Τα έργα με το σύστημα των παραχωρήσεων υπογράφηκαν όλα από την κυβέρνηση Καραμανλή το 2006. Τα χρηματοδοτούσε το κράτος με μικρότερο ποσό απ' ό,τι είχαν προϋπολογιστεί, αλλά δινόταν το δικαίωμα στους εργολάβους-κατασκευαστές τους να τα εκμεταλλεύονται μέσω διοδίων για 30 χρόνια.
Από τα έξι αυτά έργα τα πέντε έχουν «παγώσει» και το έκτο (η υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης) δεν έχει ξεκινήσει ποτέ. Και το μέγα σκάνδαλο είναι ότι κοστίζει περισσότερο κατά 30 εκατομμύρια η μη κατασκευή του, από... την κατασκευή του.
Δηλαδή το έργο αν γινόταν θα μας κόστιζε 100 εκατ. ευρώ και η αποζημίωση που ζητάει ο εργολάβος του (κοινοπραξία «Θερμαϊκή Οδός») για το έργο που δεν έκανε είναι 130 εκατ. ευρώ.
Τρελό; Τρελό και περίεργο και θολό και πάντως μοναδικό παγκοσμίως. Για την ώρα τα διαιτητικά δικαστήρια υποχρέωσαν το δημόσιο να καταβάλει στη «Θερμαϊκή Οδό» 43,7 εκατ. ευρώ για το έργο που δεν ξεκίνησε ποτέ (και έπεται συνέχεια).
Το κρίσιμο ζήτημα στην τρελή αυτή ιστορία είναι ότι, όταν στις 31/10/2006 ο τότε υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς υπέγραψε τη σχετική σύμβαση παραχώρησης για την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης με την κοινοπραξία «Θερμαϊκή Οδός», δεν είχε ούτε συνεννοηθεί με τις τοπικές κοινωνίες ούτε με τοπικούς φορείς και επιστήμονες για τη δυνατότητα κατασκευής του έργου ούτε καν με το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, καθώς το έργο θα κατασκευαζόταν κοντά σε βυζαντινές και κλασικές αρχαιότητες και ακριβώς δίπλα από το Λευκό Πύργο. Με αυτά τα λάθη και τις επιπολαιότητες των υπηρεσιών του ΥΠΕΧΩΔΕ, τρία χρόνια μετά από την υπογραφή του και καθώς δεν ξεκινούσε το έργο η κατασκευάστρια εταιρεία προχώρησε στην καταγγελία της σύμβασης, οδήγησε το δημόσιο στα δικαστήρια και τελικά έβαλε στα ταμεία της 43,7 εκατ. ευρώ για ένα έργο που δεν ξεκίνησε ποτέ.
Το όργιο με τα λάθη και τις παραλείψεις των δημοσίων υπηρεσιών και των αρμόδιων υπουργών στα έργα αυτά, τη Δευτέρα στο newsbomb.gr στο τρίτο μέρος της έρευνας που ξεκινήσαμε για τα εκατομμύρια που πετιούνται στη θάλασσα και για άλλα που δεν έγιναν ποτέ.
