.jpg)
Ο Τόμας Χάρις, που σπάνια εμφανίζεται στην δημοσιότητα και ακόμα σπανιότερα δίνει συνεντεύξεις, δεν είχε αποκαλύψει ποτέ από ποιόν εμπνεύστηκε τον κανιβαλιστικό χαρακτήρα της ταινίας, τον Χάνιμπαλ Λέκτερ, που αναπαραστήθηκε στην κλασική ταινία η Σιωπή των Αμνών από τον Άντονι Χόπικινς.
Μετά από τόσα χρόνια λοιπόν, ο συγγραφέας αποκάλυψε ότι είχε εμπνευστεί από έναν αληθινό γιατρό και δολοφόνο που γνώρισε σε επίσκεψή του σε φυλακή του Μεξικού το 1960.
Ο Χάρις είχε πάει στην φυλακή Νουέβο Λέον του Μοντερέυ Μεξικού ως 23χρονος τότε δημοσιογράφος που είχε σταλεί να πάρει συνέντευξη από τον Dykes Askew Simmons έναν πρώην ψυχασθενή που είχε καταδικαστεί σε θάνατο για την δολοφονία τριών ανθρώπων.
Ήταν εκεί λοιπόν, όταν συνάντησε τον Δόκτορ Σαλαζάρ που είχε σώσει την ζωή του Σίμονς αφού είχε δεχθεί ο ίδιος τα πυρά από πυροβολισμό αστυνομικών όταν είχε προσπαθήσει να διαφύγει από την φυλακή έναν χρόνο νωρίτερα.
Στην εισαγωγή του βιβλίου «Η σιωπή των αμνών» στην 25η γεννέθλια έκδοση, μέρος της οποίας έχει δημοσιευθεί μάλιστα και από την εφημερίδα Times, ο Χάρις αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο είχε συστηθεί στον δολοφόνο γιατρό από έναν αρχιφύλακα των φυλακών ο οποίος είχε αποφύγει να αναφέρει προηγουμένως για το ποιόν του.
Ο συγγραφέας μάλιστα περιέγραψε την συνέντευξή του με τον γιατρό, τον οποίο αποκαλεί Δόκτορ Σάλαζαρ-όπου αργότερα εξηγεί πως δεν είναι το πραγματικό του όνομα- και περιγράφει πως είχε περιποιηθεί τις πληγές από τους πυροβολισμούς ώστε να σταματήσει την αιμορραγία.
Ο Χάρις, αναφέρει ότι η συνέντευξη πήρε μια περίεργη και σκοτεινή τροπή όταν ο γιατρός ξεκίνησε να ρωτά τον δημοσιογράφο για την παραμορφωμένη εμφάνιση του Σίμμονς, την φύση των βασανιστηρίων που εφήρμοζε στα θύματά του και πληροφορίες για αυτά.
Έμαθε όταν πλέον είχε εγκαταλείψει το γραφείο του για την ιστορία του γιατρού,από τον αρχιφύλακα των φυλακών, όταν του αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος ήταν ο δολοφόνος για τον οποίο του ζήταγε να μάθει πληροφορίες.
Ο αρχιφύλακας μάλιστα είχε πει στον Χάρις όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «είναι τρελός, δεν θα φύγει ποτέ από αυτό το μέρος».
Τέλος ο Χάρις ανέφερε ότι ο γιατρός έμεινε 20 χρόνια στην φυλακή και πως επίσης ήταν η πηγή έμπνευσης του διάσημου προσώπου που δημιούργησε στην μεγάλη οθόνη.
Εξήγησε πως στο μυθιστόρημά του χρειάστηκε να μιλήσει σε κάποιον που να γνωρίζει για δολοφονικά μυαλά, προσθέτοντας, πως δεν ήταν ο γιατρός Σάλαζαρ αυτός που τον βοήθησε σε αυτό. Αλλά εξαιτίας του, εξηγεί, μπόρεσε να δημιουργήσει και να εξελίξει τον Χάνιμπαλ Λέκτερ.
Ο Λέκτερ, είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά το 1981 από το μυθιστόρημα με τον τίτλο Κόκκινος Δράκος, όπου απεικονίζονταν ως πετυχημένος ψυχίατρος και ως κανίβαλος παράλληλα. Έγινε μέρος μιας κινηματογραφικής ιστορίας όμως όταν ο Χόπκινς, σκιαγράφησε τον χαρακτήρα στην Σιωπή των Αμνών, που τον οδήγησε στο να κερδίσει και το Βραβείο της Ακαδημίας. Ήταν στην ταινία που παρέδωσε σε όλους μας την αλησμόνητη φράση « Έφαγα το συκώτι του με κάποια φάβα και ένα ωραίο Chianti».
πηγη
