Το ρωσικής κατασκευής σύστημα Κ-300P Bastion με τους γνωστούς πυραύλους P-800 Yakhont τρομάζουν τους Αμερικανούς που έχουν δώσει εντολή στα πλοία των ΗΠΑ να βρίσκονται σε απόσταση άνω των 300 μιλίων από τις ακτές της Συρίας. Το βεληνεκές των πυραύλων αυτών αγγίζουν τα 300 χιλιόμετρα και όποιο σκάφος βρεθεί στην ακτίνα δράσης του θα υποστεί την καταστροφή.
Στην Ανατολική Μεσόγειο βρίσκονται ήδη τρία αμερικανικά αντιτορπιλικά Arleigh Burke, ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένεται να φθάσει και έναν τέταρτο. Εκτιμάται επίσης πώς στα νερά της Μεσογείου πλέει και το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο USS Florida, το οποίο πρωταγωνίστησε στις επιχειρήσεις της Λιβύης εκτοξεύοντας 90 βλήματα Tomahawk από τα 154 που μπορεί να φέρει.
Τα σκάφη των Συμμάχων δεν κινδυνεύουν όμως μόνο από τα Yakhont, αλλά και από τους επίσης ρωσικής κατασκευής πυραύλους αντιραντάρ Kh-31A με μέγιστο βεληνεκές τα 110 χιλιόμετρα. Οι πύραυλοι όμως αυτοί, που έχουν ως... βούτυρο τα ραντάρ του συστήματος αεράμυνας Aegis των Arleigh Burke εκτοξεύονται από τα αεροσκάφη Sukhoi Su-24MK που έχει η Συρία.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν θα μπορέσουν να απογειωθούν τα αεροσκάφη της Συριακής Πολεμικής Αεροπορίας. Σε περίπτωση όμως που οι Σύμμαχοι αποφασίσουν να κάνουν πλήγματα με πυραύλους από πλοία ή και αεροσκάφη και όχι να επιχειρήσουν no-fly-zone, όπως έκαναν στη Λιβύη, θεωρείται πιθανή η άμεση αντίδραση του Μπασάρ αλ Άσσαντ ακόμη και τη χρήση των συγκεκριμένων αεροσκαφών που διαθέτει στο οπλοστάσιο του.
Πιθανόν η Συρία να έχει ήδη στη διάθεση της τα προηγμένα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-300, για τα οποία το τελευταίο διάστημα έχει γίνει πολύς λόγος. Μπορεί να έχει παραλάβει τους S-300 στη βελτιωμένη μάλιστα έκδοση PMU-2 και να είναι σε θέση να τα χρησιμοποιήσει για να εξουδετερώσει μία συμμαχική αεροπορική επιδρομή.
Ίσως αυτό το γνωρίζουν οι ΗΠΑ και οι Σύμμαχοι τους και διστάζουν να εμπλέξουν αεροπορικές δυνάμεις. Μία αεροπορική επιχείρηση θα έπρεπε να την υποστηρίξουν και με άλλες δυνάμεις, που ξεφεύγουν από το πλαίσιο του άμεσου χτυπήματος, των 48 ή των 72 ωρών.
Όπως και να έχει, η αντιαεροπορική άμυνα των Συριακών Δυνάμεων, παρά τις όποιες ζημιές έχει υποστεί από τους αντάρτες, είναι ισχυρή και μπορεί να καταφέρει καίρια πλήγματα στους Συμμάχους. Πέραν των τριών αναφερόμενων μεγάλων όπλων, υπάρχουν και μικρότερα, όπως τα BUK M2 και τα Pantsir S1.
Υπάρχει επίσης και η Χεζμπολάχ, που είναι αποφασισμένη να προβεί σε χτυπήματα, πιθανότατα αντίποινα κατά του Ισραήλ. Γιατί γνωρίζει πώς μετά τη Συρία έρχεται η σειρά της.
πηγη
