Αυτό ήταν ανέκαθεν το όνειρό του. Να αγωνιστεί σε κανονικούς αγώνες και όχι σε αυτούς με άτομα με ειδικές ανάγκες. Άλλωστε από το 2005 μέχρι και το 2007, ο “Blade Runner” όπως τον αποκαλούν, κατακτά μόνο χρυσά μετάλλια συντρίβοντας τα δικά του παγκόσμια ρεκόρ. Για χάρη του θα διχαστούν τα μέλη της Ολυμπιακής Επιτροπής. Του δίνουν τα «Cheetahs», τα πρόσθετα μέλη από ανθρακονήματα που φοράει, κάποιο πλεονέκτημα έναντι των αρτιμελών αθλητών; Η απόφαση της μετά από έρευνα θα ήταν πως του δίνει καλύτερη ισορροπία. Η προσφυγή του στο Διεθνές Αθλητικό Δικαστήριο της Λωζάννης θα τον δικαιώσει. Η IAAF θα κάνει ένα βήμα πίσω, προσφέροντάς του τη δυνατότητα να διεκδικήσει τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο το 2008.
Τότε δεν θα καταφέρει να πιάσει το όριο. Αφού θα σαρώσει ξανά τα χρυσά στους Παραολυμπιακούς του 2οο8, θα περιμένει μέχρι το καλοκαίρι του 2011. Στις 19 Ιουλίου και στο Λινγκάνο της Ιταλίας θα πετύχει επίδοση 45,07 στα 400μ., χρόνος που του χάρισε τη δυνατότητα συμμετοχής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στη Νταεγού και κατ’ επέκταση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.
Όλος ο αθλητικός και μη πλανήτης ανυπομονεί να δει τις κούρσες του. Να δει τον άνθρωπο που δεν θεωρεί ότι είναι άτομο με ειδικές ανάγκες (πως θα μπορούσε άλλωστε!!!), γι’ αυτό και αρνείται να παρκάρει το αμάξι του στον ειδικό χώρο των αναπήρων...
