Έως τώρα ο παλιότερος και μεγαλύτερος γνωστός κρατήρας πρόσκρουσης στη Γη ήταν ηλικίας περίπου 2 δισεκατομμυρίων ετών. Πρόκειται για τον τεράστιο κρατήρα Βρεντεφόρτ διαμέτρου 300 χιλιομέτρων στη Νότιο Αφρική.
Οι περισσότεροι κρατήρες της Σελήνης, οι οποίοι είναι πιο γνωστοί σε σχέση με αυτούς του πλανήτη μας, σχηματίστηκαν επίσης από προσκρούσεις πριν από 3 έως 4 δισεκατομμύρια χρόνια.
Η Γη, εκείνη την εποχή, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, εξαιτίας και της μεγαλύτερης βαρύτητάς της σε σχέση με τον μικρότερο δορυφόρο της, πρέπει να είχε προσελκύσει ακόμα περισσότερα ουράνια σώματα, όμως οι κρατήρες από τις καταστροφικές προσκρούσεις έχουν πλέον διαγραφεί από το «πρόσωπο» του πλανήτη μας χάρη στις ενεργές γεωλογικές διαδικασίες (διάβρωση, κίνηση τεκτονικών πλακών κ.α.). Γι' αυτό, είναι πολύ δύσκολη η ανακάλυψη τόσο παλιών και καλά διατηρημένων κρατήρων στη Γη.
Μία μεγάλη ερευνητική ομάδα από τη Βρετανία, τη Δανία, τη Σουηδία και τη Ρωσία, κατάφερε να εντοπίσει ίχνη του εν λόγω αρχαίου κρατήρα κοντά στην περιοχή Μανιτσόκ της Δυτικής Γροιλανδίας, σύμφωνα με ανακοίνωση της Σχολής Γεωεπιστημών του πανεπιστημίου Κάρντιφ στην Ουαλία.
Ο κρατήρας δεν έχει πια αφήσει το χαρακτηριστικό αποτύπωμά του στην επιφάνεια του πλανήτη μας, καθώς σήμερα πια στο σημείο εκείνο έχουν αναδυθεί πετρώματα που πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια βρίσκονταν 25 χιλιόμετρα κάτω από την τότε επιφάνεια του εδάφους όπου είχε γίνει η πρόσκρουση.
Παρόλα αυτά, αν και πλέον στην επιφάνεια δεν υπάρχουν ορατά ίχνη κρατήρα, το γεωλογικό αποτύπωμα της τρομακτικής πρόσκρουσης (κρουστικό σοκ) έχει διατηρηθεί βαθιά στο γήινο φλοιό - πολύ βαθύτερα από οποιονδήποτε άλλο γνωστό κρατήρα στη Γη- και αυτό εντόπισαν οι επιστήμονες.
Συνολικά, έχουν βρεθεί περίπου 180 κρατήρες πρόσκρουσης στη Γη, σε καλύτερη ή χειρότερη κατάσταση, και το 30% από αυτούς περιέχει σημαντικά αποθέματα μετάλλων, πετρελαίου και φυσικού αερίου.
