθανό να διαθέτει βραχώδεις πλανήτες σαν τη Γη, στους οποίους δεν αποκλείεται να έχει σχηματιστεί ζωή.


Το επόμενο κεφάλαιο στη ζωή του άστρου θα έρθει σε μερικές εκατοντάδες χρόνια, όταν το HIP 102152 αρχίσει να εξαντλεί τα πυρηνικά του καύσιμα, οπότε σταδιακά θα γίνει θερμότερο, θα διογκωθεί και θα μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα.



Το ίδιο πιστεύεται εξάλλου ότι θα συμβεί και στον Ήλιο σε περίπου 4,5 δισ. χρόνια, οπότε θα φουσκώσει και δεν αποκλείεται ακόμα και να καταπιεί τη Γη.
πηγη

30 Αυγούστου 2013

Στον αυτόματο πιλότο το Curiosity στον Άρη

Για πρώτη φορά μετά από έναν χρόνο στον κόκκινο πλανήτη, ο ρομπότ ενεργοποιηεί το σύστημα αυτόνομης πλοήγησης
Οι υπεύθυνοι της αποστολής στη NASA δεν χρειάζεται πια να προγραμματίζουν κάθε βήμα σε αυτή τη συναρπαστική, αλλά βασανιστικά αργόσυρτη πορεία: Ένα χρόνο μετά την άφιξή του στον Άρη, το ρομπότ Curiosity ενεργοποίησε για πρώτη φορά το σύστημα αυτόνομης πλοήγησης.

Ο πυρηνοκίνητος ρομποτικός γεωλόγος βρίσκεται στην αρχή ενός πολύμηνου ταξιδιού προς τους πρόποδες του Όρους Σαρπ, το οποίο ορθώνεται σε ύψος πέντε χιλιομέτρων μέσα στη λεκάνη του Κρατήρα Γκέιλ.

Από την έναρξη αυτού του ταξιδιού το ρομπότ έχει διανύσει 1,39 χιλιόμετρα και απομένει να καλύψει περίπου 7,18 χιλιόμετρα. 

Μέχρι σήμερα κάθε κίνηση του ρομπότ έπρεπε να προγραμματίζεται εκ των προτέρων από εκπαιδευμένους οδηγούς στη Γη. Και η οδήγηση δεν μπορεί να συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο, αφού οι εντολές χρειάζονται ολόκληρα λεπτά για να φτάσουν στον Άρη με την ταχύτητα του φωτός.

Επιπλέον, οι οδηγοί δεν μπορούν πάντα να ελέγχουν εκ των προτέρων την ασφάλεια της διαδρομής: οι λόγοι και οι κοιλότητες στην επιφάνεια του πλανήτη τους εμποδίζουν να δουν τυχόν εμπόδια μπροστά τους.

Το έργο τους θα διευκολυνθεί τώρα από τον αυτόματο πιλότο που ενεργοποιήθηκε την Τρίτη, όταν το Curiosity κάλυψε απόσταση περίπου 40 μέτρων σε μία μέρα.

Πώς λειτουργεί το σύστημα αυτόματης πλοήγησης

Το σύστημα αυτόνομης πλοήγησης συλλέγει πολλαπλές, στερεοσκοπικές λήψεις του τοπίου και δημιουργεί στον υπολογιστή έναν ανάγλυφο χάρτη. Εξετάζει στη συνέχεια πολλές δυνατές διαδρομές και επιλέγει αυτή που κρίνεται πιο ασφαλής και σύντομη.

Μια παρόμοια, αλλά απλούστερη εκδοχή του ίδιου συστήματος χρησιμοποιείται και στο μικρότερο ρομπότ Opportunity που συνεχίζει την εξερεύνηση στον Άρη από το 2004.

Το Curiosity προσεδαφίστηκε στον Κρατήρα Γκέιλ τον Αύγουστο του 2012. Στην πρώτη φάση της αποστολής, η οποία επικεντρώθηκε στην περιοχή «Γκλένελγκ», το Curiosity πέτυχε τον πρωτεύοντα στόχο του: επιβεβαίωσε ότι το περιβάλλον του Άρη ήταν κάποτε υγρό και φιλόξενο για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής.

Στις πλαγιές του Όρους Σαρπ που βρίσκεται στο κέντρο του κρατήρα Γκέιλ, οι ερευνητές της NASA ελπίζουν να εντοπίσουν ενδείξεις για το πώς και το πότε ο πλανήτης άλλαξε και έγινε η άνυδρη έρημος που βλέπουμε σήμερα.
πηγη

29 Αυγούστου 2013

Με ακτίνες laser θα καταρρίπτει η ΝΑΣΑ τα διαστημικά "σκουπίδια"

Είναι γνωστό πως σε τροχιά εκτός από αυτά τα… θαυμαστά δημιουργήματα που αποκαλούμε δορυφόρους και τις λοιπές χρήσιμες κατασκευές υπάρχει και ένα απέραντος… σκουπιδότοπος!

Φυσικά πέρα από αξιοπερίεργο είναι και άκρως επικίνδυνο αυτό το φαινόμενο αφού τα λειτουργικά οχήματα είναι σε κίνδυνο. Η αμερικανική NASA και οι επιστήμονες της έχουν σκεφτεί έναν νέο τρόπο να τα ξεφορτωθούν: ακτίνες lasers για να ‘διώχνουν’ από τροχιά σύγκρουσης με άλλα οχήματα.

Ο Αμερικανικός Στρατόςέχει σε διαρκή παρακολούθηση περίπου 20.000 κομμάτια από σκουπίδια σε χαμηλή τροχία, τα περισσότερα τμήματα από διαστημικά σκάφη που έχουν απορριφθεί από άλλα παλαιότερα διαστημικά σκάφη στο παρελθόν.

Η ατμόσφαιρα μόνης ‘τραβά’ κάποια από αυτά στην γη κάθε χρόνο. Αλλά το 1978, ο αστρονόμος της NASA Don Kesslerείχε προβλέψει μια ημέρα… κρίσης: καθώς συγκρούσεις θα ανεβάζουν τον αριθμό των ‘σκουπιδιών’, δεν θα μπορούμε να τα μειώσουμε και μια μόνιμη… χωματερή του διαστήματος θα υπάρχει σε τροχιά. Η κατάσταση θα ονομαστεί “Σύνδρομο του Kessler.”

