Ένα άλυτο μυστήριο παραμένει εδώ και πολλά χρόνια η αιτία αλλά και ο τρόπος θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Κατά καιρούς ενοχοποιήθηκαν οι σύντροφοί του, ο προσωπικός του γιατρός, διάφορες ασθένειες, που εκείνη την εποχή στην κυριολεξία θέριζαν τους ανθρώπους: όπως ο τύφος και η γρίπη ενώ έχουν χυθεί τόνοι μελανιού για συνωμοσίες και δολοπλοκίες που στήθηκαν εναντίον του.
Αυτή την φορά τα αίτια του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε ηλικία μόλις 32 ετών μπήκαν στο μικροσκόπιο όχι των ιστορικών αλλά των ειδικών επιστημόνων .
Συγκεκριμένα Αμερικανοί Επιδημιολόγοι υποστηρίζουν ότι ο θάνατος του μεγάλου στρατηλάτη οφείλεται σε εγκεφαλίτιδα από τον ιό του Δυτικού Νείλου άγνωστος μέχρι πρότινος αλλά ευρέως εξαπλωμένος σήμερα παγκοσμίως.
Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στις 10 Ιουνίου, το 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα, κοντά στη σημερινή Βαγδάτη. Οι ερευνητές βασίστηκαν σε ένα απόσπασμα του Πλούταρχου, που αναφέρει ότι ο μεγάλος ηγέτης είδε λίγες εβδομάδες πριν από το θάνατό του ένα σμήνος από άρρωστα κοράκια.
Η υποψία των επιστημόνων ότι τα πουλιά είχαν προσβληθεί από τον επιβεβαιώθηκε με ένα σύγχρονο λογισμικό για τη διάγνωση λοιμωδών νοσημάτων.
Ο ιός του Δυτικού Νείλου, πλέον δημοφιλής στην Αφρική, τη δυτική Ασία και τη Μέση Ανατολή, προσβάλει κάθε χρόνο εκατοντάδες πουλιά και άλλα ζώα και μεταδίδεται στον άνθρωπο από τα κουνούπια.
Με αφετηρία αυτά τα γεγονότα ο John Marr του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια στο Ρίτσμοντ και ο Charles Calisher του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Κόλινς, μετά από ενδελεχείς έρευνες στα αποσπάσματα του μεγάλου ιστορικού, όπου περιγράφεται το περιστατικό που συνέβη όταν ο Αλέξανδρος έφτασε έξω από τα τείχη της Βαβυλώνας.
Τότε ο Μέγας Στρατηλάτης είδε ένα σμήνος από κοράκια να τσιμπούν το ένα το άλλο και να πέφτουν νεκρά στο έδαφος. Το γεγονός αυτό επιβεβαίωσε τις υποψίες των επιδημιολόγων ότι ο θάνατός του τελικά προήλθε από επιπλοκές του ιού του Δυτικού Νείλου.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι τα κοράκια ανήκουν σε μια οικογένεια πουλιών ιδιαίτερα ευπαθή στον ιό του Δυτικού Νείλου. Οι δύο ερευνητές έλεγξαν την ιδέα τους καταχωρώντας τα συμπτώματα της νόσου του Μεγάλου Αλέξανδρου ( δύσπνοια πυρετός εξάνθημα) και την εμφάνιση των κορακιών σε ένα διαγνωστικό πρόγραμμα που ονομάζεται GIDEON (Παγκόσμιο Δίκτυο Λοιμωδών Νοσημάτων και Επιδημιολογίας).
Πάντως οι δύο ειδικοί διευκρινίζουν ότι μέχρι πρότινος ο πυρετός του Δυτικού Νείλου δεν θεωρήθηκε από τους προηγούμενους συντάκτες ως αιτία θανάτου του Αλεξάνδρου, αφού δεν είχε ακόμη ταυτοποιηθεί στο εργαστήριο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο ιός του Δυτικού Νείλου απομονώθηκε για πρώτη φορά από έναν εμπύρετο ασθενή στην Ουγκάντα το 1937. Αρκετά χρόνια αργότερα το 1999, ο ιός του Δυτικού Νείλου εμφανίσθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες προσβάλλοντας 4.156 ανθρώπους.
Κατά την επιδημία του 2000 στο Ισραήλ, εγκεφαλίτιδα συνέβη σε σχεδόν 59% των 417 ανθρώπινα κρούσματα.
Οι Αμερικανοί επιδημιολόγοι πιστεύουν ακράδαντα ότι:
Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στα τέλη της άνοιξης στη Βαβυλώνα μετά από μια ασθένεια δυο εβδομάδων τα συμπτώματά της οποίας υποδηλώνουν εγκεφαλίτιδα από τον ιό του Δυτικού Νείλου.
Ο Δρ Marr είναι διευθυντής του Γραφείου του Επιδημιολογίας στην Βιρτζίνια .
Έχει γράψει πληθώρα άρθρα με κυριότερα οι πιθανές αιτίες των 10 πληγών της Αιγύπτου καθώς και για τη μυστηριώδη επιδημία πριν από τον θάνατο του τελευταίου αυτοκράτορα των Ίνκα, Hayna Καπάκ.
Ο Δρ Calisher είναι καθηγητής μικροβιολογίας στο Εργαστήριο Λοιμωδών Νοσημάτων του Colorado State University.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την επιδημιολογία της νόσου των κουνουπιών αλλά και για τους ιούς των τρωκτικών που μεταδίδονται στον άνθρωπο.
πηγη
