Είναι η ίδια ρευστότητα που αποτυπώνεται και στην κοινωνία. Οι πολίτες δείχνουν τη διάθεση να αποδοκιμάσουν ότι θεωρούν ως κατεστημένο γιατί του αποδίδουν μέρος της ευθύνης για το δράμα που ζούμε.
Αυτοδυναμία δε φαίνεται να προκύπτει από πουθενά.
Η ΝΔ που προκάλεσε την εκλογική αναμέτρηση, μπορεί να βρεθεί από το 24% που θα σημάνει εσωκομματικό πρόβλημα για τον Α. Σαμαρά έως και το 30% που θα είναι ποσοστό το οποίο θα επιτρέψει στον πρόεδρο της να αξιώσει την πρωθυπουργία.
Το ΠΑΣΟΚ αν κινηθεί κάτω από το 17% θα κληθεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Και αν βρεθεί έστω και λίγο πάνω από το 20% - το μισό από όσο είχε λάβει στην κάλπη πριν 2,5 χρόνια- θα θεωρήσει ότι κατέγραψε θρίαμβο.
Το ΚΚΕ μετά τη λαίλαπα που έπληξε τα λαϊκά στρώματα πρέπει να καταγράψει ποσοστά πολύ υψηλότερα από το σχεδόν 8% των προηγούμενων εκλογών. Το ορόσημο του 10% είναι ένας ελάχιστος πήχης. Αν δεν τον περάσει θα γίνει μέρος του προβλήματος αφού θα είναι πια δεδομένα τα όρια και η δυναμική του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικά καταγράφει υψηλά ποσοστά και οι εκτιμήσεις τον θέλουν τρίτο κόμμα με σαφώς διψήφιο νούμερο. Το ερώτημα είναι αν θα το λάβει και πως θα το διαχειριστεί, αφού κατέστησε εαυτό ως κόμμα εξουσίας. Και ένα κόμμα που στοχεύει στην εξουσία δεν μπορεί να έχει ποσοστά κομμάτων διαμαρτυρίας.
Το κόμμα του κ. Καμμένου εκτιμάται ότι κερδίζει άνετα την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση σε αυτή την πρώτη του μάχη. Το ζητούμενο είναι αν θα γίνει ένα ακόμα αρχηγικό κόμμα μιας χρήσης όπως πολλά στο παρελθόν -π.χ. κόμμα Αβραμόπουλου, Στεφανόπουλου, Αρσένη κλπ- ή θα βρει μια καθαρή θέση στον πολιτικό χάρτη και θα καλύψει κάποιο τμήμα της κοινωνίας, οπότε και θα μακροημερεύσει.
Και το κόμμα του κ. Κουβέλη φαίνεται ότι θα μπει στη Βουλή. Μπορεί με 6 ή και 7%. Λίγη σημασία έχει το ποσοστό του. Το σημαντικό είναι αν θα βρει ένα αυτόφωτο ρόλο ή θα γίνει ένα ακόμα κεντροαριστερό κόμμα διαμαρτυρίας τύπου ΠΑΣΟΚ εσωτερικού.
Ο ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη εάν βρεθεί στη νέα βουλή θα έχει περάσει την τρικυμία και θα καταγραφεί ως ανθεκτική πολιτική οντότητα. Έτσι θα έχει την ευκαιρία να αναδιατάξει τη στρατηγική του. Αν δεν μπει…
Η κα Μπακογιάννη δεν κατάφερε να δημιουργήσει ένα πολιτικό φορέα που να αναπτύξει δυναμική. Αν εισέλθει στο κοινοβούλιο θα μπορεί να διαπραγματευτεί το επόμενο της βήμα από θέση ισχύος. Αλλιώς τα περιθώρια της στενεύουν και θα πρέπει να μειώσει πολύ τις άμεσες –τουλάχιστον- απαιτήσεις της για να γυρίσει στο… μαντρί ή έστω να ενταχθεί σε ένα νέο πόλο.
Οι Oικολόγοι παλεύουν για πρώτη φορά με τόσο σοβαρές πιθανότητες να περάσουν τον πήχη του 3%, ενώ η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ φαίνεται ότι ίσως να γίνει το πρώτο πραγματικά ακροδεξιό κόμμα που θα εκπροσωπηθεί στο κοινοβούλιο.Όλες οι παραπάνω εκτιμήσεις μπορούν κάλλιστα να ανατραπούν από το πραγματικό εκλογικό αποτέλεσμα. Αν όμως επιβεβαιωθούν παράγουν πολιτική αστάθεια.Γιατί ακόμα και αν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ίσως και με τη σύμπραξη ή έστω την ανοχή κάποιου τρίτου κόμματος σχηματίσουν κυβέρνηση, αυτή θα είναι ευάλωτη. Έτσι είναι βέβαια όλες οι κυβερνήσεις συνεργασίας ανά τον κόσμο. Αλλά με δεδομένη την ...ελληνική πολιτική κουλτούρα δε θα είναι εύκολο να μακροημερεύσει και να επιτύχει. Άρα οι επόμενες εκλογές που πιθανώς να έχουν και νέα σχήματα δε θα αργήσουν πολύ.Αν πάλι δε βρεθεί φόρμουλα συνεργασίας και οδηγηθούμε σε επαναληπτικές εκλογές κατά τα μέσα Ιουνίου τίποτα δε διασφαλίζει, παρά τις ακραίες πιέσεις που θα δεχθούμε από τους δανειστές μας, ότι τα κόμματα εξουσίας θα επιτύχουν μεγαλύτερα ποσοστά ή αυτοδυναμίες.Σε κάθε περίπτωση καθίσταται φανερό ότι οι πολίτες αποφάσισαν να επιβάλουν μια νέα πολιτική πραγματικότητα. Μένει να αποδειχθεί αν οι πολιτικοί μπορούν να ανταποκριθούν.