Σε χαμηλή τροχιά υπάρχουν μερικές τρομακτικές συγκρούσεις που είχαμε ήδη όπως μια με δύο επικοινωνιακούς δορυφόρους που έγινε διάσημη το 2009. Κομμάτια από εκείνη την σύγκρουση σχεδόν χτύπησαν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μερικούς μήνες μετά. Υπάρχουν άνθρωποι που λένε πως το Σύνδρομο Kessler έχει ξεκινήσει σε μερικά υψόμετρα τροχιάς.

“Δεν υπάρχει και καμία αμφιβολία πως θα την πατήσουμε αν δεν κάνουμε κάτι,” λέει ο μηχανικός της NASA Creon Levit.

Έτσι σε έγγραφο που υποβλήθηκε στην Advances in Space Research και δημοσιεύτηκε στον server arXiv.org, μια ομάδα της NASA με τον επιστήμονα James Mason προτείνει κάτι νέο: αντί να τραβάμε τα σκουπίδια κάτω στη Γη, απλά να βεβαιώνουμε πως σταματάνε οι συγκρούσεις.

Το πρόβλημα είναι τα μικρά τμήματα στα οποία σπάνε τα μεγαλύτερα καθώς τα τραβά η ατμόσφαιρα. Αυτά είναι και τα πιο δύσκολα να ανιχνευτούν ενώ είναι και τα πιο επικίνδυνα: γίνονται μικρά, πυκνά πράγματα σαν σφαίρες. “Αν ένα από αυτά συγκρουστεί με δορυφόρο ή άλλο σκουπίδι σε μια μεγάλη ταχύτητα της τάξης τω 5.000 μιλιών/δευτ θα το κάνει σμπαράλια,” λέει Levit.

Με τη νέα έρευνα η εστίαση είναι σε μεσαίας ένταση λέιζερ που θα περνά μέσα από ένα τηλεσκόπιο και θα φωτίζει τμήματα σκουπιδιών που φαίνεται πως είναι σε τροχιά σύγκρουσης. Κάθε πρωτόνιο του λέιζερ κουβαλά λίγη κινητική ενέργεια. Μαζί τα πρωτόνια θα… ‘σκουντάνε’ ελαφρά το αντικείμενο και με μειώνουν την ταχύτητα του κατά περίπου .04 ίντσες/δευτ.

Όταν θα φωτιστεί το αντικείμενο για μια με δύο ώρες θα μετακινηθεί 650 πόδια την ημέρα, λένε οι ερευνητές και έτσι, όπως δείχνουν οι υπολογισμοί, θα αποφευχθούν οι μισές συγκρούσεις.

Είναι μια νέα πιο προσιτή από άλλες ιδέα, αφού κάθε τέτοιο λέιζερ χρησιμοποιείται ήδη στην βιομηχανία και κοστίζει κάπου $800.000. Ελάχιστο κόστος σε σχέση με τα υψηλής ισχύος μηχανήματα.

Θα μπορούσε να τοποθετηθεί και σε υπάρχον τηλεσκόπιο Air Force Maui Optical Station στην Hawaii ή τηνΑυστραλία.

Η λύση βέβαια δίνεται μόνο για τα μικρότερα αντικείμενα ενώ τα μεγάλα…
πηγη

Η ζωή στη Γη προέρχεται από τον πλανήτη Άρη

Η ζωή στον πλανήτη μας κατάγεται από τον πλανήτη Άρη υποστηρίζουν επιστήμονες που συμμετέχουν στο Συνέδριο Goldschmidt 2013, που διεξάγεται από τις 25 Αυγούστου στη Φλωρεντία της Ιταλίας.

Σύμφωνα με τον Στήβεν Μπένερ, καθηγητή Γεωχημείας και ιδρυτή του Ινστιτούτου Γουεστχάιμερ για την Επιστήμη και την Τεχνολογία στις ΗΠΑ,  ένα συγκεκριμένο είδος ύλης απαραίτητο για τη δημιουργία ζωής υπήρχε αποκλειστικά και μόνο στην επιφάνεια του “Κόκκινου Πλανήτη”.

Η μεταφορά της ύλης αυτής από τον Άρη στη Γη εικάζεται ότι έγινε μέσω βροχής μετεωριτών ή εκρήξεων ηφαιστείων.

Η θεωρία του Μπένερ βασίζεται στην οξείδωση της μεταλλικής μορφής του μολυβδαινίου, υλικού που δρα ως καταλύτης στην ανάπτυξη οργανικών μορίων, τα οποία δημιουργούν τις πρώτες μορφές ζωής

Σύμφωνα με τον επιστήμονα το μολυβδαίνιο σε αυτή τη μορφή δεν θα μπορούσε να υπάρχει στη Γη όταν γεννήθηκαν οι πρώτες μορφές ζωής πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια, διότι τότε το οξυγόνο στην επιφάνεια του πλανήτη μας ήταν λιγοστό σε αντίθεση με τον Άρη. Πέραν αυτού, το σύνολο της επιφάνειας της Γης ήταν καλυμμένη από νερό, το οποίο σύμφωνα με τον Μπένερ και άλλους γεωχημικούς θα ήταν διαβρωτικό για το RNA, εξάδελφο του DNA και πρώτο γενετικό μόριο που εμφανίστηκε.

«Είναι ένα ακόμη αποδεικτικό στοιχείο που καθιστά πιο πιθανό ότι η ζωή ήρθε στη Γη από ένα μετεωρίτη του Άρη, αντί να αρχίσει από εδώ» δήλωσε ο επιστήμονας.

Όλα τα ζωντανά πλάσματα προέρχονται από οργανική ύλη, αλλά η προσθήκη ενέργειας στα οργανικά μόρια δεν δημιουργεί ζωή.

“Το μολυβδαίνιο μαζί με το βόριο θεωρούνται ουσίες κομβικής σημασίας για την ανάπτυξη των οργανικών υλών σε ζωή. Κι αυτό διότι η απουσία τους έχει ως αποτέλεσμα τη μετατροπή των οργανικών μορίων σε κάτι που μοιάζει με πίσσα” τονίζει χαρακτηριστικά ο Μπένερ.

Τη θεωρία του Μπένερ υποστηρίζει η ανάλυση μετεωρίτη από τον Άρη ο οποίος ήταν πλούσιος σε βόριο, ενώ εκτιμάται ότι υπήρχε και άφθονο οξειδωμένο μολυβδαίνιο.

“Είμαστε όλοι Αρειανοί, η ζωή ξεκίνησε από τον πλανήτη Άρη και έφθασε στη Γη από έναν βράχο” δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπένερ κατά την εισήγησή του στο Συνέδριο.

