αντίστοιχα, γιατί εκεί μετανάστευσαν κουρδικοί πληθυσμοί, ενώ πρέπει να ληφθεί ότι στο ποσοστό αύξησης των περιοχών Αιγαίου και Κεντρικής Ανατολίας, συνέβαλαν και οι κουρδικοί πληθυσμοί που μετανάστευσαν εκεί τη δεκαετία του ’90! Στη μόνη περιοχή που δεν παρατηρείται εγκατάσταση κουρδικών πληθυσμών, είναι ο Πόντος, όπου η αύξηση τη δεκαπενταετία είναι 2%. (Πηγή: Turksolu)
Την προηγούμενη Κυριακή αναφερθήκαμε στον πραγματικό σκοπό της επίσκεψης Ερντογάν στην Ουάσιγκτον, που αν και προσπάθησε ο ίδιος να δώσει πανηγυρικό και …αυτοκρατορικό τόνο, κατέληξε σε μια κατ’ ουσίαν διπλωματική ήττα της Τουρκίας. Και δεν το λέμε αυτό για να παίρνουμε θάρρος λόγω της ιδιαίτερα δύσκολης οικονομικής, πολιτικής και διπλωματικής συγκυρίας που διέρχεται η χώρα.
Ο Ερντογάν πήγε στην Ουάσιγκτον με δυο προαναγγελθείσες καίριες θέσεις. Η μια ήταν η άμεση επιβολή απαγόρευσης πτήσεων στον εναέριο χώρο της Συρίας, για να απωλέσει έτσι το πλεονέκτημα που έχει ο καθεστώς Άσαντ, το οποίο, επωφελούμενο της αεροπορικής κυριαρχίας, έχει φέρει τις ένοπλες εγκληματικές συμμορίες που δρουν στο εσωτερικό της Συρίας, σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, από επιχειρησιακής άποψης.
Το άλλο ζήτημα για το οποίο ο ίδιος ο Ερντογάν εξέφρασε κάθετη αντίθεση, ήταν η πραγματοποίση δεύτερης διεθνούς διάσκεψης για το ζήτημα της Συρίας, αυτό που ονομάστηκε «Γενεύη -2».
Και στο ένα ζήτημα και στο άλλο, ο Ερντογάν έπεσε πάνω σε «αμερικανικό τοίχο», αναγκαζόμενος να παραδεχθεί δημόσια ότι το ζήτημα της απαγόρευσης πτήσεων αφορά τη διεθνή κοινότητα και τον ΟΗΕ, ενώ, κάνοντας στροφή 180 μοιρών μέσα σε 48 ώρες, ανακάλυψε ξαφνικά τη χρησιμότητα της «Γενεύης -2». Ούτε στο ζήτημα της υπογραφής συμφωνίας ελευθέρου εμπορίου πήρε αυτό που ήθελε, ούτε υπόσχεση των ΗΠΑ για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήταν η δημόσια αναφορά του Μπάρακ Ομπάμα σε «κουρδική μειονότητα». Παρ’ ότι ο Ερντογάν αντέδρασε στο άκουσμα της λέξης «μειονότητα», ο Ομπάμα επέμεινε στον χαρακτηρισμό, λέγοντας απλώς ότι δεν έδωσε πολιτική χροιά στον όρο.
Μια, όμως, που ο πρόεδρος των ΗΠΑ αναφέρθηκε στην «κουρδική μειονότητα», έστω και χωρίς να δώσει πολιτική χροιά στον όρο, να κάνουμε κι εμείς μια αναφορά στο θέμα, αφού κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποιος είναι ο πραγματικός αριθμός των Κούρδων που κατοικούν στην Τουρκία. Ο λόγος είναι απλός. Στις απογραφές από τη δεκαετία του 1960 απαγορεύεται να ερωτώνται οι απογραφόμενοι για τη μητρική τους γλώσσα και για την εθνικότητά τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναφέρονται διάφορα νούμερα για τον πληθυσμό των Κούρδων της Τουρκίας.
