Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται ζάχαρη για να δώσει στο εγκέφαλο του τροφή, μπορεί πολύ εύκολα να το κάνει με μέλι, stevia, και ανάλογα γλυκαντικά. Μην ξεχνάμε πως όλα τα φρούτα και οι καρποί έχουν ζάχαρη και δεν χρειαζόμαστε επιπλέον στον οργανισμό μας. Τα ίδια και χειρότερα κάνει και το άσπρο αλεύρι, θα αναφερθώ σε προσεχές άρθρο.
Ο άνθρωπος ως κατεξοχήν φρουτοφάγος έχει έμφυτη τάση να καταναλώνει γλυκές τροφές, μετά από εκατομμύρια χρόνια διατροφής με ώριμα φρούτα. Ο οργανισμός μας έχει μεγάλες ενεργειακές ανάγκες σημαντικά αυξημένες λόγω του ενεργοβόρου εγκέφαλού μας, και τα ζάχαρα των φρούτων είναι η πιο απλή και γρήγορα μεταβολίσιμη ενεργειακή πηγή.
Την ανάγκη αυτή δυστυχώς σήμερα, εκπαιδεύτηκε ο άνθρωπος της πόλης, να την καλύπτει, με την χημικά επεξεργασμένη και λευκασμένη άσπρη ζάχαρη. Χημικά η ζάχαρη που καταναλώνεις σήμερα είναι καθαρή σουκρόζη (ή σακχαρόζη), ένας διζακχαρίτης αποτελούμενος από ένα μόριο γλυκόζης και ένα μόριο φρουκτόζης. Παράγεται είτε από ζαχαροκάλαμα είτε από ζαχαρότευτλα.
Το ότι η λευκή ζάχαρη είναι καταστροφική για τον οργανισμό, είναι πλέον ευρύτατα γνωστό και επαρκέστατα τεκμηριωμένο. Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα βιομηχανοποιημένο τρόφιμο που να μην την περιέχει και η υπερκατανάλωσή της συνυπολογίζοντας τις τεράστιες συγκεντρώσεις της στα αναψυκτικά.
Με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί τον σύγχρονο πολιτισμό στην παρακμή μέσα από την παχυσαρκία και τις ασθένειες, αλλά και στην ενεργειακή αποδυνάμωση ούτως ώστε να μην καταφέρει ποτέ να αντιληφθεί τι γίνεται γύρω του, πάνω από το κεφάλι του και προπάντων τι γίνεται μέσα στην ΚΟΥΦΙΑ ΓΗ. Σκεφτείτε πως ένα κουτάκι αναψυκτικού περιέχει περίπου 11% ζάχαρη, δηλαδή 35 γραμμάρια ή 7 κουταλάκια! Είναι το διοξείδιο του άνθρακα που ξεγελά και καλύπτει την ενοχλητική γλυκύτητα.
Ο βασικός μηχανισμός δημιουργίας βλαβών είναι δεδομένος: προκαλεί μια έκρηξη ζαχάρων στον οργανισμό, το πάγκρεας αναγκάζεται να δουλέψει υπερωρίες για να παράγει μεγάλες ποσότητες ινσουλίνης που απαιτούνται για την απομάκρυνσή τους από το αίμα. Η αφύσικα υψηλή συγκέντρωση ινσουλίνης ανατρέπει την ορμονική ισορροπία του σώματος. Η συνεχής χρήση της οδηγεί τα κύτταρα στο να αναπτύξουν αντίσταση στην ινσουλίνη δημιουργώντας ένα ανατροφοδοτούμενο φαύλο κύκλο «περισσότερη ζάχαρη – περισσότερη ινσουλίνη». Το περισσευούμενο γλυκογόνο είτε καίγεται ατελώς γεμίζοντας τον οργανισμό με τοξικά παραπροϊόντα και ελεύθερες ρίζες, είτε αποθηκεύεται με διάφορες μορφές στα κύτταρα πυροδοτώντας χρόνια φλεγμονή. Από εκεί και μετά, οι δρόμοι της αρρώστιας είναι γνωστοί: καρδιαγγειακές παθήσεις, τοπικές ή γενικευμένες φλεγμονές, ο διαλυτικός διαβήτης, καρκίνος.
Υποκατάστατα; Ακόμη πιο επικίνδυνα από την άσπρη ζάχαρη. Η σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων χρησιμοποιεί πέρα από την τυπική χημικά επεξεργασμένη λευκή ζάχαρη μια σειρά από υποκατάστατα με μεγαλύτερη γλυκαντικότητα και συχνά πιο επικίνδυνα. Γλυκόζη, φρουκτόζη, σιρόπι καλαμποκιού, ιμβερτοποιημένη ζάχαρη είναι κάποια από αυτά. Μείνετε όσο πιο μακριά μπορείτε από τρόφιμα που τα περιέχουν. Όσο για τα γλυκαντικά «χωρίς θερμίδες», όχι μόνο δεν αδυνατίζουν – κοιτάξτε όλους τους ευτραφείς να πίνουν αναψυκτικά light- αλλά συχνά είναι και ύποπτα σαν καρκινογόνα. Άλλωστε τα συνθετικά light γλυκαντικά αποτελούν από μόνα τους ένα κεφάλαιο στην τοξίνωση του σύγχρονου ανθρώπου.