“Ωστόσο, είμαστε τυχεροί που καταλήξαμε εδώ, καθώς σίγουρα η Γη υποστηρίζει καλύτερα τη διατήρηση της ζωής σε σύγκριση με τον Άρη” πρόσθεσε για να καταλήξει ότι σε διαφορετική περίπτωση “εάν υποθετικά οι πρόγονοί μας είχαν παραμείνει στον Άρη, δεν θα υπήρχαν και πολλά για να πούμε”.
πηγη

27 Αυγούστου 2013

Δέκα χρόνια ανακαλύψεων του τηλεσκοπίου Spitzer

Η υπέρυθρη «ματιά» του μελέτησε κομήτες, αστεροειδής, άστρα και γαλαξίες

Μπορεί να μην είναι τόσο ευρέως γνωστό όσο το Hubble, άνοιξε όμως ένα μεγάλο παράθυρο στο Σύμπαν με τα υπέρυθρα μάτια του. Δέκα χρόνια μετά την εκτόξευσή του σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer συνεχίζει να φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά του κόσμου.

Το διαστημικό παρατηρητήριο της ΝASA είναι σχεδιασμένο να βλέπει την υπέρυθρη ακτινοβολία που διαπερνά τη διαστρική σκόνη και αποκαλύπτει μακρινά, ψυχρά και σκονισμένα αντικείμενα.

Στη δεκαετή καριέρα του, το Spitzer μελέτησε κομήτες και αστεροειδής, μέτρησε άστρα και εξέτασε νεογέννητα άστρα και γαλαξίες.

Ήταν επίσης το πρώτο τηλεσκόπιο που κατάφερε να ανιχνεύσει φως που ερχόταν από έναν πλανήτη εκτός του Ηλιακού Συστήματος.

Μπόρεσε επίσης να ανιχνεύσει έναν ακόμα μεγάλο δακτύλιο στον Κρόνο, ο οποίος δύσκολα διακρίνεται στο ορατό φως.

Τώρα, η ΝASA σκοπεύει να αξιοποιήσει την υπέρυθρη όραση του Spitzer για να εντοπίσει τον κατάλληλο στόχο για μια αποστολή σύλληψης και εξερεύνησης ενός κοντινού αστεροειδή. Ο πρώτος υποψήφιος διαστημικός βράχος, ένας αστεροειδής με την ονομασία 2009 DB, θα εξεταστεί τον Οκτώβριο.

Το Spitzer ήταν το τέταρτο και τελευταίο από τα λεγόμενα Μεγάλα Παρατηρητήρια της NASA. Την τετράδα συμπληρώνουν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο βλέπει στο ορατό τμήμα του φάσματος, το Παρατηρητήριο Ακτίνων Χ Chandra και το Παρατηρητήριο Ακτίνων Γάμμα Comptοn, το οποίο πια δεν λειτουργεί.

Η μαγεία του Διαστήματος με τα «μάτια» του Spitzer



Το άστρο Ήτα στον αστερισμό της Τρόπιδας, η λευκή κουκκίδα στο κέντρο, είναι ένα από τα μεγαλύτερα άστρα του Γαλαξία, με μάζα 100 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου και ακτινοβολία ένα εκατομμύριο φορές ισχυρότερη. Η ακτινοβολία αυτή σπρώχνει μακριά τη σκόνη και δημιουργεί τρύπες στο νεφέλωμα.



To πλανητικό νεφέλωμα της Έλικας, σε απόσταση 700 ετών φωτός, μαγνητίζει τα τηλεσκόπια των ερασιτεχνών αστρονόμων λόγω της θεαματικής του εμφάνισης που θυμίζει μάτι. Τα πλανητικά νεφελώματα ονομάστηκαν έτσι επειδή θυμίζουν γιγάντιους πλανήτες όπως ο Δίας. Στην πραγματικότητα όμως είναι απομεινάρια νεκρών άστρων: τα εξωτερικά στρώματα του άστρου έχουν εκτιναχθεί στο Διάστημα και αυτό που μένει στο κέντρο είναι ένας λευκός νάνος.



Μαιευτήριο άστρων στον αστερισμό της Κασσιόπης. Τα πιο ηλικιωμένα άστρα, τα οποία διακρίνονταιως μπλε κουκίδες, σπρώχνουν μακριά τα αέρια και τη σκόνη και σχηματίσουν κοιλότητες σαν φυσαλίδες. Στα όρια αυτών των φυσαλίδων, νεότερα άστρα εμφανίζονται ροζ. Νέα άστρα σχηματίζονται και μέσα στις λευκές περιοχές.



To κέντρο του Γαλαξία μας σε μια εικόνα του Spitzer που καλύπτει απόσταση 2.400 ετών φωτός στον οριζόντιο άξονα. Η καρδιά του Μίλκι Ουέι κρύβεται μέσα σε ένα πέπλο αερίων και σκόνης, το οποίο όμως διαπερνά η υπέρυθρη ακτινοβολία που βλέπει το Spitzer. Οι φωτεινότεροι σχηματισμοί της εικόνας είναι άστρα. Το πράσινο αντιστοιχεί σε πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες της διαστρικής σκόνης, ενώ το κίτρινο και το μπλε αντιστοιχεί στη θερμική λάμψη της σκόνης.
tovima.gr

26 Αυγούστου 2013

NASA: Απέχουμε τρεις μήνες από την αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου

