Μία πρόσφατη μελέτη σε απολιθωμένα έντομα που βρέθηκαν σε ένα αρχαίο πιθάρι στην Σαντορίνη, ανατρέπει όλα όσα ξέραμε για την μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη που έγινε εκεί γύρω στο 1600 π.Χ. και ενέπνευσε τον μύθο της χαμένης Ατλαντίδας.
Το National Geographic, αναφέρεται εκτενώς στη συγκεκριμένη μελέτη που έγινε στις αρχές του καλοκαιριού. Η καταστροφική έκρηξη ήταν μία από τις μεγαλύτερες ηφαιστειακές εκρήξεις στην ιστορία της ανθρωπότητας, η οποία, όχι μόνο σχετίζεται με την καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού, αλλά φαίνεται πως επηρέασε την αρχαία Αίγυπτο και άλλες κοινότητες γύρω από την ανατολική Μεσόγειο, όπως εξηγεί η Ευα Παναγιωτακοπούλου, παλαιοντολόγος από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκωτία.
Με βάση τα προηγούμενα στοιχεία, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η έκρηξη συνέβη κάποια στιγμή ανάμεσα στο 1627 και το 1600 π.Χ. ωστόσο για χρόνια υπήρχε ένα σημαντικό και ανεπίλυτο ζήτημα σχετικά με την καταστροφή: τι εποχή συνέβη;
Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε σε πρόσφατο τεύχος του περιοδικού Naturwissenschaften, η Παναγιωτακοπουλου και η ομάδα της, μελέτησαν απολιθώματα εντόμων που βρέθηκαν σε ένα βάζο που περιείχε σπόρους και γλυκά μπιζέλια και το οποίο ανακαλύφθηκε στον Οικισμό Ακρωτήρι και η προέλευση του υπολογίζεται από την εποχή του Χαλκού. Σύμφωνα με την έρευνα η έκρηξη σημειώθηκε κάποια μεταξύ Ιουνίου έως τις αρχές Ιουλίου.
Σύμφωνα με την ομάδα των ερευνητών, μόνο κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, θα είχε την ευκαιρία το συγκεκριμένο έντομο, να προσβάλει τις καλλιέργειες και να τοποθετήσει τα αυγά του στον χώρο αποθήκευσης.
Το Ακρωτήρι, που συχνά αποκαλείται «Πομπηία του Αιγαίου» ήταν θαμμένο σε ένα στρώμα τέφρας και ελαφρόπετρας μετά την έκρηξη, γεγονός που βοήθησε να διατηρηθεί η περιοχή για χιλιάδες χρόνια.
«Το πιθάρι με τα φασόλια και τα απολιθωμένα έντομα βρέθηκε σε ένα από τα ισόγεια μίας πολυώροφης αποθήκης» εξηγει η Παναγιωτακοπούλου.
Παρόλο που το πιθάρι είχε εντοπιστεί πριν από 50 χρόνια, μόλις πρόσφατα οι επιστήμονες κατάφεραν να αναπτύξουν καλύτερες τεχνικές ώστε να μπορέσουν α «διαβάσουν» το μυστικό που έκρυβαν τα συγκεκριμένα απολιθώματα.
Χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο προεπεξεργασίας για τη ραδιοχρονολόγηση μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται χιτίνη και δημιουργεί τα κελύφη των εντόμων, οι ερευνητές κατέληξαν σε ένα εύρος ημερομηνιών (1744-1538 π.Χ.) για τα απολιθώματα που συμφωνούν με τα πορίσματα άλλων μελετών.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι οι επιστήμονες κατάφεραν να καθορίσουν ακριβώς πότε έγινε η έκρηξη. Γνωρίζοντας την εποχή της έκρηξης της Σαντορίνης οι επιστήμονες θα είναι πλέον σε θέση να δημιουργήσουν πιο ακριβή μοντέλα της καταστροφής και να κατανοήσουν καλύτερα σε μια καλύτερη κατανόηση του πώς η στάχτη και τα συντρίμμια από την έκρηξη απλώθηκαν σε όλο τον κόσμο.