Παραπλανητικές είναι επίσης και οι διάφορες μορφές ζάχαρης που προωθούνται σαν πιο «φυσικές», ακόμη και σε καταστήματα υγιεινών τροφών: ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο –έτσι κι αλλιώς από αυτό παράγεται- και η καφέ ή η σκούρα ζάχαρη, η οποία απλώς δεν έχει καθαριστεί πλήρως από τις ακαθαρσίες που συνήθως καταλήγουν στη μελάσσα, το σκούρο παραπροϊόν της βιομηχανίας ζάχαρης. Στην ουσία όλες αυτές οι μορφές βλάπτουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο τον οργανισμό.
Προσοχή όμως θέλουν και τα φυσικά γλυκαντικά, όπως το μέλι, το σιρόπι σφένδαμου και το χαρουπόμελο. Αρχικά πρέπει να διασφαλίσουμε πως δεν έχουν υποστεί χημική ή θερμική επεξεργασία και δεν περιέχουν πρόσθετα ή προϊόντα ζάχαρης (όπως συχνά συμβαίνει με το τυπικό συσκευασμένο μέλι σε μερίδες). Έπειτα, οι μεγάλες ποσότητες από τα φυσικά αυτά ζάχαρα, που σε αντίθεση με τα ζάχαρα των φρούτων καταναλώνονται απουσία ινών και ενζύμων, επηρεάζουν τη λειτουργία του παγκρέατος ανεβάζοντας την παραγωγή ινσουλίνης και πυροδοτούν έτσι μια σειρά από βλαπτικές φλεγμονές και καταστάσεις στον οργανισμό.
Μια ιδιαίτερα μακρά βιβλιογραφία μελετών και ερευνών έχει συσχετίσει την κατανάλωση ζάχαρης και των υποκατάστατών της με μια ευρύτατη γκάμα ασθενειών, πηγή των οποίων είναι βέβαια η χρόνια τοξίνωση και φλεγμονή εξαιτίας της.
Διαταραχή της βιοχημικής ισορροπίας από την κατανάλωση ζάχαρης : Πιο συγκεκριμένα, η ζάχαρη διαταράσσει τις ισορροπίες των μετάλλων στο σώμα, οδηγεί σε ανεπάρκεια χρωμίου και χαλκού και επηρεάζει την απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου. Μπορεί να συμβάλλει στην οστεοπόρωση, να εμποδίσει την απορρόφηση πρωτεΐνης και να προκαλέσει υπογλυκαιμία. Γενικά μπορεί να βλάψει την φυσιολογική ομοιόσταση πολλών συστημάτων του σώματος.
Η κατανάλωση της ζάχαρης αυξάνει, την κατακράτηση των υγρών του σώματος. Έχει παρατηρηθεί πως μπορεί να προκαλέσει τη λιγότερο αποτελεσματική λειτουργία των πρωτεϊνών του αίματος όπως η λευκωματίνη, και έτσι να μειώσει την ικανότητα του σώματος να χειριστεί το λίπος και τη χοληστερόλη. Οι δίαιτες υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη έχουν σαν αποτέλεσμα την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων ελευθέρων ριζών και την πρόκληση οξειδωτικού στρες. Έχει βρεθεί πως η ζάχαρη μπορεί να μειώσει την ποσότητα της βιταμίνης E (α-τοκοφερόλη) στο αίμα. Επίσης μειώνει την ικανότητα των ενζύμων να λειτουργήσουν. Έχει παρατηρηθεί πως μπορεί να βλάψει το πάγκρεας αλλά και να αυξήσει την ποσότητα του λίπους και το μέγεθος του ήπατος. Τέλος, η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης αυξάνει τα προηγμένα τελικά προϊόντα γλυκοζυλίωσης (AGEs), τοξίνες ιδιαίτερα βλαπτικές για τον οργανισμό.
Γαστρεντερικό : Η ζάχαρη γενικά κάνει ιδιαίτερα όξινο το πεπτικό σύστημα δημιουργώντας έτσι τις συνθήκες για την ανάπτυξη βλαβών και ασθενειών. Έχει παρατηρηθεί πως αυξάνει τον κίνδυνο της νόσου του Crohn και της ελκώδους κολίτιδας και μπορεί να προκαλέσει σκωληκοειδίτιδα. Η ζάχαρη βοηθά σημαντικά την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της Candida Albicans καταστρέφοντας αντίστοιχα τους ωφέλιμους μικροοργανισμούς του εντέρου και διαταράσσοντας την ισορροπία της πανίδας του. Προκαλεί δυσπεψία, επιβραδύνει το χρόνο του ταξιδιού της τροφής και δυσκολεύει την κίνηση του εντέρου. Η γρήγορη απορρόφηση της ζάχαρης προωθεί την υπερβολική πρόσληψη τροφής στα παχύσαρκα άτομα και προκαλεί δυσκοιλιότητα. Γενικά, όσο περισσότερη ζάχαρη καταναλώνει κάποιο άτομο, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να αναπτύξει το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου.