Εμείς θα δανειστούμε τα στοιχεία της τουρκικής εταιρείας ερευνών ΚΟΝΤΑ, όπως αυτά δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στην εφημερίδα Μιλλιέτ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΚΟΝΤΑ, ο πληθυσμός των Κούρδων της Τουρκίας για το 2013 υπολογίστηκε στα 13.4 εκατομμύρια, ήτοι το 17,7% του συνόλου του τουρκικού πληθυσμού.
Αν και υπάρχουν πολλές ενστάσεις από κουρδικούς φορείς, οι οποίοι ανεβάζουν τον αριθμό των Κούρδων της Τουρκίας στα 20 εκατομμύρια, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εξετάσουμε τα στοιχεία της ΚΟΝΤΑ από ανάλογες έρευνες που πραγματοποίησε το 2006 και το 2010. Να σημειωθεί ότι η ως άνω εταιρεία, από τριετίας διεξάγει σε μηνιαία βάση έρευνες στο σύνολο της Τουρκίας, για την πορεία και την αύξηση των εθνικών και εθνοτικών ομάδων που κατοικούν στην Τουρκία!
Στην έρευνα το 2006 το 78,1% των ερωτηθέντων ηλικίας άνω των 18 ετών δήλωσαν ότι είναι Τούρκοι, το 13,4% Κούρδοι και το υπόλοιπο 8,5% άλλες εθνότητες. Στο σύνολο του πληθυσμού τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 76%, 15,7% και 8,3%.
Τα ίδια στοιχεία στην έρευνα το 2010 ήταν 76,7%, Τούρκοι, 14,7% Κούρδοι και 8,6% λοιποί, και για τους άνω των 18 ετών ήταν 73,6%, 18,3% και 8,1% για το σύνολο του πληθυσμού.
Για το 2013, η έρευνα της ΚΟΝΤΑ δίνει τα εξής στοιχεία:
Τούρκοι ηλικίας 18 και άνω 40,550 εκατομμύρια, ηλικίας μέχρι 17 ετών 15,770 εκ., σύνολο 56,320 εκ.
Κούρδοι ηλικίας 18 και άνω 7,770 εκ, ηλικίας μέχρι 17 ετών 5,630 εκ., σύνολο 13,400 εκ.
Λοιποί ηλικίας 18 και άνω 4,490 εκ, ηλικίας μέχρι 17 ετών 1,420 εκ., σύνολο 5,910 εκ.
Το άκρως ενδιαφέρον της έρευνας, εκτιμούμε ότι είναι το εξής στοιχείο. Στα στοιχεία για το 2013, ενώ στις ηλικίες άνω των 18 οι Κούρδοι αποτελούν το 14,7%, στις ηλικίες μέχρι 17 ετών αποτελούν το 24,7 του πληθυσμού. Δηλαδή, με απλά λόγια, σήμερα ένα στα τέσσερα παιδιά στην Τουρκία είναι Κούρδοι!
Εμείς αφήνουμε τους λεπτομερέστερους υπολογισμούς και τις αναγωγές στους ειδήμονες δημογράφους και στατιστικολόγους. Απλά, αν αναλογιστούμε ότι το ποσοστό των νέων μέχρι 17 ετών, είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτόν των άνω των 18, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι σε λίγες δεκαετίες οι Κούρδοι θα είναι πλειονότητα στην Τουρκία.
Άραγε, το στοιχείο αυτό ήταν που επηρέασε το ΡΚΚ και το οδήγησε στην απόφαση να ακολουθήσει το δρόμο της «ειρήνης» με την Τουρκία, σε συνδυασμό, φυσικά, με τα τεκταινόμενα στο Νότιο Κουρδιστάν και με το γεγονός ότι το κουρδικό κράτος που ιδρύει το ΡΚΚ στη Συρία, του δίνει πλέον βιωσιμότητα και πολύ περισσότερες επιχειρησιακές, οικονομικές και πολιτικές δυνατότητες απ’ ότι είχε μέχρι τώρα;
πηγη