Το National Geographic, αναφέρεται εκτενώς στη συγκεκριμένη μελέτη που έγινε στις αρχές του καλοκαιριού. Η καταστροφική έκρηξη ήταν μία από τις μεγαλύτερες ηφαιστειακές εκρήξεις στην ιστορία της ανθρωπότητας, η οποία, όχι μόνο σχετίζεται με την καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού, αλλά φαίνεται πως επηρέασε την αρχαία Αίγυπτο και άλλες κοινότητες γύρω από την ανατολική Μεσόγειο, όπως εξηγεί η Ευα Παναγιωτακοπούλου, παλαιοντολόγος από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκωτία.
Με βάση τα προηγούμενα στοιχεία, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η έκρηξη συνέβη κάποια στιγμή ανάμεσα στο 1627 και το 1600 π.Χ. ωστόσο για χρόνια υπήρχε ένα σημαντικό και ανεπίλυτο ζήτημα σχετικά με την καταστροφή: τι εποχή συνέβη;
Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε σε πρόσφατο τεύχος του περιοδικού Naturwissenschaften, η Παναγιωτακοπουλου και η ομάδα της, μελέτησαν απολιθώματα εντόμων που βρέθηκαν σε ένα βάζο που περιείχε σπόρους και γλυκά μπιζέλια και το οποίο ανακαλύφθηκε στον Οικισμό Ακρωτήρι και η προέλευση του υπολογίζεται από την εποχή του Χαλκού. Σύμφωνα με την έρευνα η έκρηξη σημειώθηκε κάποια μεταξύ Ιουνίου έως τις αρχές Ιουλίου.
Σύμφωνα με την ομάδα των ερευνητών, μόνο κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, θα είχε την ευκαιρία το συγκεκριμένο έντομο, να προσβάλει τις καλλιέργειες και να τοποθετήσει τα αυγά του στον χώρο αποθήκευσης.
Το Ακρωτήρι, που συχνά αποκαλείται «Πομπηία του Αιγαίου» ήταν θαμμένο σε ένα στρώμα τέφρας και ελαφρόπετρας μετά την έκρηξη, γεγονός που βοήθησε να διατηρηθεί η περιοχή για χιλιάδες χρόνια.
«Το πιθάρι με τα φασόλια και τα απολιθωμένα έντομα βρέθηκε σε ένα από τα ισόγεια μίας πολυώροφης αποθήκης» εξηγει η Παναγιωτακοπούλου.
Παρόλο που το πιθάρι είχε εντοπιστεί πριν από 50 χρόνια, μόλις πρόσφατα οι επιστήμονες κατάφεραν να αναπτύξουν καλύτερες τεχνικές ώστε να μπορέσουν α «διαβάσουν» το μυστικό που έκρυβαν τα συγκεκριμένα απολιθώματα.
Χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο προεπεξεργασίας για τη ραδιοχρονολόγηση μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται χιτίνη και δημιουργεί τα κελύφη των εντόμων, οι ερευνητές κατέληξαν σε ένα εύρος ημερομηνιών (1744-1538 π.Χ.) για τα απολιθώματα που συμφωνούν με τα πορίσματα άλλων μελετών.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι οι επιστήμονες κατάφεραν να καθορίσουν ακριβώς πότε έγινε η έκρηξη. Γνωρίζοντας την εποχή της έκρηξης της Σαντορίνης οι επιστήμονες θα είναι πλέον σε θέση να δημιουργήσουν πιο ακριβή μοντέλα της καταστροφής και να κατανοήσουν καλύτερα σε μια καλύτερη κατανόηση του πώς η στάχτη και τα συντρίμμια από την έκρηξη απλώθηκαν σε όλο τον κόσμο.