Γιατί το καλοκαίρι είναι ο πρωταθλητής των διαζυγίων και των χωρισμών;
Και για ποιους λόγους αυτην την περίοδο αυξάνουν τα φουντώματα;
Μια απλή εξήγηση είναι ότι βλέπουμε να περνούν από μπροστά μας γυναίκες και άντρες που φορούν ελάχιστα, έτσι είναι φυσικό να ανάβουμε πολύ πιο εύκολα...
Αν θέλετε και την επιστημονική εξήγηση η Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας παρουσιάζει μία ανάλυση, που απαντά στο ερώτημα γιατί οι άνθρωποι, ειδικά το καλοκαίρι το ρίχνουν στην απιστία...
Οι ειδικοί λένε πως οι άνθρωποι ανέκαθεν γνώριζαν πως στις διακοπές οι πειρασμοί για μια περιπέτεια εκτός της μόνιμης και συμβατικής σχέσης είναι κάτι σαν δικαίωμα (!) και σχεδόν ένας κανόνας ζωής που επιβεβαιώνεται από τις δικές μας αλλά και τις εμπειρίες των φίλων μας. Φαίνεται πως όλοι κάτι περιμένουν από τις περιπέτειες της καλοκαιρινών διακοπών.
Καλοκαίρι, Γυμνό και Σεξ
Το καλοκαίρι μπορεί σύμφωνα με τις ανθρωπολογικές προσεγγίσεις να ταυτίζεται με τις πιο πρωτόγονες δομές του ανθρώπινου εγκέφαλου, όπου το πιο γυμνό και εκτεθειμένο σώμα παραπέμπει στο πρωτόγονο μας κομμάτι.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού οι αναστολές και οι ηθικοί κοινωνικοί κανόνες παραμερίζονται για να εμφανιστεί μια πιο ζωώδης και εκρηκτική διάθεση για κατάκτηση των σωματικών ηδονών.
Η βιολογική βάση της ανθρώπινης σεξουαλικής συμπεριφοράς τους θερμούς μήνες μοιάζει να μας οδηγεί σε πιο επιθετικές και οργασμικές σεξουαλικές καταστάσεις, γιατί η φύση μας έχει προετοιμάσει για αναγνώριση των σωματικών σημάτων που προκαλούν σεξουαλική διέγερση.
Επιστροφή στα πρωτόγονα ένστικτα
Ο ρόλος του ιδρώτα και των φερορμονών που θεωρούνται τα αόρατα σημάδια της πρόκλησης, ίσως να παίζουν ένα πολύ πιο σημαντικό ρόλο, παρά το ότι δεν είναι σαφώς περιγεγραμμένα, γιατί ακριβώς ακουμπούν στις αρχαϊκές δομές του εγκεφάλου μας, ο οποίος δε διαφέρει πολύ από τους προγόνους μας της ζούγκλας, που ως γνωστό βρίσκουν το σύντροφό τους μόνο από την οσμή της περιόδου του θηλυκού.
Αρα τους θερμούς μήνες γινόμαστε πιο ζωώδεις με λιγότερες κοινωνικές αναστολές, επομένως και πιο επιρρεπείς στην ελεύθερη σεξουαλική ζωή, που οδηγεί στην απιστία. Η πίστη είναι ούτως ή άλλως μια ηθική επιταγή και ένα συμβόλαιο που συγκρατεί τη σχέση δύο ανθρώπων, χωρίς όμως να προϋποθέτει την σεξουαλική επιθυμία.
Σπάζοντας τους κανόνες
Η κοινωνική εξήγηση του φαινομένου της απιστίας στηρίζεται στην έντονη ανάγκη του ανθρώπου για περιπέτεια, για φυγή από την καθημερινότητα. Ο κοινωνικός άνθρωπος είναι πιεσμένος από συμβάσεις και θεσμούς, που ως ένα βαθμό κάνουν πιο ανθρώπινη τη ζωή μας, γιατί αν επικρατούσαν μόνο τα ένστικτα θα υπήρχε ένας καθημερινός πόλεμος όλων εναντίον όλων, ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα.
Ο καθωσπρεπισμός όμως έχει και την αρνητική πλευρά του: Δημιουργεί στον άνθρωπο την ανάγκη να σπάσει τους πολιτισμικούς κανόνες οι οποίοι αρνούνται την ζωική μας φύση και εξυμνουν την την πνευματική ανάταση (βλέπε καταξίωση του έρωτα και καταδίκη της σωματικής του έκφρασης ως χυδαίας).
Ο άλλος «καλοκαιρινός» εαυτός μας
Ο μέσος όρος του πολιτισμένου σημερινού ανθρώπου έχει την ανάγκη να ξεφύγει από τα στερεότυπα που κληρονομεί από τις κοινωνικές του διαστάσεις. Η παραβίαση του κανόνα μοιάζει να είναι εξίσου αναγκαία και σημαντική για το υπερτροφικό εγώ του.
Το καλοκαίρι, μακριά από τους περιορισμούς της κοινωνικότητας, ο άντρας και η γυναίκα οδηγείται σε μια ανάγκη να δοκιμαστεί και να δοκιμάσει τα όριά του/της. Η ψυχολογική εξήγηση της καλοκαιρινής απιστίας έχει να κάνει με το κενό που θέλει να καλύψει ο κάθε άνθρωπος, αφού γεννιέται και πεθαίνει προσπαθώντας να το γεμίσει με επιθυμίες, ανεκπλήρωτες τις περισσότερες φορές.
Το καλοκαίρι όλοι γίνονται για τις ημέρες των διακοπών πολύ πιο τολμηροί από ότι συνήθως είναι. Ολοι υποδύονται κάτι ιδανικότερο και διαφορετικό από αυτό που είναι στην πραγματικότητα...
Γιατί όπως έγραψε και ο Νίτσε, «ευτυχώς που έχουμε την απάτη για να μην πεθάνουμε από την αλήθεια της ζωής».