Καρδιαγγειακό: Η ζάχαρη προκαλεί σημαντική άνοδο των τριγλυκεριδίων, μπορεί να μειώσει την HDL (υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη), να προωθήσει την αύξηση της LDL (χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη) και τελικά να αυξήσει τη χοληστερόλη και να προκαλέσει αθηροσκλήρωση. Προκαλεί υψηλή αρτηριακή πίεση στα παχύσαρκα άτομα και τελικά μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακές και καρδιαγγειακές παθήσεις. Μπορεί να προκαλέσει συγκόλληση των αιμοπεταλίων και να συντελέσει στη δημιουργία αιμορροΐδων και κιρσών.
Επίδραση στα παιδιά: Ειδικά στα παιδιά, η υπερεκκρινόμενη ινσουλίνη δημιουργεί μια σειρά από αναπτυξιακές ανωμαλίες και η πλεονάζουσα ενέργεια με την παρεπόμενη φλεγμονή προκαλούν υπερκινητικότητα, άγχος, δυσκολία στη συγκέντρωση, διάσπαση προσοχής, κινητικές και μαθησιακές δυσκολίες. Παράλληλα, μπορεί να προκαλέσει μια ραγδαία αύξηση των επιπέδων της αδρεναλίνης στα παιδιά και να μειώσει την αυξητική ορμόνη. Σε μελέτη που έχει διεξαχθεί σε ιδρύματα αποκατάστασης παραβατικών ανηλίκων, παρατηρήθηκε 44% μείωση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς όταν τα παιδιά τέθηκαν σε δίαιτα χαμηλή σε ζάχαρη.
Νευροορμονικό: Έχει μετρηθεί πως η ζάχαρη αυξάνει το επίπεδο των νευροδιαβιβαστών ντοπαμίνη, σεροτονίνη και νορεπινεφρίνη, επηρεάζοντας έτσι τη συνολική νευροορμονική λειτουργία του οργανισμού. Έχει βρεθεί συσχέτιση με την κατανάλωση ζάχαρης και τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Είναι δεδομένο πως προκαλεί τη μείωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, ενώ αυξάνει τα επίπεδα οιστραδιόλης στους άνδρες.
Ανοσοποιητικό: Η ζάχαρη καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και συμβάλλει στη μείωση της άμυνας κατά των βακτηριακών λοιμώξεων.
Κακοήθεια : Η τακτική κατανάλωση ζάχαρης προκαλεί σημαντική παραγωγή τοξινών κατά τον μεταβολισμό της και οδηγεί σε χρόνια φλεγμονή. Η κατάσταση αυτή αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες καρκινογένεσης, δεν θα ήταν υπερβολή λοιπόν να λέγαμε πως η ζάχαρη τροφοδοτεί τον καρκίνο. Πράγματι, διάφορες μορφές κακοήθειας έχουν συνδεθεί με την κατανάλωση ζάχαρης όπως ο καρκίνος του ορθού, των ωοθηκών, του ενδομητρίου και του παγκρέατος σε γυναίκες. Διατροφή υψηλή σε ζάχαρη αυξάνει τη συγκέντρωση των χολικών οξέων στα κόπρανα και των βακτηριακών ενζύμων στο παχύ έντερο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει τη χολή να παράγει καρκινογόνες ενώσεις που να οδηγήσουν σε καρκίνο των χοληφόρων οδών, της χοληδόχου κύστης και του παχέος εντέρου. Η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο του πνεύμονα. Η συστηματική κατανάλωση γλυκών επίσης αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνου του μαστού, του λάρυγγα, του προστάτη και των νεφρών (νεφρικό καρκίνωμα). Τέλος, μπορεί να προκαλέσει όγκους του ήπατος και να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνου του στομάχου.
Όραση : Η ζάχαρη προκαλεί μυωπία, εξασθενεί την όραση και συμβάλλει στη δημιουργία καταρράκτη.
Η ζάχαρη είναι εθιστική ουσία. Είναι δεδομένο ότι ευνοεί την ανάπτυξη τερηδόνας και περιοδοντίτιδας. Η ζάχαρη είναι μεθυστική, παρόμοια με το αλκοόλ, επομένως προκαλεί αντίστοιχα πρόωρη γήρανση και οδηγεί στον αλκοολισμό. Συμβάλλει στην παχυσαρκία και στον διαβήτη. Προκαλεί αρθρίτιδα, άσθμα και τροφικές αλλεργίες, όπως επίσης και πονοκεφάλους, συμπεριλαμβανομένης της ημικρανίας και βέβαια διατροφική κατάθλιψη. Αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας και συμβάλει στη νόσο του Αλτσχάιμερ. Μεγαλύτερη κατανάλωση επεξεργασμένης ζάχαρης συνδέεται με άμεση επιδείνωση στα συμπτώματα της σχιζοφρένειας.
