Μια εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με συνεχείς συσκέψεις των τριών αρχηγών που τη στηρίζουν, ασχολείται από τον Ιούλιο (συγκρότηση) και μετά, για το πώς θα μαζέψουν χρήματα διαλύοντας κάθε έννοια δικαίου και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ασχολούνται μέχρι σήμερα, για το πως θα κόψουν χρήματα ώστε να φανούν αρεστοί στους δανειστές μας (που έχουν το θράσος να αποκαλούνται εταίροι) ώστε να μας δώσουν την περιβόητη δόση των 31,5 δις ευρώ που είναι να πάρουμε από τον Απρίλιο του 2012. Ο πρωθυπουργός ο οποίος είχε δηλώσει μετά το Eurogroup του Οκτωβρίου ότι «Μέχρι τις 16 Νοεμβρίου επαρκούν τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας» διαψεύσθηκε και η χώρα συνεχίζει την πορεία της προς το άγνωστο.
Αυτό το λέω, γιατί κανένας δεν μας έχει πει έστω και θεωρητικά τι θα γίνει την επόμενη μέρα (μετά την είσπραξη της δόσης) η οποία λένε θα είναι δόση μαμούθ 44 δις, ώστε να πέσουν μερικά χρήματα στην αγορά και πληρώσει επιτέλους το κράτος τα χρέη του προς τους ιδιώτες και μπορέσει να μείνει καμιά επιχείρηση ανοικτή στην Ελλάδα.
Ωραία λοιπόν, άντε και εισπράξαμε την δόση, μετά τι γίνεται; Ακούμε βαρύγδουπες δηλώσεις από τον κ. Σαμαρά ότι το τέλος του 2013 θα έρθει η ανάπτυξη, δεν έχω καταλάβει τελικά τι είναι αυτή η ανάπτυξη; Κάνε μια ευχή; Εύχομαι να έρθει η ανάπτυξη, ωραία και τώρα θα έρθει;
Τι προετοιμασία έχει κάνει αυτό το άθλιο κράτος για να έρθει επιτέλους αυτή η ανάπτυξη; Εγώ το μόνο που βλέπω είναι να κλείνουν συνεχώς επιχειρήσεις ακόμα και μεγάλες που κάποτε ήταν κορυφή στον τομέα τους και άλλες να φεύγουν εκτός Ελλάδος για να γλυτώσουν και όλα αυτά εξαιτίας της αδιαφορίας του Κράτους. Δηλαδή αυτό που θέλει το Κράτος είναι να κλείσουν όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις για έρθουν τάχα ξένοι να επενδύσουν; Σε ποιο επιχειρηματικό περιβάλλον; Με ποια δεδομένα θα έρθουν εδώ για να εγκατασταθούν;
Και ακούμε δηλώσεις από τον κ. Σαμαρά του τύπου «Δε θα περιμένω τις επενδύσεις, θα τις κυνηγήσω, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό». Μήπως εννοεί ότι θα τις κυνηγήσει από την Ελλάδα να πάνε στο εξωτερικό;
Φανταστείτε ότι ακόμα και στην τελευταία ελληνική καπνοβιομηχανία που έχει απομείνει στην Ελλάδα προσπαθεί το ελληνικό Κράτος να της δημιουργήσει προβλήματα αυξάνοντας την τιμή των φθηνών τσιγάρων ώστε να μην ανταγωνίζονται τα εισαγόμενα.
Να πούμε για την μη υποστήριξη της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής όταν η Ελλάδα από ελαφρώς πλεονασματική στο ισοζύγιο αγροτικών συναλλαγών, το 1981, μετατράπηκε σε μια χώρα που εισάγει σήμερα τα 2/3 βασικών διατροφικών αγαθών, όπως σιτηρών, οσπρίων, βοδινού κρέατος κ.ά. και έχει έλλειμμα αγροτικού ισοζυγίου 50%; Παρόλα αυτά η κυβέρνηση προχωρά σε βαριές περικοπές στις επιστροφές ΦΠΑ (6% από 11%) και αγροτικού πετρελαίου (0,264 από 0,391 ευρώ/λίτρο).
