Ο Παυσανίας στα “ΑΤΤΙΚΑ” (Ι, 15,3) αναφέρει ότι πολλοί Αθηναίοι είδαν ανθρώπους άγνωστης ταυτότητας να πολεμούν δίπλα τους και μας δίνει μια παραστατική εικόνα για την μάχη που διεξήχθη. Αναφέρει ότι ο Θησέας
παριστάνεται να βγαίνει από την γη. Επίσης αναφέρεται και ο ημίθεος Ηρακλής να λαμβάνει μέρος στην μάχη. Μας μιλάει επίσης για την θεά Αθηνά η οποία επίσης έπαιρνε μέρος στην μάχη πάνοπλη, και οδηγούσε ένα άρμα με τέσσερα άλογα. Ακόμα στο πλευρό των Αθηναίων ήταν και ο θεός Πάνας ο οποίος μαζί με τους Πανίσκους του σκόρπισαν τον τρόμο και τον πανικό στους Πέρσες και οι τελευταίοι τράπηκαν σε φυγή. Ο Ηρόδοτος γράφει (ΣΤ ‘,105) ότι ο Φειδιππίδης (δρομέας μεγάλων αποστάσεων) κατά την διαδρομή του προς την Σπάρτη, λίγο πριν την μάχη, είδε στο Παρθένιον όρος τον θεό Πάνα.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που διηγήθηκε ο Φειδιππίδης στους Αθηναίους, τον συνάντησε ο Πάνας στην περιοχή του Παρθένιου όρους παραπάνω από τον Τεγέα. Τον φώναξε με το όνομά του και τον ρώτησε γιατί δεν φροντίζουν οι Αθηναίοι γι’ αυτόν, ενώ ο ίδιος τους είχε βοηθήσει κατά το παρελθόν και ότι το ίδιο θα κάνει και στο μέλλον. Οι Αθηναίοι μετά την νίκη τους λοιπόν του αφιέρωσαν ένα σπήλαιο που βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της ακρόπολης και ο στρατηγός της μάχης του Μαραθώνα, ο Μιλτιάδης, μερίμνησε για την κατασκευή αγάλματος του θεού, το οποίο έφερε την επιγραφή “Τον τραγόπουν εμέ Πάνα, τον Αρκάδα, τον κατά Μήδων, τον μετ’ Αθηναίων, στήσατο Μιλτιάδης”.
.jpg)
Τέλος η εμφάνιση ενός χωρικού με επίμηκες όπλο (όχι δόρυ ή κάτι άλλο γνωστό) έρχεται να ολοκληρώσει το πέπλο των μυστηρίων που συνέβησαν στην ιστορική εκείνη μάχη. Ο συγκεκριμένος «χωρικός» λοιπόν εθεάθη να φονεύει πολλούς από τους βαρβάρους και μετά το πέρας της μάχης εξαφανίστηκε. Οι έλληνες που μάχονταν δίπλα του αδυνατούσαν να τον κοιτάξουν κατάματα. Ένας που τόλμησε, τυφλώθηκε. Μετά την μάχη, οι Αθηναίοι έσπευσαν να ρωτήσουν το μαντείο των Δελφών γι’ αυτόν και έλαβαν την απάντηση: «Να τιμήσετε τον ήρωα Εχετλαίο» μετά από αυτό ανήγειραν μνημείο με λευκό μάρμαρο. Κανείς δεν είναι σε θέση να πει με βεβαιότητα, ότι όλα αυτά συνέβησαν πραγματικά ή όχι. Λέμε μόνο τι γράφουν τα αρχαία κείμενα και οι πηγές. (Πλούταρχος-Παυσανίας-Ηρόδοτος) Ίσως να ήταν φαινόμενα που αδυνατεί να ερμηνεύσει ο άνθρωπος με τις περιορισμένες γνώσεις του, ακόμη και σήμερα. Και για να απαλλαχτεί από προβληματισμούς και σκέψεις, καταφεύγει στην προσφιλή του μέθοδο να τα χώνει σαν σκουπίδια κάτω από το χαλί και να τα απορρίπτει ως παραμύθια. Ακόμη και παραμύθια να είναι, είναι δικά μας.
πηγη