Σημαντικές αλλαγές αναμένεται να λάβουν σύντομα χώρα αναφορικά με το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου, και οι επιπτώσεις αυτών των αλλαγών αναμένεται να επηρεάσουν, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα. Το φαινόμενο είναι γνωστό ως η αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου του ήλιου, με την Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των Η.Π.Α (σ.σ. pentapostagma.gr – NASA) να ανακοινώνει ότι αυτό θα πραγματοποιηθεί εντός των τριών με τεσσάρων επόμενων μηνών.
Πρόσφατη ανακοίνωση της NASA επεξηγεί ότι η ασυνήθιστη αυτή αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου του ήλιου, είναι μέρος του συνολικού φαινομένου της αλλαγής πολικότητας που λαμβάνει χώρα κάθε 11 χρόνια στην κορυφή του κύκλου της ηλιακής δραστηριότητας. Όταν τελικώς συμβεί η επόμενη αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου, θα σημάνει την μετάβαση στην μεσο-περίοδο του Ηλιακού Κύκλου 24 (Solar Cycle 24).
"Φαίνεται ότι απέχουμε μόλις τρεις έως τέσσερις μήνες από την ολική αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου," δήλωσε ο Todd Hoeksema, διευθυντής του Ηλιακού Παρατηρητηρίου Wilcox του Πανεπιστημίου του Stanford. "Το μαγνητικό πεδίο από τις ενεργές περιοχές κατευθύνεται προς τους πόλους προκαλώντας τελικώς την (επικείμενη) αντιστροφή. Η εν λόγω αντιστροφή θα οδηγήσει σε μεγάλες αλλαγές στο ηλιακό μας σύστημα."
Όπως αποδεικνύεται, η ένταση και έκταση της μαγνητικής επίδρασης του Ήλιου, γνωστή και ως ηλιόσφαιρα, είναι τεράστια επιδρώντας σε απόσταση που υπερβαίνει αυτήν του πλανήτη Πλούτωνα, που είναι ο μακρύτερος πλανήτης από τον Ήλιο.
Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι οι αντιστροφές του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου αποτελούν ένα απολύτως φυσιολογικό μέρος του κύκλου της ηλιακής δραστηριότητας. Όμως, δεν μπορούν ακόμη να επεξηγήσουν ολοκληρωμένα τον τρόπο με τον οποίο ή την αιτία της δημιουργίας τους, ειδικότερα όταν αυτές οδηγούν σε διαφοροποιημένες ηλιακές και διαστημικές δραστηριότητες.
(pentapostagma)

Θέμα χρόνου "απρόσκλητος επισκέπτης" από το διάστημα - Τι λένε οι Ρώσοι

Οι κίνδυνοι από το διάστημα πληθαίνουν. Γι’ αυτό, οι ρώσοι επιστήμονες επεξεργάζονται συστήματα, τα οποία, όχι μόνο θα συλλέγουν πληροφορίες για τα -πιο απειλητικά για τη Γη- αντικείμενα, αλλά, αν κριθεί απαραίτητο, θα καταστρέφουν τους «απρόσκλητους επισκέπτες».
Οι τελευταίες «πληροφορίες» που έρχονται από το διάστημα δεν είναι καθησυχαστικές για τους κατοίκους της Γης, καθώς ο κίνδυνος πτώσης «αντικειμένων» στον πλανήτη αυξάνεται χρόνο με το χρόνο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της NASA από τις 3 Ιουλίου 2013, σε τροχιά γύρω από τη Γη έχουν παρατηρηθεί 16602 αντικείμενα που έχουν κατασκευαστεί από τον άνθρωπο. Από αυτά μόνο τα 3612 είναι ενεργοί δορυφόροι. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν τεχνητά διαστημικά απόβλητα κάθε λογής προέλευσης. Επίσης, στη Γη επιτίθενται ενεργά τα τελευταία χρόνια και μακρινοί επισκέπτες, οι αστεροειδείς.

Όπως αναφέρει ο ακαδημαϊκός σύμβουλος της Ακαδημίας Μηχανικών Επιστημών, Γιούρι Ζάιτσεφ, ενώ προηγουμένως θεωρούταν ότι η πτώση στη Γη θραυσμάτων μετεωριτών τύπου Τουνγκούσκα συμβαίνει μια φορά στα 700-900 χρόνια, τώρα επικρατεί η άποψη ότι ανάλογα συμβάντα μπορούν να έχουν μεγαλύτερη συχνότητα, περίπου κάθε 90-100 χρόνια. Δεδομένου μάλιστα ότι την τελευταία δεκαετία ανακαλύφθηκαν περισσότεροι αστεροειδείς από ότι τους προηγούμενους δυο αιώνες, «οι συγκρούσεις είναι ουσιαστικά αναπόφευκτες και ζήτημα χρόνου», θεωρεί ο επιστήμονας.

Συναγερμός

Ο αστεροειδής «Άποφις» κατά της Γής

Το 2004 οι αστρονόμοι είχαν προβλέψει ότι ο «Άποφις» μπορεί να συντριβεί στη Γη το 2029, αλλά αργότερα διασαφηνίστηκε ότι θα περάσει δίπλα της. Αν όμως κατά το πέρασμά του δίπλα από τη Γη ο «Άποφις» διέλθει μια από τις πολλές λεγόμενες «βαρυτικές κλειδαρότρυπες» που αποτελούν μικρές περιοχές του διαστήματος εύρους από 2 έως 600 μέτρων, τότε μπορεί να περιέλθει σε ένα πεδίο βαρύτητας-παγίδα, και η σύγκρουση αργά η γρήγορα θα καταστεί αναπόφευκτη.

Από τη μεριά του, ο γενικός διευθυντής του συλλόγου «Κέντρο πλανητικής άμυνας», Ανατόλι Ζάιτσεφ, αναφερόμενος στο Διεθνές σύστημα πλανητικής προστασίας «Φρούριο», το πρόγραμμα του οποίου είχε παρουσιαστεί το Μάρτιο 2013, σημείωσε ότι πρέπει να προστεθούν σε αυτό δύο με τρεις συσκευές παρατήρησης, δορυφόροι αναγνώρισης οι οποίοι θα διευκρινίζουν τις παραμέτρους των αστεροειδών και τις τροχιές της πτήσης τους, καθώς και δορυφόροι αναχαίτισης που θα είναι ικανοί να καταστρέφουν τους αστεροειδείς ή να αλλάζουν την πορεία τους.

Πάντως, όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, η ολοκλήρωση του συστήματος μπορεί να διαρκέσει 5-6 χρόνια, ενώ το κόστος του θα φτάσει περί τα δυο δις δολάρια.

Τα δικά τους σχέδια έχουν παρουσιάσει και οι κορυφαίες ρωσικές διαστημικές εταιρίες. Η εταιρία πυραύλων και διαστήματος «Energia» έχει ανακοινώσει ότι μέσα στο διάστημα 2020-2030, δεν αποκλείεται να έχει έτοιμο για να στείλει στο διάστημα, έναν ισχυρό φορέα με πυρηνικό κινητήρα, και πυρομαχικά κατά αστεροειδών.

Την ίδια στιγμή, η Ένωση Επιστημονικών Ερευνών και Ανάπτυξης Διαστημικών Συστημάτων, «Λαβότσκιν», έχει δημιουργήσει επί χάρτου ένα σχέδιο συσκευής η οποία θα προορίζεται να προσγειωθεί στην επιφάνεια του αστεροειδή και να τοποθετήσει πάνω σε αυτή έναν ραδιοφάρο με τη βοήθεια του οποίου θα μπορεί να προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η τροχιά πτήσης του ουράνιου σώματος.