Αντ’ αυτού τι έχουμε; Συνθήκες απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά καθημερινά αγαθά ενώ στερούνται και της στοιχειώδους υγειονομικής κάλυψης. Άγρια φοροεπιδρομή και περικοπή κοινωνικών παροχών, προκειμένου να έρθει η δόση πάση θυσία. Απολύσεις, περικοπή μισθών και συντάξεων. Πιστεύουν ότι όλα λύνονται βάζοντας κάτω αριθμούς, μη υπολογίζοντας τον ανθρώπινο παράγοντα (3.500 αυτοκτονίες μέχρι σήμερα).
Να πούμε ότι η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε 30.000 σπίτια κάθε μήνα λόγω μη εξοφλήσεως λογαριασμών και σχεδιάζει αύξηση της τιμής του ρεύματος. Δεν υπάρχουν φάρμακα για τους βαρέως πάσχοντες, οδηγούμεθα στην χρήση γενοσήμων φαρμάκων με αμφίβολα αποτελέσματα. Πληρώνουμε για την είσοδο μας στο Νοσοκομείο ακόμα και το τηλέφωνο για κλείσιμο ραντεβού με γιατρό. Οι ΑΜΕΑ οδηγούνται στον Καιάδα
Πλήττεται η ελληνική οικογένεια και ιδίως η πολύτεκνη όταν κόβονται παροχές, κοινωνικά επιδόματα, φοροελαφρύνσεις, βάζοντας τέλος στο μέλλον της Ελλάδας.
Πλήττεται ο πολίτης ο οποίος έκανε κουμάντο στα οικονομικά του, αγοράζοντας ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο, τον οποίο το Κράτος τον αντιμετωπίζει ως ποινικό εγκληματία και τον εξουθενώνει.
Δεν υπάρχει μέλλον για τους εργαζόμενους και δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ σύνταξη δεδομένου ότι, τα Ταμεία (και όχι μόνο), ισοπεδώθηκαν με το περίφημο PSI που σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά «Ψήφισα αυτό που ως οικονομολόγος θεωρώ το πιο σημαντικό, δηλ το δικαίωμα να καιροπετάξουμε, να ρίξουμε 30 χρόνια μακριά από σήμερα στο μέλλον την υποχρέωσή μας να αποπληρώσουμε τα δάνεια».
Οι τιμές των προϊόντων, των βασικών ειδών διατροφής και των υπηρεσιών, ανεβαίνουν και δεν υπάρχει καμία κρατική παρέμβαση, ώστε να κρατηθούν χαμηλά για να μην πεθάνει κόσμος από την πείνα, δίνουν όμως το δικαίωμα να πωλούνται ληγμένα τρόφιμα.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι, έρχεται η δόση, ποια θα είναι η επόμενη μέρα; Τι έχει σχεδιάσει αυτή η κυβέρνηση (υπαιτίων του σημερινού καταντήματος της χώρας); Θα διαψευσθεί για άλλη μια φορά ο κ. Σαμαράς όταν είπε ότι, «αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία»; Και για να βοηθήσω είναι δυνατόν να εισπραχθούν τα υπολογιζόμενα στον προϋπολογισμό έσοδα από ΕΦΚ πετρελαίου, όταν οι πωλήσεις έχουν πέσει πάνω από το 90% σε σχέση με πέρυσι;
Ποια θα είναι η επόμενη μέρα όταν, το χρέος το 2013 προβλέπεται ότι θα ανέλθει στα 346.200 εκατ. ευρώ ή 189,1% του ΑΕΠ, αύξηση κατά 13,5% του ΑΕΠ έναντι του 2012 και η ύφεση περίπου στο 5%;
Ποια θα είναι η επόμενη μέρα με την ανεργία στο 24%;
Ποια θα είναι η επόμενη μέρα για την Ελλάδα και τους Έλληνες κκ της συγκυβέρνησης την έχετε σκεφτεί ή είναι πολύ αργά;
Γράφει ο Παναγιώτης Γ. Γεωργόπουλος - Ταξίαρχος Πολεμικής Αεροπορίας ε.α. kostasxan.blogspot.gr
