Η φωτοσύνθεση είναι χαρακτηριστικό των φυτών, των κυανοβακτηρίων και λίγων ειδών μυκήτων.
Όλοι αυτοί οι οργανισμοί παράγουν καροτενοειδή, ουσίες που αποτελούν εξαρτήματα του φωτοσυνθετικού μηχανισμού. Οι άνθρωποι όμως, καθώς και τα ζώα, προσλαμβάνουν φυτικά καροτενοειδή μέσω της διατροφής.
Οι αφίδες, δηλαδή τα διάφορα είδη μελίγκρας, μπορούν να συνθέτουν καροτενοειδή από μόνες τους, αντί να τα προσλαμβάνουν με την τροφή τους.
Ο εντομολόγος Αλέν Ρομπισόν θέλησε να ανακαλύψει γιατί αυτά τα έντομα δαπανούν τόση ενέργεια για να παράγουν τα δικά τους καροτενοειδή. Έτσι μελέτησε τη μελίγκρα του μπιζελιού Acyrthosiphon pisum, της οποίας το χρώμα οφείλεται σε καροτενοειδή μόρια και αλλάζει ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Τα αποτελέσματα των πειραμάτων έδειξαν ότι οι πράσινες μελίγκρες παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα ATP, ενός μορίου που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά και αποθήκευση ενέργειας σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Μικρότερα επίπεδα ATP παρουσίαζαν οι πορτοκαλί μελίγκρες, οι οποίες παρουσίαζαν και ενδιάμεσα επίπεδα καροτενοειδών. Οι συγκεντρώσεις όμως του ATP στις πορτοκαλί μελίγκρες αυξάνονταν όταν τα έντομα τοποθετήθηκαν κάτω από φως, και μειώθηκαν όταν τα έντομα επιστράφηκαν στο σκοτάδι.
Αναλυτικότερες μελέτες έδειξαν πως η ενέργεια που χρειαζόταν για τη σύνθεση επιπλέον ATP προερχόταν από τη φωτεινή ακτινοβολία που απορροφούσαν τα καροτενοειδή κοντά στην επιφάνεια του σώματος των εντόμων.
Ο μοριακός μηχανισμός όμως που επιτρέπει στις αφίδες να φωτοσυνθέτουν παραμένει εντελώς άγνωστος, καθώς και το γιατί οι αφίδες χρειάζονται τη φωτοσύνθεση, από τη στιγμή που μπορούν να βρουν στα φυτά όλα τα σάκχαρα που χρειάζονται.