Με πυρηνικά όπλα;

Ο επικεφαλής της ρωσικής Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roscosmos), Βλαντίμιρ Ποπόβκιν, στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι η επιλογή του τρόπου που πρέπει να αντιμετωπίζεται μια τέτοια απειλή, εξαρτάται από τις διαστάσεις, τη μάζα, τη σύνθεση και τις ιδιότητες των πετρωμάτων του επικίνδυνου αντικειμένου. Μερίδα ρώσων ειδικών υποστηρίζει ότι για την καταστροφή τέτοιων αστεροειδών και κομητών, είναι αναγκαία ακόμα και η χρήση πυρηνικών όπλων. Ωστόσο, για την ώρα παραμένει ασαφές ποιος θα είναι ο ακριβής τρόπος εξουδετέρωσης της απειλής από το διάστημα που θα επιλέξει η Ρωσία.

Εν τω μεταξύ, η μεταφορά στο διάστημα πυρηνικών πυρομαχικών για την αντιμετώπιση της απειλής των αστεροειδών μπορεί να δημιουργήσει διεθνές στρατιωτικοπολιτικό πρόβλημα. Τη σχετική δήλωση έκανε τον περασμένο Φεβρουάριο ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Ντμίτρι Ρογκόζιν, ο οποίος, ωστόσο, υπογράμμισε ότι ορισμένες χώρες είναι πιθανόν να χρησιμοποιήσουν ως αφορμή το ζήτημα της αντιμετώπισης των αστεροειδών, για τη μεταφορά στο διάστημα πυρηνικών όπλων για στρατιωτικούς σκοπούς.

Το «διαστημικό ρυμουλκό»

Η φυσική καταστροφή ενός αστεροειδή, είναι ένα θέμα που αφορά το μέλλον. Προς το παρόν, λόγος γίνεται μόνο για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τα πιο επικίνδυνα διαστημικά σώματα που προσεγγίζουν τη Γη. Ένα από αυτά τα σώματα είναι ο αστεροειδής «Άποφις».

Παρά το γεγονός ότι τον Ιανουάριο του 2013 οι επιστήμονες της NASA, με βάση νέες παρατηρήσεις, διαπίστωσαν πως τις προσεχείς δεκαετίες η πιθανότητα σύγκρουσης του «Άποφις» με τη Γη ουσιαστικά θα πρέπει να αποκλειστεί, ένας τέτοιος κίνδυνος εξακολουθεί να υφίσταται και οι προετοιμασίες γι’ αυτόν πρέπει να γίνουν ήδη τώρα, δηλώνει με βεβαιότητα ο διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Λεβ Ζελιόνι.

Κατά τον ίδιο, το πιο αποτελεσματικό μέσο για ένα τόσο επικίνδυνο σώμα όπως αυτό, είναι η μαλακή προσεδάφιση μιας διαστημικής συσκευής επάνω του, και με τη βοήθεια ηλεκτρικών κινητήρων μικρής ώσης να επιχειρηθεί για ένα μεγάλο διάστημα η αλλαγή της τροχιάς του.

Την ανάπτυξη μιας τέτοιας τεχνολογίας θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένα κοινό ρωσο-αμερικανικό πρόγραμμα «αιχμαλώτισης» και μεταφοράς προς την τροχιά της Σελήνης, ενός μικρού αστεροειδούς. Τον Απρίλιο, ο Βλαντίμιρ Ποπόβκιν είχε αναφερθεί στο σχέδιο δημιουργίας ενός διαστημικού «ρυμουλκού», με τη βοήθεια του οποίου θα «συρόταν» προς την τροχιά της Σελήνης ένας αστεροειδής διαμέτρου 15-20 μέτρων.

Της διαδικασίας αυτής θα έπονταν επιστημονικές παρατηρήσεις με την αποστολή σε αυτόν επανδρωμένης αποστολής ή με τη χρήση αυτόματων συσκευών. Το συνολικό κόστος του προγράμματος μπορεί να φτάσει τα 2,65 δις δολάρια.
πηγη

25 Αυγούστου 2013

Αυτός ο δορυφόρος θα μπορεί να μεταβίβασει την ηλιακή ενέργεια από το διάστημα στην Γή έως το 2025

Τον τρίτο αιώνα π.Χ. ο Βασιλιάς  των Συρακουσών ζήτησε από τον Αρχιμήδη να επινοήσει μια σειρά από παγίδες θανάτου για να ματαιώσει την επίθεση των Ρωμαίων κατακτητών. Ανάμεσα στα πολλά σχέδια ο μεγάλος εφευρέτης συνέταξε την  ηλιακή ακτίνα θανάτου. 
Η βασική ιδέα ήταν να δημιουργηθεί μια σειρά από καθρέφτες που θα μπορούσαν να αντανακλούν τις ακτίνες του φωτός σε μια κεντρική έκρηξη προκαλώντας στα ρωμαϊκά πλοία αναφλεξη. Είναι απίθανο που το όπλο πέρα από το στάδιο του σχεδίου πέρασε στην πράξη αλλά και  έγινε ένα εξαιρετικά ισχυρό όπλο  όλων των εποχών.. 
Ο Αρχιμήδης ήταν ο πρώτος που  μετέτρεψε την  ηλιακή ενέργεια και επωφελήθηκε.
 Αλλά τώρα προτείνεται μια ιδέα από τον πολύχρονο μηχανικό της NASA John Mankins που έχει  δημιουργήσει αρκετό ενδιαφέρον εντός της NASA η οποία εχει χρηματοδοτήσει αυτό το μεγαλόπνοο σχέδιο.

 Με βάση την φύση  ο Mankins σκοπευει μία  παρόμοια κατάσταση. όπως το κοινό λουλούδι το οποίο χρησιμοποιεί τα πέταλα του για  συλλέξει την ηλιακή ενέργεια περιπου το ίδιο σκέφτεται να οικοδομήσει έξω στο διάστημα δηλ πέταλα έξω από μία συστοιχία πολλών μικρών κατόπτρων που θα κατευθύνουν το φως του ήλιου σε ηλιακά κύτταρα. 
Η ενέργεια που θα δημιουργείται από τα ηλιακά κύτταρα στη συνέχεια θα μετατρέπεται σε μικροκύματα και  θα κατευθύνονται πίσω σε ένα σταθμό υποδοχής στη Γη όπου η ηλεκτρική ενέργεια ( δεκάδες χιλιάδες μεγαβάτ) θα παράγεται από την ενέργεια των μικροκυμάτων. 

