Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει τις συνέπειες του πυρηνικού ατυχήματος σε επίπεδο τοπίου και συμβαδίζει απόλυτα με τα αποτελέσματα προηγούμενων ερευνών σε μικρότερα δείγματα για τις γενετικές επιπτώσεις στα δέντρα.
Η έρευνα ξεκίνησε το 1999 εντός της ζώνης αποκλεισμού, σε ακτίνα 30 χλμ γύρω από το σημείο της πυρηνικής έκρηξης το 1986. Το δείγμα μελέτης ήταν αρκετά μεγάλο και περιλαμβάνει πάνω από 100 πεύκα σε 12 διαφορετικές περιοχές.
Οι επιστήμονες επέλεξαν τα πεύκα επειδή βρίσκονται σε όλη την Ευρώπη και στην περιοχή του Τσέρνομπιλ, αλλά και επειδή είναι δέντρα υψηλής οικονομικής αξίας.
Όπως προέκυψε από τη μελέτη, τα δέντρα επλήγησαν περισσότερο τα πρώτα χρόνια μετά το πυρηνικό ατύχημα, ωστόσο όσα εξ αυτών επέζησαν ήταν πάντα ευάλωτα στις περιβαλλοντικές πιέσεις, όπως η ξηρασία.
Οι επιστήμονες επίσης υποστηρίζουν ότι τα νεότερα σε ηλικία ήταν τα δέντρα που επλήγησαν περισσότερο.
Πολλά από τα πεύκα που εξετάστηκαν παρουσιάζουν μη φυσιολογική ανάπτυξη λόγω των μεταλλάξεων και του κυτταρικού θανάτου.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας σχεδιάζουν να διεξάγουν αντίστοιχη μελέτη στη Φουκουσίμα.
Βάσει περιορισμένων παρατηρήσεων που διεξήχθησαν πάντως στην περιοχή, οι επιπτώσεις του πυρηνικού ατυχήματος στα δέντρα είναι μικρότερης έκτασης συγκριτικά με την καταστροφή του Τσέρνομπιλ.
πηγη
