Ας πάμε δέκα μήνες πίσω, τότε που δημιουργήθηκε η τρικομματική κυβέρνηση και ας θυμηθούμε τα ποσοστά που έλαβαν τα τρία κόμματα που την αποτελούν στις εκλογές της 17ης Ιουνίου:
Νέα Δημοκρατία: 29,7%
ΠΑΣΟΚ: 12.3%
ΔΗΜΑΡ: 6,26
Τα τρία κόμματα, λοιπόν, που ανέλαβαν τη «σωτηρία» της χώρας είχαν μαζί τους σχεδόν το ήμισυ των Ελλήνων ψηφοφόρων.
Δέκα μήνες μετά και όσο και αν κάποιοι αρνούνται να το παραδεχθούν η κατάσταση για την κυβέρνηση είναι τραγική, τουλάχιστον δημοσκοπικά.
Τα ποσοστά που συγκεντρώνουν και τα τρία κόμματα μαζί με το ζόρι φτάνουν το 30%! Έχουν χάσει δηλαδή περισσότερο από 18 μονάδες ή το 1/3 του ποσοστού τους!
Και εδώ αρχίζουν τα επικοινωνιακά παιχνίδια των κομματικών επιτελείων: Προκειμένου να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και να αποφύγουν την παραδοχή της ήττας τους, μιλούν συνέχεια για «πρωτιά της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις», «ξεχνώντας» ότι η κυβέρνηση δεν είναι μόνο της Νέας Δημοκρατίας.
Ερμηνεύουν τις δημοσκοπήσεις κατά το δοκούν, καθώς δεν τολμούν να παραδεχθούν ότι πρόκειται για μία από τις χειρότερες επιδόσεις κυβέρνησης στην μεταπολεμική ιστορία των δημοσκοπήσεων. Καμία κυβέρνηση δεν έχασε τόσες μονάδες μέσα σε τόσο μικρό διάστημα και μάλιστα ενώ έχει σημειώσει τόσες…επιτυχίες, όπως θέλουν να παραμυθιάζονται.
Επίσης, επιμένουν να στηρίζουν τους πανηγυρισμούς τους στο γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς προηγείται του Αλέξη Τσίπρα στην ερώτηση για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό. Φυσικά, δεν σχολιάζουν καν το ότι ο «κανένας» συγκεντρώνει σταθερά το υψηλότερο ποσοστό!
Στρουθοκαμηλίζουν αμέριμνοι, λησμονώντας επίτηδες το ότι η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει ότι το συγκεκριμένο «κόλπο» δεν πιάνει. Θυμηθείτε πως «πλάσαραν» τον Κώστα Σημίτη πριν τις εκλογές του 2004: ως τον «απόλυτο» πρωθυπουργό. Θυμηθείτε τι ακολούθησε: ο κ. Σημίτης πήγε σπίτι του και εξελέγη με θριαμβευτικό ποσοστό ο κατά τα παπαγαλάκια «λίγος» Κώστας Καραμανλής.
Μπορεί να μιλούν για συνοχή της κυβέρνησης, μπορεί να διαφημίζουν το «επιτυχημένο έργο» τους, μπορεί να ισχυρίζονται ότι όσοι διαβλέπουν προβλήματα στην πορεία τους είναι Κασσάνδρες, όμως οι πολίτες δεν παραμυθιάζονται πλέον. Και αυτό θα αποδειχθεί στις κάλπες, όποτε φυσικά τολμήσουν να τις στήσουν…
Μέχρι τότε και αν όντως ενδιαφέρονται για τον τόπο και όχι μόνο για μία βραχυπρόθεσμη «αρπαχτή» καλό θα ήταν να σταματήσουν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους και να εφευρίσκουν επικοινωνιακά τερτίπια.
πηγη