Για να ολοκληρωθεί  το έργο αυτό οι καθρέπτες και τα ηλιακά κύτταρα θα είναι μικρα και ελαφρυά ώστε να μπορούν εύκολα να μεταφερθούν στο διάστημα με τη χρήση συμβατικών οχημάτων μεταφοράς και το κόστος κατασκευής θα είναι πολύ χαμηλότερο από  τις άλλες προτεινόμενες ιδέες.
πηγη mwlonlave
Απαγορέυεται η αντιγραφή χωρίς ενεργή πηγή

17 Αυγούστου 2013

Η σκόνη από το μετέωρο της Ρωσίας έκανε τον γύρο της Γης!

Το νέφος από την έκρηξη διέτρεξε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο μέσα σε τέσσερις ημέρες
Το νέφος σκόνης που δημιουργήθηκε από την έκρηξη ενός μετεώρου επάνω από το Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας τον περασμένο Φεβρουάριο «ταξίδεψε» γρήγορα στην ατμόσφαιρα κάνοντας τον γύρο της Γης μέσα σε μόλις τέσσερις μέρες. Η πορεία του καταγράφηκε για πρώτη φορά από ερευνητές της NASA οι οποίοι διαπίστωσαν ότι τα «διαστημικά» υπολείμματα εξακολουθούσαν να «περικυκλώνουν»  τον πλανήτη μας επί τρεις μήνες μετά το περιστατικό.
Υψηλή ενέργεια και σκόνη
Το μετέωρο, το οποίο είχε πλάτος 18 μ. και ζύγιζε 11.000 τόνους, «εισέβαλε» στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα 18,6 χλμ. το δευτερόλεπτο τα ξημερώματα της 15ηςΦεβρουαρίου του 2013. Φλεγόμενο από την τριβή με τον γήινο αέρα, εξερράγη ενώ βρισκόταν περίπου 23 χλμ επάνω από το Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας, εκλύοντας ενέργεια 30 φορές μεγαλύτερη από την ατομική βόμβα της Χιροσίμα.
Το ωστικό κύμα και τα συντρίμμια που έπεσαν στο έδαφος προκάλεσαν τον τραυματισμό περισσοτέρων από 1.000 ατόμων και υλικές ζημιές. Παράλληλα όμως η έκρηξη διασκόρπισε εκατοντάδες τόνους σκόνης στη στρατόσφαιρα, επιτρέποντας στον μετεωρολογικό δορυφόρο Suomi National Polar-orbiting Partnership και τους ερευνητές της NASA να «χαρτογραφήσουν» για πρώτη φορά πώς τα υλικά που παράγονται από τέτοιου είδους γεγονότα εξαπλώνονται στην ατμόσφαιρα της Γης.
«Θελήσαμε να δούμε αν ο δορυφόρος μας μπορούσε να ανιχνεύσει τη σκόνη του μετεώρου»δήλωσε ο Νικ Γκορκάβιλ του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρ της NASA, επικεφαλής της σχετικής μελέτης η οποία έχει γίνει δεκτή προς δημοσίευση στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters». «Πραγματικά είδαμε τον σχηματισμό μιας νέας ζώνης από σκόνη στη στρατόσφαιρα της Γης και επιτύχαμε την πρώτη από το Διάστημα παρατήρηση της μακροπρόθεσμης εξέλιξης του νέφους ενός μετεώρου».
Η πορεία της σκόνης
Περίπου τρεισήμισι ώρες μετά την αρχική έκρηξη τα όργανα του Suomi NPP ανίχνευσαν το νέφος της σκόνης στην ατμόσφαιρα, σε ύψος περίπου 40 χλμ., να κινείται γρήγορα προς τα ανατολικά με ταχύτητα μεγαλύτερη των 300 χλμ. την ώρα. Την επόμενη ημέρα το νέφος εξακολουθούσε την πορεία του προς ανατολάς μέσω του αεροχειμάρρου της στρατόσφαιρας, φθάνοντας στις Αλεούτιες Νήσους. Σε αυτό το στάδιο τα μεγαλύτερα και βαρύτερα σωμάτια άρχισαν να χάνουν ύψος και να κινούνται πιο αργά, τα μικρότερα και πιο ελαφρά σωμάτια διατήρησαν το ύψος και την ταχύτητά τους, ακολουθώντας τις μεταβολές της ταχύτητας των ανέμων στα διάφορα υψόμετρα.
Στις 19 Φεβρουαρίου, τέσσερις ημέρες μετά την έκρηξη, το τμήμα του νέφους που βρισκόταν ψηλότερα και κινείτο με μεγαλύτερη ταχύτητα είχε περάσει επάνω από ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο και είχε φθάσει και πάλι στο Τσελιαμπίνσκ, έχοντας κάνει τον γύρο της Γης. Τουλάχιστον τρεις μήνες αργότερα το νέφος του μετεώρου εξακολουθούσε να είναι ανιχνεύσιμο γύρω από τον πλανήτη.
«Πριν από τριάντα χρόνια λέγαμε μόνο θεωρητικά ότι το νέφος θα πρέπει να ενσωματώνεται στον στρατοσφαιρικό αεροχείμαρρο» δήλωσε ο Πολ Νιούμαν, επικεφαλής του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικών Επιστημών του Κέντρου Γκοντάρ. «Σήμερα τα μοντέλα μας μας επιτρέπουν να ανιχνεύσουμε επακριβώς τη σκόνη από ένα μετέωρο και να κατανοήσουμε την εξέλιξή της καθώς κινείται γύρω από τον πλανήτη».                      πηγη

14 Αυγούστου 2013

Εμπορικός διαστημικός σταθμός έρχεται το 2015

Το  Bigelow της Bigelow Aerospace  είναι ένα ιδιωτικό τροχιακό συγκρότημα διαστήματος νέας γενιάς . 

Το  διαστημικό σκάφος θα περιέχει ένα κεντρικό κόμβο σύνδεσης καθώς και επεκτάσιμες μονάδες πρόωση ηλιακών συστοιχιών και συνημμένες κάψουλες πληρώματος.

Η αρχική έναρξη των κατασκευαστικών στοιχείων του διαστημικού σταθμού έχει προγραμματιστεί για το 2014  με τμήματα του σταθμού να διατίθενται για μισθωμένες χρήσεις  από το 2015. 





