Ο Concordia ερευνητικός σταθμός στην καρδιά της Ανταρκτικής, είχε το τελευταίο ηλιοβασίλεμα του την περασμένη Κυριακή. Οι επιστήμονες που βρίσκονται εκεί θα κάνουν να δουν ξανά τον Ήλιο πάνω από τρεις μήνες, ενώ από δώ και στο εξής θα εργάζονται και θα ζουν κάτω από τεχνητό φωτισμό, καθώς θα επιβιώνουν και θα διεξάγουν έρευνες σε μία από τις πιο απομακρυσμένες βάσεις στη Γη.
Καθώς ο Ήλιος δύει η περιπέτεια του πληρώματος αρχίζει πραγματικά, επιβαρύνοντας το ηθικό για την ομάδα, αλλά με την υπόσχεση ενός όμορφου νυχτερινού ουρανού. Μέλος του πληρώματος ο Antonio Litterio περιγράφει τα συναισθήματά του για την Concordia: «Η νύχτα φέρνει σκοτάδι, ενώ υπόσχεται μια μαυρίλα να θέσει το φόβο μέσα μας, αλλά παρέχοντας ένα μεγάλο θέαμα - τα αστέρια, και τους Γαλαξίες του ουρανού που θα είναι ένα εκπληκτικό θέαμα."
Οι επιστήμονες περνούν το χρόνο τους στην απομονωμένη βάση Concordia, σε περιβάλλον του σώζεται από τις επιπτώσεις του ανθρώπινου πολιτισμού. Τα πλησιέστερα έμβια όντα είναι περίπου 600 χιλιόμετρα μακριά, στη ρωσική βάση Βοστόκ.
Η ESA χρηματοδοτεί ένα γιατρό κάθε χρόνο για να μελετήσει τις επιπτώσεις της απομόνωσης του πληρώματος. Ζώντας σε απομόνωση, χωρίς το φως του Ήλιου σε μικρούς χώρους, είναι παρόμοια με ένα μακρύ ταξίδι με ένα διαστημόπλοιο.
πηγη
