«Μπορεί η Ρωσία να κατέστησε σαφή την αντίθεσή της σε ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία αλλά ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν έχει ακόμη μιλήσει» Αυτό γράφει σε καυστικό άρθρο της η εφημερίδα New York Times.
Την ώρα που η Συρία ζει τις πιο κρίσιμες στιγμές, οι ΗΠΑ επιμένουν σε στρατιωτική επέμβαση, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά και χωρίς τους παραδοσιακούς συμμάχους τους, τους Βρετανούς και η Μόσχα έχει τεθεί ανοιχτά αντίθετη σε κάθε χρήση βίας στην πολύπαθη περιοχή, εντύπωση προκαλεί το δημοσίευμα που σχολιάζει την περίεργη σιωπή του προέδρου Πούτιν.
«Η Ρωσία κατέστησε σαφή την αντίθεσή της σε ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο» γράφει το άρθρο των NYT, « ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ προειδοποιεί καθημερινά για τον κίνδυνο επικίνδυνης ανάφλεξης, ένας από τους αναπληρωτές πρωθυπουργούς δήλωσε ότι η Δύση αντιμετωπίζει τον ισλαμικό κόσμο σαν «μαϊμού με χειροβομβίδες. [..] Κάποιοι Ρώσοι σχολιαστές έφτασαν στο σημείο να εγείρουν το φάντασμα ενός Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου».
Σύμφωνα με το άρθρο που υπογράφει ο Steven Lee Myers, «η μόνη φωνή που έμεινε σιωπηλή ήταν εκείνη με τη μεγαλύτερη βαρύτητα. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απέφυγε οποιαδήποτε δημόσια τοποθέτηση ύστερα από τα ρεπορτάζ για την επίθεση με χημικά αέρια εναντίον αμάχων στα περίχωρα της Δαμασκού, στις 21 Αυγούστου.
Αντίθετα, συνέχισε τη ζωή του σάν να μην είχε φτάσει ο συριακός εμφύλιος πόλεμος σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη φάση. Τις ημέρες που ακολούθησαν ο κ. Πούτιν παραβρέθηκε στην τελετή για την ανακαίνιση ενός ιστορικού συντριβανιού, επισκέφθηκε μια φιλορωσική, αποσχισθείσα επαρχία της γειτονικής Γεωργίας και επιθεώρησε ένα ορυχείο και ένα φράγμα στη Σιβηρία.[…]
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την υποστήριξη του κ. Πούτιν στον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ. Ομως η συγκρατημένη αντίδρασή του επιβεβαιώνει την εκτίμηση πως η Ρωσία δεν μπορεί να κάνει και πολλά προκειμένου να αποτρέψει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους να επέμβουν στρατιωτικά, έστω και χωρίς την σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ενδεχομένως να επιβεβαιώνει και την αίσθηση ότι ο ίδιος οΠόυτιν δεν έχει και πολλά να χάσει στο εσωτερικό της χώρας του…», καταλήγει το άρθρο των New York Time
πηγη
Την ώρα που η Συρία ζει τις πιο κρίσιμες στιγμές, οι ΗΠΑ επιμένουν σε στρατιωτική επέμβαση, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά και χωρίς τους παραδοσιακούς συμμάχους τους, τους Βρετανούς και η Μόσχα έχει τεθεί ανοιχτά αντίθετη σε κάθε χρήση βίας στην πολύπαθη περιοχή, εντύπωση προκαλεί το δημοσίευμα που σχολιάζει την περίεργη σιωπή του προέδρου Πούτιν.
«Η Ρωσία κατέστησε σαφή την αντίθεσή της σε ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο» γράφει το άρθρο των NYT, « ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ προειδοποιεί καθημερινά για τον κίνδυνο επικίνδυνης ανάφλεξης, ένας από τους αναπληρωτές πρωθυπουργούς δήλωσε ότι η Δύση αντιμετωπίζει τον ισλαμικό κόσμο σαν «μαϊμού με χειροβομβίδες. [..] Κάποιοι Ρώσοι σχολιαστές έφτασαν στο σημείο να εγείρουν το φάντασμα ενός Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου».
Σύμφωνα με το άρθρο που υπογράφει ο Steven Lee Myers, «η μόνη φωνή που έμεινε σιωπηλή ήταν εκείνη με τη μεγαλύτερη βαρύτητα. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απέφυγε οποιαδήποτε δημόσια τοποθέτηση ύστερα από τα ρεπορτάζ για την επίθεση με χημικά αέρια εναντίον αμάχων στα περίχωρα της Δαμασκού, στις 21 Αυγούστου.
Αντίθετα, συνέχισε τη ζωή του σάν να μην είχε φτάσει ο συριακός εμφύλιος πόλεμος σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη φάση. Τις ημέρες που ακολούθησαν ο κ. Πούτιν παραβρέθηκε στην τελετή για την ανακαίνιση ενός ιστορικού συντριβανιού, επισκέφθηκε μια φιλορωσική, αποσχισθείσα επαρχία της γειτονικής Γεωργίας και επιθεώρησε ένα ορυχείο και ένα φράγμα στη Σιβηρία.[…]
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την υποστήριξη του κ. Πούτιν στον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ. Ομως η συγκρατημένη αντίδρασή του επιβεβαιώνει την εκτίμηση πως η Ρωσία δεν μπορεί να κάνει και πολλά προκειμένου να αποτρέψει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους να επέμβουν στρατιωτικά, έστω και χωρίς την σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ενδεχομένως να επιβεβαιώνει και την αίσθηση ότι ο ίδιος οΠόυτιν δεν έχει και πολλά να χάσει στο εσωτερικό της χώρας του…», καταλήγει το άρθρο των New York Time
πηγη