πηγη mwlonlave

10 Αυγούστου 2013

Αντιστρέφεται το μαγνητικό πεδίο του Ηλιου:

Στην τελική φάση του ηλιακού του κύκλου βρίσκεται το μητρικό μας άστρο, αφού σε λίγους μήνες θα αντιστρέψει για μία ακόμη φορά το μαγνητικό πεδίο των πόλων του, σηματοδοτώντας το αποκορύφωμα του 11ετους του κύκλου.

Η αναστροφή των ηλιακών μαγνητικών πόλων θα γίνει αισθητή σε όλο το ηλιακό σύστημα ενώ καθώς το μαγνητικό πεδίο θα μετακινείται προς τη νέα θέση του, αναμένεται ο διαστημικός «καιρός» γύρω από τη Γη να γίνει πιο ταραγμένος.

Όπως δήλωσε ο φυσικός Φιλ Σέρερ του Ηλιακού Παρατηρητηρίου του πανεπιστημίου Στάνφορντ, «τα πολικά μαγνητικά πεδία του Ήλιου εξασθενούν σε σημείο μηδενισμού τους και μετά επανεμφανίζονται, αλλά με αντίθετη πολικότητα, μια διαδικασία που συνιστά περιοδικό μέρος του ηλιακού κύκλου».

Ωστόσο, κάτι που ανησυχεί ιδιαίτερα τους επιστήμονες, είναι ότι η δραστηριότητα του ήλιου είναι ιδιαίτερα εξασθενημένη, αφού, όπως αναφέρουν, το φετινό «ηλιακό μέγιστο» θεωρείται το πιο ασθενές των τελευταίων 100 ετών, με λιγότερες ηλιακές εκλάμψεις και εκρήξεις από κάθε άλλη φορά.

πηγη

8 Αυγούστου 2013

Τρόμος για τη σύγκρουση Ήλιου - Γης (Βίντεο)

Οι επιστήμονες ανησυχούν, καθώς οι τελευταίες εικόνες δείχνουν μία γιγαντιαία μαύρη τρύπα πάνω στον ήλιο.

Περιγράφουν πραγματικά στο βίντεο παρακάτω, ότι ένα μεγάλο μέρος του ήλιου να λείπει.

Αναφέρουν ότι το κομμάτι του ήλιου έρχεται προς εμάς με περίπου 2 εκατομμύρια μίλια την ώρα.


Το κομμάτι που λείπει είναι περίπου 80 φορές πιο μεγάλο από τη Γη.

Προφανώς αυτό το είδος των πραγμάτων συμβαίνει συχνά, αλλά όχι στο μέγεθος της παρούσας κατάστασης.

Βίντεο...

πηγη

7 Αυγούστου 2013

Συμμορία Αστεροειδών Προσεγγίζει Τη Γη: Ο Ρωσικός μετεωρίτης μπορεί να έχει ακόλουθους στο ίδιο μονοπάτι!!!

Ο μετεωρίτης Chelyabinsk που έπληξε τη Ρωσία το Φεβρουάριο  τραυματίζοντας πάνω από χίλια ατομα  μπορεί να προήλθε από ένα τεράστιο σύμπλεγμα βράχων που αποσχίστηκαν από εναν   αστεροειδή χιλιάδες χρόνια πριν υποστηρίζει μια νέα μελέτη 

Τα βράχια  ακόμα πετούν κάπου στο διάστημα όπως ακριβώς ο  μετεωρίτης Chelyabinsk και οι τροχιές τους θα μπορούσαν να τέμνονται με αυτην της Γης. 
Σε μια νέα μελέτη ο  Carlos de la Fuente Marcos και ο αδελφός του Ραούλ από το Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης είπαν ότι έχουν βρεθεί αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία για την ύπαρξη του συμπλέγματος Chelyabinsk την οικογένεια αστεροειδών. 

 Οι αδελφοί χρησιμοποιούν προσομοιώσεις σε υπολογιστή με δισεκατομμύρια πιθανές τροχιές των αστεροειδών για να βρουν το πιο ταιριαστη τροχιά προ-σύγκρουσης. Έψαξαν τότε στην βάση δεδομένων της NASA των γνωστών αστεροειδών για να μάθουν αν κάποιο από αυτά ακολουθει τις τροχιές. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους  εντόπισαν  την  οικογένεια  του μετεωρίτηChelyabinsk περίπου 20 αστεροειδείς οι οποιοι κυμαίνονται σε μέγεθος 5-200 μέτρα σε μήκος.

«Περιλαμβάνει πολλους  μικρους αστεροειδείς και δύο σχετικά μεγάλους τον  BD7 2007 και τον 2011 EO40 Ο πιο πιθανος  με τροχια πρόσκρουσης με την γη ειναι ο [αστεροειδής] 2011 EO40 » σύμφωνα με το άρθρο τους το οποίο πρόκειται να δημοσιευθεί στο Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας:. 







1 Αυγούστου 2013

Edward Snowden: Θανατηφόρος Κατακλυσμός Ηλιακών Εκρήξεων

Μόσχα, Ρωσία: Ο Edward Snowden ο φυγάς χάκερ και πρώην συμβασιούχος της National Security Agency (NSA). Αποκάλυψε την Τρίτη ότι μια σειρά ηλιακών εκρήξεων πρόκειται να συμβούν τον Σεπτέμβριο, σκοτώνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Ντοκουμέντα που έδωσε ο Snowden αποδεικνύουν, ότι 14 χρόνια πριν οι Παρατηρητές Εξ Αποστάσεως της Central Intelligence Agency (CIA) γνωρίζανε ότι το γεγονός είναι αναπόφευκτο. Από τότε οι παγκόσμιες κυβερνήσεις προσπαθούν ήσυχα να προετοιμαστούν για την παγκόσμια πείνα που θα επακολουθήσει.

