Συγκεκριμένα, στη βικτοριανή Αγγλία, οι μισές γυναίκες της χώρας έπασχαν από μια ασθένεια, όπως είχε διαγνωσθεί τότε, με ένα όνομα που στην εποχή μας γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά: την υστερία. Φάρμακο για την "ασθένεια" αυτή δεν υπήρχε και τίποτα δεν φαινόταν πως μπορούσε να ηρεμήσει τις γυναίκες που υπέφεραν από αυτήν. Μέχρι που ένας γιατρός της εποχής, ο δόκτωρ Μόρτιμερ Γκράνβιλ από το Λονδίνο, ανακάλυψε έναν τρόπο που εξαφάνιζε την υστερία των γυναικών στο λεπτό. Τη "μάλαξη του αιδοίου"... Η θεραπεία αυτή έγινε απίστευτα δημοφιλής με αποτέλεσμα όλοι οι γιατροί της εποχής να τη χρησιμοποιούν στις ασθενείς τους (καθένας με τα χέρια του) για να τις ανακουφίζουν από την υστερία -φέρνοντάς τις, ουσιαστικά, σε οργασμό. Η όλη διαδικασία, όμως, παρέμενε καθαρά ιατρική υπόθεση, χωρίς την παραμικρή σεξουαλική υπόνοια, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται αυτό σήμερα. Στην πορεία, βλέποντας την απήχηση που είχε η ιδέα του, αλλά και για να κάνει πιο πρακτική τη θεραπεία, ο δρ.Γκράνβιλ εφηύρε το δονητή, ο οποίος αντικατέστησε τα χέρια των γιατρών και άρχισε σταδιακά να χρησιμοποιείται και για τους γνωστού σεξουαλικούς λόγους, μέχρι που καθιερώθηκε ως το νούμερο ένα σεξουαλικό βοήθημα στον κόσμο!