Μιλώντας από το δωμάτιο του στο ξενοδοχείο Novotel του αεροδρομίου Sheremetyevo, αποκάλυψε ότι οι κυβερνητικές προετοιμασίες για τις ηλιακές εκρήξεις είναι γνωστές μόνο σε περιορισμένο αριθμό ατόμων. Τα αποτελέσματα των εκρήξεων είναι γνωστά στον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών σαν “the killshot.” 
Οι παρατηρητές εξ αποστάσεως που δουλεύουν για το πρόγραμμα Stargate της CIA, χρησιμοποιούν τις ικανότητες τους για να αντιληφθούν εξ αποστάσεως μακρινά γεγονότα γεωγραφικά και χρονολογικά για να προστατέψουν την Αμερική. Ήδη από το 1999 γνωρίζανε για το γεγονός των ηλιακών εκρήξεων αλλά έχουν απειληθεί να παραμείνουν σιωπηλοί από τις αρχές επιβολής του νόμου της μυστικής κυβερνήσεως. 
Σαν μέρος της πρόσληψης του Snowden σαν εργολάβου, η NSA του έδωσε πρόσβαση στις επικοινωνίες των τελευταίων 30 ετών στην γη. Έδωσε λοιπόν στο The Internet Chronicle άκρως απόρρητα ντοκουμέντα της Federal Emergency Management Agency (FEMA) που δείχνουν πόσο τρομερές θα είναι αυτές οι ηλιακές εκρήξεις. Σε δύο μήνες το “the killshot” θα εξουδετερώσει όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα διανομής τροφής και νερού. 
Ακόμη από τον 20ο αιώνα, εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων άρχισαν να εξαρτώνται στον τεχνολογικό αυτοματισμό για να διευκολύνουν την ζωή τους. Οι ηλιακές εκρήξεις παράγουν ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς, επικίνδυνους για τα ηλεκτρονικά κυκλώματα, όπως οι επεξεργαστές CPU είναι τα πλέον ευάλωτα. 
Ο Snowden είπε ότι η FEMA και το κέντρο National Disaster Reduction Center της Κίνας κάνουν τα βήματα τους εδώ και 14 χρόνια κάτω από το φώς των ευρημάτων του Project Stargate. Τα ντοκουμέντα της FEMA που δοθήκανε από τον Snowden, δείχνουν το πώς η οργάνωση σχεδιάζει να συγκεντρώσει δεκάδες εκατομμύρια των φτωχότερων Αμερικανών σε ασφαλείς τοποθεσίες «για να διευκολυνθεί η καλύτερη διατροφή η παροχή καταναλωτικών αγαθών σε αυτούς.» 
Ο Snowden έδωσε μαρτυρίες από εκατοντάδες Παρατηρητών Εξ Αποστάσεως. Πολλοί από αυτούς τους Παρατηρητές Εξ Αποστάσεως βρίσκονται ακόμη στην μισθοδοσία των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτές οι μαρτυρίες αν και γραμμένες από διαφορετικούς αναλυτές έχουν ένα όγκο 4.472 σελίδες, κάθε μια από αυτές ανησυχητικά μαρτυρεί τα λεγόμενα του Snowden. 


 «Ο μαζικός ηλεκτρομαγνητικός παλμός από τις ηλιακές εκρήξεις, το ‘the killshot,’ θα καταστρέψει τα περισσότερα ηλεκτρικά συστήματα του κόσμου,» είπε ο Snowden. «Οι Αμερικανοί που κινδυνεύουν περισσότερο είναι οι ηλικιωμένοι και όσοι βρίσκονται στα νοσοκομεία εξαρτώμενοι από μηχανήματα, ή στο σπίτι τους για να επιβιώσουν.» 
Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1970 έως την δεκαετία του 1990, η Ρωσία και η Αμερική ήταν απολεπισμένοι να παρακολουθούν ο ένας τον άλλον για την κατασκευή και συντήρηση των πυρηνικών σιλό. Οι κυβερνήσεις τους παραδέχτηκαν επίσημα ότι ξόδευαν εκατομμύρια δολάρια για την εκπαίδευση των ελίτ ομάδων των Παρατηρητών Εξ Αποστάσεως. 
Με τις δυνάμεις τους, οι Παρατηρητές Εξ Αποστάσεως ήταν ικανοί να αποτρέψουν πυρηνικές εκτοξεύσεις φέρνοντας ένα τέλος στον Ψυχρό Πόλεμο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 η CIA υποκρίθηκε ότι έκλεισε το πρόγραμμα της Παρατηρήσεως Εξ Αποστάσεως, ώστε να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά. 
Ο Snowden είπε ότι ελπίζει πως η αποκάλυψη του θα επιτρέψει στους συμμετέχοντες στο Project Stargate να ζήσουν φυσιολογικές, ανοιχτές ζωές ξανά, «αντί σαν ζώα του τσίρκου η σαν φρικιά.» Πρόσθεσε, «[Πολλοί υπάλληλοι του Project Stargate] έχουν εξουσιοδοτήσεις Q απλώς για να συζούν, χωρίς ποτέ να παντρεύονται τους αγαπημένους τους. Αυτό είναι ταυτόσημο με την δουλεία.» 
Η ανθρωπότητα πρόκειται να πληρώσει ένα μεγάλο τίμημα για την τεχνολογική της εξάρτηση. Αυτό το τίμημα είπε ο Snowden είναι η κύρια αιτία που βγήκα στον τύπο. Για το παγκόσμιο ολοκαύτωμα που θα ακολουθήσει, καθώς και την εξουσία των αναλυτών της NSA, με το παραμικρό καπρίτσιο, να ακούνε τα τηλεφωνήματα από οποιοδήποτε πρόσωπο στη γη. 
Ο Snowden είπε, όσον αφορά τους Παρατηρητές Εξ Αποστάσεως της CIA, «έχω δει πολλούς γενναίους πληροφοριοδότες να γίνονται αντικείμενα κηλιδώσεως και γελοιοποιήσεως επειδή χρησιμοποίησαν τα ταλέντα τους για να αποκαλύψουν την αλήθεια.» Πρόσθεσε ο Snowden, με πικρία, «Θα δούμε τι θα συμβεί όταν το ‘the killshot’ αγγίξει την γη. 
Οι δικηγόροι των WikiLeaks και ο δικηγόρος του Anatoly Kucherena, έδωσαν ένα βίντεο καλώντας για ηρεμία και παγκόσμια προετοιμασία. 
του Oliver Wilis 
Σημείωση: Σε ένα παλιό μου άρθρο στην miastala.com είχα γράψει για τις πληροφορίες ενός ερευνητή στο θέμα ότι έχει βρεθεί λύση να μην γίνει καταστροφή. Το μόνο που απαιτείται είναι μια αντίσταση γειώσεως σε ΚΑΘΕ κολώνα της αντίστοιχης ΔΕΗ. Το κόστος είναι αστείο για ένα κράτος. Όμως ενώ το ξέρουν δεν το κάνουν. Μήπως θέλετε να μαντέψετε ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ
stergiog.blogspot.com

You-Tube